Αποψε    παραμονες  γιορτης   που ενας  φιλος ειναι  νοσοκομειο.

Αποψε παραμονες γιορτης   που μερικοι συμποτες ειναι χολωμενοι.

Αποψε  ,που ενα  ονειρο εχει  δεσει στο μουραγιο.

Αποψε ,που οι φιλες απο το νησι της Αφροδιτης σιωπουν

Οι θεοι να τις εχουν καλα και να τις προστατευουν.

Αποψε που  η πενα της Θεσσαλονικης σιωπα, καλησπερα σου.

Ειναι  πολλοι οι φιλοι της γης του Αλεξανδρου.

Αποψε  που η καλησπερα  ξανααπευθυνεται,αποηχος καλοκαιριου,σε μια πλατεια,

Χρονια πολλα  στο κατω κατω  οι ανθρωποι μετρουν οχι οι σημαιες.

Η οχι;

Αποψε παραμονες γιορτης ,που ενα ζειμπεκικο Φαληριωτικο ,μενει στη μνημη.

Αποψε,  που ο φιλος απο την Πατρα  παιζει την κιθαρα του και ταξιδευει.

Αποψε παραμονες γιορτης, που ο γητευτης  των θαλασσων και των κυματων,ο

Μονος  κουρσαρος ,αγναντευει την απεραντοσυνη .

Αποψε  που ο φιλος  απο τα Βορεια προαστια, ταξιδευει στην ατμομηχανη του.

Αποψε που ο φιλος , ο γειτονας  ο γκαρδιακος ,βγαζει  προγραμμα,

Και κραταει δικες του Θερμοπυλες.

Αποψε  που  ο Παυλος  ταξιδεψε,θα σκηνογραφει  πια στον μεγαλο θιασο.

Μονο  τι θα πεις στην αδερφη σου;

Τι θα πεις  στους φιλους;

Σε  ζητησε ο Μεγαλος  Σκηνοθετης.

Ξερω θα ειναι ομορφα κι εκει τα σκηνικα σου.

Παντα ξεχωριζαν.

Αποψε παραμονες γιορτης, που υπνο δεν εχει εδω και μερες.

Ισως να  αγρυπνας  για το αυριο.

Ισως  για την ελπιδα.

Ισως  , για το μωρο που ερχεται.

Παντα ενα μωρο ξημερωνει μια αλλη μερα.

Ενα αλλο αυριο.

Μια μεγαλη αγκαλια να το κλεισει  ενα τρυφερο χαδι  και πολλη στοργη.

Να το νανουρισεις να το κανακεψεις ,να  το σφιξεις τρυφερα πανω σου.

Μωρο ειναι….