Καλησπέρα ωραίε μου εαυτέ , φίλοι και φίλες καλησπέρα .
Ας ξεκινήσω με ένα άρθρο του Α. Πανούτσου .

Αντιαμερικανισμός
Ένα αξιοπερίεργο φαινόμενο είναι ότι ο πιο αντιαμερικανικός λαός της Ευρωπαϊκής Ενωσης βγάζει δεξιά κόμματα ή πρωθυπουργούς «σοσιαλιστικών» κομμάτων που σπούδασαν ή και μεγάλωσαν στην Αμερική.
Το φαινόμενο μπορεί να εξηγηθεί και η αρχή του έχει να κάνει με την εποχή της χούντας.
Χειροκρότημα στο σκοτάδι
Οποιος είναι πάνω από τα 50 θα θυμάται τα «Επίκαιρα»  πριν από την αρχή της ταινίας στο σινεμά την εποχή της χούντας. Ηταν οι ειδήσεις της εποχής και,
όπως σε κάθε δικτατορία, τα πρώτα δευτερόλεπτα
θα εμφανιζόταν ο Γιώργος Παπαδόπουλος ή ο Στυλιανός Παττακός.
Το σινεμά ξεσπούσε σε χειροκρότημα.
 Αλλά βέβαια φοβόταν
τη χούντα… Μην καγχάσω τρις… χο, χο, χο.
 Τι φοβόταν, ότι θα τους  έβλεπαν στο σκοτάδι αν
χειροκροτούσαν ή όχι;
Φυσικά όχι.
Κάτι η ανακούφιση  ότι οι διαδηλώσεις της
διετίας πριν τη χούντα είχαν τελειώσει, κάτι η νοοτροπία του ραγιά να είναι
με την πλευρά του ισχυρού και το χειροκρότημα πήγαινε σύννεφο.

Το χειροκρότημα στο σκοτάδι, το σλόγκαν
«τουλάχιστον έχουμε την ησυχία μας»  ξεχάστηκε μεταχουντικά.
Α. Πανούτσος .

Για πάμε παρακάτω .
Στις εκλογές του 1974 η δεξιά παράταξη νίκησε με το 54%  των ψήφων.
Την αμέσως επόμενη Κυριακή έγινε η πρώτη και  μεγαλύτερη  πορεία για το Πολυτεχνείο με 1.000.000 κόσμο στο δρόμο .
Οι διαδηλωτές φώναζαν , μεταξύ άλλων , υπακούοντας στην αριστερή συνθηματολογία και το « λαέ ντροπή σου για την εκλογή σου  » , αν και για τους μισούς ήταν σύνθημα-χαρακίρι καθώς ανήκαν σε αυτούς που έπρεπε να « ντρέπονται » .
Χα! χα!  Σε τι χώρα ζούμε Θεοδιάολε μου ! Εκτός αν η Ελλάδα είχε τότε , ένα εκατομμύριο ψηφοφόρους του ΚΚΕ , όποτε πάω πάσο !

Ακαδημαϊκούληδες δεν σας ξέχασα ,  όχι εγώ δηλαδή , ήμουν 2 χρονών τότε , αλλά ο Βασίλης Ραφαηλίδης . Σ` ένα βιβλίο του γράφει :

Όσο για τον άλλο φωστήρα τον Ι. Λαδά  (σσ. γενικός γραμματέας υπουργείου δημ. τάξεως και προϊστάμενος των βασανιστών )  περιοριζόμαστε να σημειώσουμε πως σε λόγο του , στο πανεπιστήμιο παρακαλώ , είπε πως είναι περιττή η διδασκαλία των αναρχικών  Γαλιλαίου και Μοντεσκιέ ! 
Και οι πανεπιστημιακοί τον χειροκρότησαν !
 Ξέρετε κάτι ; Η  Ελλάδα είναι καταδικασμένη σε θάνατο , γιατί οι πανεπιστημιακοί  χειροκροτούν όχι μόνο τους δικτάτορες , αυτό θα μπορούσε να το κάνει κάθε δειλό ανθρωπάκι , αλλά τους ηλίθιους , τη στιγμή  ακριβώς  που κράζουν δημοσίως την ηλιθιότητα τους !
Κανείς απ` αυτά τα μορμολύκεια δεν αντέδρασε όταν η χούντα , με επίσημη ανακοίνωση της , χαρακτήρισε τον Σεφέρη, τότε που έκανε τη γνωστή δήλωση κατά της χούντας , όργανο του διεθνούς κομμουνισμού , που εκτελεί μέρος του σχεδίου που του ανέθεσε ο διεθνής κομμουνισμός για την καταστροφή της Ελλάδας ! 

Στην πραγματικότητα δεν υπήρξε σοβαρή αντίσταση κατά της χούντας.
Η αντίσταση ήταν λίγο ως πολύ πλατωνική , εκτός απ την ηρωική μεν αλλά δυστυχώς αποτυχημένη απόπειρα του Αλέξανδρου Παναγούλη  να σκοτώσει το δικτάτορα.
Όλες οι προσπάθειες για οργάνωση ένοπλης αντίστασης έμειναν σχέδια , ενώ οι βομβιστικές ενέργειες κάποιων ζωηρών και ριψοκίνδυνων γίνονταν ερήμην των μεγαλυτέρων σε αριθμό αντιστασιακών οργανώσεων , του ΠΑΜ και του ΠΑΚ .

Ακούστε τώρα και τον Γιώργο Σεφέρη στο περίφημο κείμενο του κατά της χούντας , γραμμένο το Μάρτιο του 1969 .
Του χρειάστηκαν δυο χρόνια για να αποφασίσει  να μιλήσει , λίγο πριν πεθάνει :
« Είναι μια κατάσταση ( η χούντα) που όσες πνευματικές αξίες κατορθώσαμε να κρατήσουμε ζωντανές με πόνο και μόχθο πάνε κι αυτές να καταποντιστούν μέσα στο έλος , μέσα στα τελματωμένα νερά. Τώρα ξαναγυρίζω στη σιωπή μου . 
« (Γιατί κύριε ;   Είναι στάση πνευματικού ανθρώπου αυτή ;) » Και προσεύχομαι στο Θεό να μην βρεθώ στην ανάγκη να μιλήσω και πάλι.
Είμαι ένας άνθρωπος χωρίς κανένα πολιτικό δεσμό και μπορώ να πω χωρίς φόβο και πάθος : Βλέπω μπροστά μου το γκρεμό που μας οδηγεί η καταπίεση .
Αυτή η ανωμαλία πρέπει να σταματήσει . Είναι εθνική επιταγή .
Σύμφωνοι , σεβαστέ μου , μεγάλε ποιητή .
Όμως και οι δικτάτορες για εθνική επιταγή μιλούν .  Ποιες από τις δυο εθνικές επιταγές είναι η σωστή ;
 Σας βεβαιώ καμία . Η δικτατορία δεν είναι λύση . Όμως ούτε η μεγαλόστομη αοριστολογία ενός σπουδαίου ποιητή που συνήθισε να κρύβεται πίσω απ` την αμφισημία της ποίησης είναι λύση .
Πάντως ο Σεφέρης μίλησε . Ο Ελύτης δε μίλησε. Πάρα πολλοί δε μίλησαν .
Ο πνευματικός κόσμος της χώρας , κατά πλειοψηφία , είχε περιέλθει σε αφασία εκείνη τη δύσκολη εποχή .
  Β. Ραφαηλίδης .

Ας ψελλίσω λίγα στιχάκια απ το γνωστό ποίημα να ενισχύσω τον αείμνηστο
κυρ -Βασίλη .
«  Κι οι ποιητές με χέρι υγρό
Υμνούνε της πατρίδας τον χαμό
Κάνουν με θέρμη τα στοιχειά στιχάκια
Με τους σοφούς του κράτους τα ‘χουνε πλακάκια
Σαν χέλια γλοιώδικα έχουν πουληθεί
Τους έχω βαρεθεί ». 
Είναι εξίσου εντυπωσιακό για την αφεντιά μου , ότι το έγραψε Γερμανός .

Λίγοι αυτοί που αντιστάθηκαν  αδέρφια ... πολύ λίγοι .
Το μήνυμα του Πολυτεχνείου δυστυχώς  απέτυχε .
Ρωτήστε και την κυρία Δαμανάκη .
Με το έτσι θέλω λοιπόν αλλάζω το ψωμί-παιδεία-ελευθερία
σε ... " θέλω να αναπνεύσω καθαρό αέρα - θέλω να αναπνεύσω καθαρό αέρα - θέλω να αναπνεύσω καθαρό αέρα " .
Είχα κι άλλα να σου πω αλλά ... δεν βγαίνει σε τίποτα .

Άντε βρε λεβέντες ! Να μαζευτούμε στην  πισίνα να πούμε κανά αντάρτικο !