15 Δεκεμβρίου 2009, 15:23
H Χριστουγεννιάτικη Σούβλα..Προσωπικά Στρατός Ακριβώς πάνω στο Millenium βρισκόμουν στον στρατό.
Εκεί που σταματάει η λογική ξεκινάει ο στρατός λέγαμε τότε, γιατί πολλές φορές κάναμε πράγματα χωρίς λογική. Ένα όμορφο πρωινό, πέρασε ο Διοικητής να μας μιλήσει για τα Χριστούγεννα.
-Κοιτάξτε στην αποθήκη, πρέπει να έχει ένα δέντρο, στολίστε και να δείτε πως η
μαγεία των Χριστουγέννων θα σας πλημμυρίσει.
Μα..
-Όποιος δεν στολίσει θα φάει φυλακή και δεν θα βγει αδειούχος στις γιορτές.
Με το ζόρι λοιπόν ανοίξαμε την αποθήκη που είχε ότι μπορείς να φανταστείς εκτός από δέντρο. Ήρθε και ο έμπειρος ο καταδρομέας ΕΠΥ (επειδή πεινάω υπηρετώ) και βρήκαμε μία άκρη με ένα απολίθωμα που έμοιαζε με δέντρο. Αρχίσαμε να στήνουμε και βρίσκαμε διάφορους τρόπους να ομορφύνουμε την κακοτροπιά που βλέπαμε. Μετά από τουλάχιστον δύο ώρες και ευρηματικές μεθόδους για να αναστηλωθεί το δεντράκι, είχε βγει ένα αποτέλεσμα που μας άφησε όλους άφωνους, ακόμα και τον διοικητή.
-Πολύ ωραίο. Μπράβο παιδιά! Πάρτε το τώρα και βάλτε το στο Διοικητήριο.
Απογοητευμένοι από την μαγεία των Χριστουγέννων που ήρθε μας άγγιξε και εξανεμίστηκε την άλλη στιγμή, αποφασίσαμε να στολίσουμε μία σούβλα. Την βρήκαμε μέσα στην κουζίνα και την πήγαμε στο Κ.Ψ.Μ. (ΚαΨιΜι => κέντρο ψυχαγωγίας μονάδας) και την στήσαμε. Κάποιος αξιωματικός την είδε και γέλασε. Ο Διοικητής κατέφθασε.
-Πολύ αστείο παιδιά... Μπράβο μπράβο, στέρηση εξόδου σε όλους, για σήμερα. Πάρτε την τώρα και κρύψτε την, αν δεν θέλετε να μείνετε μέσα τα Χριστούγεννα.
-
PHILIPPOSSM (15.12.2009)
χαχαχαχαχαχαχαχα τι μου θύμισες....χαχαχαχαχαχαmardhm (15.12.2009)
Ε.Π.Υ. (επειδή πεινάω υπηρετώ); Χα χα! Αυτό το ξέρουν όλοι οι φαντάροι ή πρόκειται για κάτι της παρέας σας; :-)
Το Κ.Ψ.Μ. το έχω ξανακούσει αλλά το Ε.Π.Υ. ομολογώ πως είναι η πρώτη φορά!
Πολύ καλό!!
Γέλασα πολύ με το κειμενάκι σου. Γενικώς τρελαίνομαι να ακούω τους άντρες να λένε ιστορίες από το στρατό! Νιώθω πως εμείς χάσαμε που δεν περάσαμε κάποια περίοδο ανάλογη στην ζωή μας.
Καλό απόγευμα!
Hastaroth (15.12.2009)
Ωραίο κειμενάκι.Παλιά οι ΕΠΥ λεγόντουσαν ΟΠΥ (Οπλίτες Πενταετούς Υπηρεσίας),τώρα γιατί το Ο έγινε Ε δέν ξέρω...
Τό ΚΨΜ είναι "θεσμός" από καταβολής στρατιωτικής θητείας,τό ξέρω ακόμα κι'εγώ που μέ βγάλανε Ι5 λόγω τραύματος στό μάτι (ο γιατρός που το διέγνωσε έτριβε τά χέρια του από χαρά-δέν έμαθα ποτέ όμως γιά ποιό λόγο).
Πάντως ο Διοικητής σας πρέπει να πνίγηκε από την πλημμύρα τής μαγείας τών Χριστουγέννων μέ τό δέντρο που τού φτιάξατε.Γι'αυτό σάς έδωσε στέρηση εξόδου γιά την σούβλα.Τώρα που είσαι πλέον πολίτης,νά τόν βρής και να τόν "στολίσης" τόν ίδιο...
ΥΓ.Μαρία μήν ανησυχείς,την σήμερον ημέραν,ελέω φεμινισμού και "ισότητας",υπάρχουν και γυναίκες στό στρατό καί υπηρετούν υπερήφανες μαζί μέ τούς άλλους άντρες (σωστά τό έγραψα).Εφ'ώ και πρό ετών,εντός τρόλλεϋ,ήκουσα δυό Ευελπιδίνες νά συνομιλούν καί έλεγε η μιά στην άλλη "ώχ,έλα μωρέ,γράψ'τον τόν τάδε στά αρχ.. σου καί προχώρα"...
(Οχι,δέν είμαι κατά τής ισότητας τών δύο φύλων,αλλά άλλο ισότητα και άλλο ομοιότητα.Καί στην προκειμένη περίπτωση,περί προσπαθείας τών γυναικών μέ τίς παντός είδους στολές να μοιάσουν στούς άντρες πρόκειται).Oraclas (15.12.2009)
Φίλιππε ο στρατός ενώνει το χάσμα μεταξύ γενεών. Απλά συνήθως οι πρεσβύτεροι όταν βρουν έναν καλό ακροατή σου υπενθυμίζουν τις χιλιοειπωμένες ιστορίες τους, αλλά και αυτό έχει την χάρη του, γιατί κάθε φορά τις ακούμε διαφορετικά.
Μαράκι, το Επειδή Πεινάω Υπηρετώ είναι αστείο μεταξύ φαντάρων. Το κανονικό είναι Εθελοντής Πενταετούς Υποχρέωσης. Το ΚΨΜ είναι όντως το σωστό, αλλά το ανάλυσα για τις γυναίκες του blog. Όσες άσχημες στιγμές και να περάσαμε, έφυγαν και έμειναν μόνο οι γλυκανάλατες και οι αστείες.
Αλβέρτο, δεν πειράζει που δεν υπηρέτησες. Δεν έχασες τίποτα παραπάνω από ενάμιση χρόνο ζωής (τώρα είναι μόλις εννέα μήνες). Για κάποια παιδάκια ίσως να ήταν ένα καλό σχολείο, όμως εγώ πήγα μεγάλος και όλο σκεφτόμουν αυτά που άφησα πίσω μου. Το μόνο που ισχύει είναι ότι είναι μία μικρή κοινωνία - όπως και το σχολείο βέβαια - αλλά στην ζωή δεν είμαστε αναγκασμένοι να ζούμε με πολλούς που μοιραστήκαμε την ίδια στέγη. Αυτό που λέγαμε όλοι είναι ότι μετά τον στρατό, εκτιμήσαμε αυτά τα οποία θεωρούσαμε δεδομένα.
Ο Διοικητής αυτός ήταν από τους καλύτερους και πιο μορφωμένους που συνάντησα σε όλη μου την θητεία. Πίστεψέ με υπήρχαν πολλοί χειρότεροι.Hastaroth (16.12.2009)
Τάσο,την εποχή που παρουσιάστηκα εγώ η θητεία ήταν περίπου δυό χρόνια.Ναί μέν ήταν ένα διάστημα που "κέρδισα",όμως επειδή είχα επιλεγεί γιά τό Υγειονομικό,τό πιθανώτερο ήταν οτι θά υπηρετούσα σέ κάποιο στρατιωτικό νοσοκομείο,οπότε δέν θά ήταν καί άσχημα.Βέβαια τότε δέν ήξερα οτι μετέπειτα θά δούλευα σέ εταιρείες που προμηθεύουν αυτά τά νοσοκομεία,οπότε εκ τών υστέρων αποδεικνύεται οτι άν δέν ήταν αυτό τό τραύμα στό μάτι μου και είχα μείνει να υπηρετήσω,θά είχα κάνει και γνωριμίες χρήσιμες γιά τό επαγγελματικό μου μέλλον:)
Ενα επεισόδιο από την σύντομη εμπειρία μου (παρουσιάστηκα και έμεινα μιά νύχτα στό 6ο ΣΠ στην Κόρινθο,την επόμενη μέ πήγαν στό 414 στην Τρίπολη γιά ιατρικές εξετάσεις και μετά έφαγα πόρτα..) ήταν οτι κατά την κατάταξη,την ώρα που περνούσαμε απ'τόν γιατρό,ήταν μαζί μας και κάτι "αδελφαί"-ο ένας μάλιστα εμφανέστατα θηλυπρεπής,όμως τό επώνυμό του προκαλούσε φόβο καί τρόμο.Περατώθηκε λοιπόν η εξέταση και όπως ετοιμαζόμασταν να πάμε στόν λόχο,ήρθαν κι'αυτές-συγγνώμην,αυτοί ήθελα να πώ- μαζί μας.Ομως ο δεκανέας που μάς συνόδευε τόύς παρέπεμψε σ'έναν άλλο συνάδελφό του,λέγοντάς του επι λέξει "πάρ'τες αυτούς και πήγαινέ τές στην πύλη να φύγουνε".Τόσο πολύ είχε μπερδευτεί ο κακομοίρης μέ τό φύλο τους...
Πάντως από διηγήσεις φίλων μου (καθώς και τού αδελφού μου) έχω συμπεράνει οτι η στρατιωτική θητεία είναι κάπως σάν τό λαχείο.Εξαρτάται τί θά σού τύχη.Ενας φίλος μου που υπηρέτησε στο ναυτικό,έκανε αμάν να πάη στίς φρεγάτες που κατέβαιναν στην Ερυθρά θάλασσα,τότε μέ τούς πολέμους Ιράν-Ιράκ.Μόλις γύριζε μέ την μία,έκανε αίτηση να τοποθετηθή στήν άλλη που έφευγε.Αλλος υπέφερε από κλειστοφοβία κι'έτσι,όταν το καράβι του ετοιμαζόταν να φύγη,έκανε αίτηση και τον μετέθεταν σέ άλλο που ήταν ελλιμενισμένο.Τρίτος που υπηρέτησε ώς καταδρομέας ήταν κατενθουσιασμένος και λυπήθηκε που απολύθηκε,ενώ τέταρτος μού περιέγραφε την θητεία του ώς "ούτε στόν χειρότερο εχθρό μου δέν εύχομαι να το περάση".
Τό αποκορύφωμα όμως μού το έχει πεί ο αδελφός μου.Είχε έναν λοχαγό που απαγόρευε στούς φαντάρους του να τον αποκαλούν "κύριε λοχαγέ" καί να τού μιλούν στον πληθυντικό.Αντιθέτως,έπρεπε να τού μιλούν στόν ενικό καί νά τόν αποκαλούν με το μικρό του όνομα (δέν ξέρω άν τούς επέβαλε να τον πλακώνουν καί στίς σφαλιάρες...)."Διέταξε" λοιπόν ο λοχαγός αυτός τόν αδελφό μου να πάη μαζί του στην βιβλιοθήκη καί να τόν βοηθήση στην μεταφορά κάποιων βιβλίων.Δηλαδή αυτό που έγινε ήταν οτι ο λοχαγός κουβάλαγε τά βιβλία και ο αδελφός μου τόν ακολουθούσε μέ τά χέρια στίς τσέπες... PHILIPPOSSM (16.12.2009)
Δεν έχουμε και τόση μεγάλη διαφορά ηλικίας ρε φιλαράκι.....:)Oraclas (17.12.2009)
Φίλιππε το ξέρω, γενικά μίλησα για τον στρατό.
Αλμπέρτο,
πολλά έχουν δει τα μάτια μου και ακόμα πιο πολλά έχω ακούσει. Τι να πρωτοπεις για τον στρατό. Ο πατέρας μου υπηρέτησε 27 μήνες, χωρίς καμία επιπλέον μέρα για φυλακή. Ήταν η ειδικότητά του τέτοια. Και όμως νοσταλγεί τα χρόνια αυτά. Ο λόγος γιατί δούλευε από τα δέκα του, οπότε στον στρατό που ήταν όλοι ίσοι του φαινόταν ξεκούραση.
Ακούω πολλούς που λένε ότι τώρα με εννέα μήνες είναι δύσκολο. Η αλήθεια είναι ότι όσο πιο καλά πέρναγες πριν τον στρατό, τόσο πιο δύσκολη είναι η μεταβασή σου. Όμως από την άλλη, πέρα από τα βύσματα, όλοι στην ίδια μοίρα είμαστε.
Θα χαρώ να σας δω και από κοντά, αν με βγάλει ο δρόμος στο κέντρο. :D
Για να στείλετε σχόλιο πρέπει να έχετε συνδεθεί ως μέλος. Πατήστε εδώ για να συνδεθείτε ή εδώ για να εγγραφείτε.
Επιστροφή στο blog