Karen Jo Moseley
802 Troy Rd. APT #105
Albert Lea, MN 56007

USA

H κυρία Moseley έχει και blog, το οποίο μπορεί κανείς να δει εδώ: http://jomoseleysblog.blogspot.com/"

Δικά μου σχόλια:

Αν και δεν μου αρέσει να κάνω copy-paste από άλλα site ή blog,το συγκεκριμένο με συγκίνησε όταν το διάβασα και το παραθέτω όπως έχει από το troktiko.blogspot.com αφού το είχα πρώτα δει σαν ανάρτηση στο blog ενός άλλου παιδιού(ianos-sonai.blogspot.com) που σχολιάζει στο δικό μου και τυχαίνει να διαβάσω κι εγω το δικό του κάποιες φορές.

Ο άνθρωπος έχει μεγάλη δύναμη αν το καταλάβει και την χρησιμοποιήσει για το δικό του καλό,για να αντλήσει κουράγιο για όσα του συμβαίνουν.

Αυτή η γυναίκα που έχει περάσει τόσα,και είναι μια νέα γυναίκα,52 χρονών αν θυμάμαι καλά,δίνει το παράδειγμα σε όσους μιζεριάζουν για πράγματα ανούσια,και επικεντρώνονται σε υλικά αγαθά που δεν έχουν και επιδιώκουν να αποκτούν με μανία.

Στη ζωή όμως άλλα είναι που μετράνε.Να έχεις υγεία πρώτα και πάνω από όλα,να έχεις δίπλα σου ανθρώπους που αγαπάς και να ασχολείσαι με αυτά που σε εκφράζουν.

Είναι ένα λιθαράκι αυτό για τον δικό σου παράδεισο.Δεν χρειάζεται πολλά ο άνθρωπος για να είναι ευτυχισμένος.Μακάρι να το είχαν όλοι καταλάβει...Κάναμε πολύπλοκες τις ζωές μας,ενώ θα μπορούσαν να είναι απλές και ευτυχισμένες.

Η καρτούλα μου τη Δευτέρα θα ταξιδεύει για Η.Π.Α, αφού εχθές την έστειλα.

Ίσως ένας από τους λόγους που με συγκίνησε αυτό είναι το ότι κι η γιαγιά μου παλεύει την ίδια αρρώστια που δυστυχώς δεν έχει ελπίδα να νικήσει,σύμφωνα με τους γιατρούς,και μετράμε πλέον αντίστροφα...Ίσως να θέλω να συγχωρήσω μια γυναίκα που έκανε τραγικά λάθη στη ζωή της,που είχαν αντίκτυπο στη μητέρα μου και στα αδέλφια της.Θα ήταν όλα διαφορετικά ίσως...Αν και ο παππους μου είναι ο άμεσα υπεύθυνος για πολλά...Όμως έχω καταλάβει ότι κάθε άνθρωπος που ζει με έναν συγκεκριμένο τρόπο και έχει συγκεκριμένα βιώματα που περνάνε από γενιά σε γενιά ανάλογα με την εποχή και τα στερεότυπα της,αυτά θα μεταφέρει.Ύπο αυτή την έννοια,ούτε ο παππούς μου είναι υπεύθυνος. 

Πολλές φορές ένας άνθρωπος δεν φταίει απόλυτα για τις ιδέες του.Ειδικά σε αυτές τις παλιές εποχές που έζησαν οι παππούδες και οι γιαγιάδες μας,οι γυναίκες δεν είχαν δική τους γνώμη,μέτραγε μόνο η γνώμη του άντρα.

Κι η γιαγιά μου μια ζωή δεν είχε δική της γνώμη,είχε τη γνώμη του παππου μου και τη γνώμη της κοινωνίας.Δεν φταίει εκείνη...

Από τις  μεγαλύτερες αρετές είναι η συγχώρεση.Πάει χεράκι χεράκι με την κατανόηση.

Τις έχω.Γιατί θέλω κι εμένα οι άλλοι να με κατανοούν και να με συγχωρούν για τα λάθη μου.Δεν έχω κάνει λίγα,όπως όλοι μας.Αλλά κανείς δεν είναι αλάνθαστος.Αν ήμασταν αλάνθαστοι δεν θα ήμασταν άνθρωποι αλλά Θεοί.Είναι στην ανθρώπινη φύση τα λάθη.

(Πηγή: troktiko.blogspot.com /φωτογραφία από το ίδιο blog)