Πως μπορεί να αλλάξει η ζωή μας ξαφνικά… Όταν όλα μοιάζουν ίδια, άχρωμα, μπορεί από τη μια στιγμή στην άλλη να γίνει κάτι και να πλημμυρίσουν χρώματα…

Κοίταξα τα μάτια σου… Είχαν τόση αλήθεια…

Δεν μπορούσες να χορτάσεις… Δεν μπορούσα να χορτάσω…

Την εικόνα μου κρατάς… Την εικόνα σου κρατώ…

Πολύτιμη εικόνα…

Φιλί από μέλι και ματιά από χρυσό… Καθρέπτης της ψυχής σου από χρυσό…

Η αγκαλιά μας ο κόσμος όλος…

Να κοιμηθούμε αγκαλιά, να μπερδευτούν τα όνειρα μας…

Κουβάρι έγιναν τα όνειρα.. Δυο νύχτες…

Μέρες που περνούν σαν νερό…

Τόσο ταξίδι μάτια μου… Δεν το σκέφτηκες… Το ήθελες… Έστω για μια μέρα… Δεν θέλω άλλη απόδειξη… Τώρα ξέρω…

Την επόμενη εβδομάδα η σειρά μου…

Θα περπατώ στις πλατείες και στους δρόμους της πόλης σου.

Τα μάτια σου τα πιστεύω… Πρώτη φορά που πιστεύω μάτια… Πρώτη φορά που λένε αλήθεια δυο μάτια, που δεν φοβούνται να δακρύσουν από αγάπη… Που με κοιτάνε με αλήθεια… Να μου χαρίσουν ζεστασιά…

Ταξίδεψα στην καστανή ματιά…

Το πιο μακρύ ταξίδι μου εσύ…

Τα τρένα που φύγαν
αγάπες μού πήρανε.
Αγάπες και κλαίνε,
ποια μοίρα τις μοίρανε;

Δώς μου χέρι να πιαστώ
να πιαστώ, να κρατηθώ,
ένα γέλιο, μια ματιά
κι ανασταίνετ' η καρδιά.

Το τρένο σε πήρε
πουλί, χελιδόνι μου.
Σε τύλιξ' η νύχτα
κι ορφάνεψα μόνη μου.

Μόνο προσωρινά,το τρένο σε πήρε…

Ένα άλλο τρένο θα φέρει εμένα κοντά σου…