Για άλλη μια φορά μπροστά σε μια άδεια οθόνη..

να προσπαθώ να ξεφύγω από σκέψεις που μου παιδεύουν το μυαλό..τελικά τι είναι τα χρόνια? τι ειναι οι μερες, οι μηνες, τα λεπτά, τα δευτερολεπτα? εχουν να μας προσφερουν κατι ή απλά βρίσκονται εκέι για να μας θυμιζουν καθε στιγμη που περασαμε? πλεον το καθε λεπτο που περναει ειναι σημαντικο, η καθε στιγμη που ζουμε ειναι μοναδικη...κι αυτο γιατι εμεις κανουμε τις στιγμες μας μοναδικες. Και προσπαθω να σκεφτώ πόσες φορές έχω πει μεχρι τωρα πως ζω κατι μοναδικο... και ειναι απειρες... και τι πρεπει να κανουμε γι αυτες? να τις εχουμε στο πισω μερος του μυαλου μας σαν μικρες ωραιες αναμνησεις που δεν θα ξαναυπάρξουν ποτέ ή να προσπαθουμε να δημιουργήσουμε ομορφότερες?

πλέον ο χρόνος καταντά κουραστικός.. τι σημασία έχει αν είναι 0348 το πρωι? τι σημασία εχει αν εχουν περάσει μηνες, χρόνια...σημασία για μενα πλεον εχει το πως μπορεις να χρησιμοποιησεις τις ωρες σου για να κερδισεις πραγματα, να κανεις ευτυχισμενους τους ανθρώπους που ειναι γυρω σου και να γινεις καλυτερος σαν ανθρωπος. δυστυχως η ευτυχως η ζωη ειναι ενα ρολοι που μετραει αντιστροφα.. και ολοι λενε πίσω απο καθε απογοητευση ή κατι κακό που σου τυχαινει υπάρχει καποιος καλός λόγος... εγώ αναρωτιέμαι τοσα χρόνια που είναι αυτος ο λογος που είναι και καλος...

Στην ουσία κάποιες καταστάσεις απλά τις ξεπερνάμε ή απλά μας ξεπερνούν οι ίδιες. Ξεπερνούμε τον εαυτό μας, κάνουμε λάθη, γυρνάμε στις παλιές καλές μέρες, ξανακάνουμε λάθη και πάλι απ'την αρχή.. Τελικά τα λάθη είναι για να μαθαίνουμε ή για να τα ξανακάνουμε ? Τελικά τι είναι σωστό και τί λάθος? Υποκειμενικά μιλώντας, δεν υπάρχει σωστό ή λάθος. Για τον κάθε ενα απο μας είναι διαφορετικό το σωστό και διαφορετικό το λάθος.

Άρα ξαναπέφτω στο βυθό των σκέψεων με την διαφορά ότι σταματάω να περιμένω την μοναδική στιγμή, τον καλό λόγο και το σωστό λάθος.. να έρθουν την κατάλληλη ώρα.. κι εκει ίσως το ρολοι να σταματησει να μετραει αντιστροφα.. εστω και για λίγο πάλι..