Γεια σας .
Ονομάζομαι Φώντας Τριτσιμπίρδουλας και θέλω να σας διηγηθώ την πικρή μου ιστορία .
Κατάγομαι από το ξακουστό σοι των Τριτσιμπιρδουλαίων , τρομερών οπλαρχηγών της Αχαΐας .
Ο μόνος λόγος που έσκυβαν κεφάλι οι πρόγονοι μου , ήταν για να προσέξουν μην ουρήσουν τα τσαρούχια τους , και κανέναν περαστικό σκαντζόχοιρο .
Τώρα εγώ το στερνοπούλι της γενιάς μου περπατώ σκυφτός σαν λυγισμένο κουτάλι του Uri Geller .
Αλλά ας πάρω τα πράγματα απ την αρχή .
Εγώ Φώντας εκείνος Μπάμπης .
Ο πρώτος μου ξάδερφος φτυστός σαν εμένα , και οι δυο μοιάζαμε σαν σταγόνες νερού .
Ίδιο ανάστημα , ίδια μάτια , φτυστοί στην όψη , ίδια μαλλιά , στα μυαλά είχαμε μια μικρή διαφορά .
Εγώ ήσυχος σαν κορίτσι , πράος σαν σοφός καλόγερος .
Αυτός καπετάν φασαρίας ,δαίμονας και θεομπαίχτης .
- Μπάμπηηηη άσε τη μπάλα και κάτσε στρώσε τον πισινό σου μπας και περάσεις την τάξη καμιά φορά .
Φώναζε του κάκου και στο βρόντο η θεία μου η Ασήμω τον λεβέντη της αλλά αυτός που να ιδρώσει !
Δεν έλεγε να αφήσει τζαμαρία που να μην κάνει θρύψαλα με την υπόλοιπη λετσαρία .
Εγω πάντα επιμελής , άριστος μαθητής , με επαίνους και βραβεία .
- Ο γιος σας μια μέρα κυρία Τριτσιμπίρδουλα έλεγε ο καθηγητής της φυσικής , θα γίνει σπουδαίος φυσικομαθηματικός ! Ένας νέος Αϊνστάιν !
Καμάρωνε σαν γύφτικο σκεπάρνι η κυρά Χάιδω η μάνα μου !
Ποτέ μου δεν κατάλαβα βέβαια γιατί τα σκεπάρνια των γύφτων είναι καμαρωτά και όχι γεμάτα μπίχλα σαν τις χερούκλες τους .
- Εκείνος ο άλλος όμως κυρία Χάιδω μου ...
εκείνη η ντροπή του αλφαβήτου ο Μπάμπης !
Τα πα και στη μάνα του , το μυαλό του δεν προσπερνά
ούτε χελώνα στον κατήφορο .
Κουμπούρας ! Μαζούτ !
Πίκρα η θεία μου η Ασήμω , ροδοζάχαρη η κυρά Χάιδω !
Από γυναίκες , κάθε μέρα και άλλη ο Μπάμπης ,
την χείρα την πεντάρφανη ο Φώντας.
Δεν έχω παράπονο όμως , η Μαριγούλα μου ήταν η μόνη γυναίκα που μου στάθηκε .
-Μια μέρα Φώντα μου η διάνοια και η προκοπή σου θα με σηκώσουν κι εμένα ψηλά στα αστέρια !
Το μόνο που σηκώθηκε ψηλά από την Μαριγούλα ήταν η φούστα της .
Θυμάμαι σαν να ναι τώρα , την ημέρα που την τσάκωσα με τον ψαρά , μες στις ψαροκασέλες να μου φωνάζει ειρωνικά :
- Φάε εσύ Φώντα μου τα φύκια της γνώσης , να φάω εγώ την συναγρίδα !
Μπούχτισα πια !
Όλο πάνω από ένα βιβλίο είσαι , σελιδοφάγε !
- Ενώ εσύ που είσαι "ανοιχτό βιβλίο" καρδιά μου δεν σε ξετίμησα σωστά !
Λέω να σε κλείσω μια για πάντα , να ησυχάσω .
Έδωσα την ευχή μου στον ιχθυέμπορα της κακιάς ώρας και έφυγα σφυρίζοντας του εκείνο το προφητικό , "τίνος είναι βρε γυναίκα τα παιδιά ; ".
Αυτό ήταν . Αφιερώθηκα στα γράμματα , ρουφούσα τις γνώσεις σαν σφουγγάρι . Ξενύχτια ατέλειωτα , στερήσεις , ασκητική ζωή .
Ο Μπάμπης συνεργείο και σφαλιάρα , εγώ έλιωνα καρέκλες και βιβλία .
Πέρασα στο πανεπιστήμιο ως πρώτος των πρώτων .
Η υποτροφία δεν άργησε να έρθει , σε διάσημο πανεπιστήμιο της Αμερικής
Η κυρά μάνα μου με αποχαιρετούσε στο αεροδρόμιο .
-Είμαι περήφανη για σένα γιε μου !
Ο σωσίας ξάδερφος και οι λοιποί συγγενείς , τα σκεπάρνια που λέγαμε πριν , με αποχαιρετούσαν κι αυτοί με τη σειρά τους συγκινημένοι .
- Α ρε ξάδερφε ...
μου ψιθύριζε ο Μπάμπης με συγκίνηση στη φωνή και βλέμμα αγελάδας, ...είσαι το καμάρι όλων μας ,μακάρι να διάβαζα κι εγώ , να μην με έχουν του κλώτσου και του μπάτσου ...
-Στερνή μου γνώση ...
- Τι είπες Φώντα ;
- Τίποτα , λέω ... τη δόση , τη δόση της μοτοσικλέτας την πλήρωσες ή την έφαγε η ντάμα κούπα ;
- Ααα , φυσάει το εργαλείο ! Τρεις -τρεις τις φορτώνω !
- Βρε τη δόση την πλήρωσες ; Η Ασήμω πλένει σκάλες , ακαμάτη !
- Μην σε νοιάζει τα χω τετρακόσια !
- Αμ δεν το βλέπω ! Γεια σου ξάδερφε ! Έχετε γεια , εις το επανιδείν !
Λίγα λεπτά αργότερα ένα Μπόινγκ 747 έσκιζε τα ασημένια σπλάχνα του αέρα , που φύσαγε το τεράστιο άσπρο χελιδόνι με προορισμό τα όνειρα μου .
Στον Νέο Κόσμο οι σπουδές πήγαιναν απ το καλό στο καλύτερο .
Έπαινοι , διπλώματα , βραβεία , ήμουν ήδη μια αναγνωρισμένη ιδιοφυία .
Διακεκριμένος επιστήμονας ,πρώτος των πρώτων , με πήραν και στη ΝΑΣΑ .
Μέγας αστροφυσικός dr Tritsimpirdoulas , με όνομα και χάρη !
Όχι παίζουμε !
Κάποια χρόνια μετά όμως , παρά την επίτευξη των στόχων μου , κάτι με τραβούσε πίσω στην πατρίδα μου .
Μπούχτισα στην αναγνώριση εδώ στην ξενιτιά , μου έλειπε η ιτιά η λουλουδιασμένη ,
ο δυόσμος και ο σγουρός βασιλικός η Ελλαδίτσα μου !
Νέος ήμουν ακόμα πολύ νέος , πόνεσα την πατρίδα , τους δικούς μου ανθρώπους .
Τι στην ευχή , με τα πτυχία που έχω , αν κάνω και τα απλώσω θα σκεπάσουν το Πολυτεχνείο ολάκερο ,δουλειά δεν θα βρω ;
Η καρδιά μου σκίρτησε , αυτό ήταν !
Το πήρα απόφαση , επιστροφή στην μαμά-πατρίδα .
Το Ελ. Βενιζέλος άρχισε να αχνοφαίνεται ,καθώς και τα δάκρυα συγκίνησης στα μάτια !
Είχαν περάσει δέκα ολόκληρα χρόνια .
Φιλώ τα άγια σου χώματα Ελλαδάρα μου !
Πλησιάζοντας στην αίθουσα του αεροδρομίου αντιμετώπισα την πρώτη έκπληξη .
Ο κόσμος άρχισε να ξεσπά σε χειροκροτήματα και δειλά , δειλά σε ζητωκραυγές .
Λέω ,δεν μπορεί να ναι για μένα ,δεν μπορεί ...
- Μεγάλε Τριτσιμπίρδουλα ! Προφέσορα !
Δεν πίστευα στα αυτιά και στα μάτια μου , με αναγνωρίζουν ακόμα και στον τόπο μου , που ως γνωστόν δεν αγιάζει ούτε ραδίκι !
Χειραψίες ,επευφημίες , φιλικά χτυπήματα στην πλάτη , κι εγώ βαθειά συγκινημένος και υπερήφανος .
- Επιστήμονα , μάγε ,παιχταρά !
Τους έσκισες τα δίχτυα εχθές !
Τι γκολάρα- ποίημα ήταν αυτή παιδαρά μου ! Έλα μωρή Ολυμπιακάρα!
Ψύλλοι στα αυτιά μου μπήκανε , δεν μπορεί ... παιδιά , εγώ δεν...
- Τρίτσι -Τρίτσι οε οε οε -οε οε οε !
Τρίτσι , γδύσου να δούνε την ..."στολή" σου.
Με αρπάζει με χαρά απ τον ώμο ο προϊστάμενος προστασίας του αεροδρομίου και με πάει στην καφετέρια.
-Ααα , κύριε Τριτσιμπίρδουλα δεν θα φύγετε αν δεν κεράσω καφεδάκι !
Ρίχνω μια λοξή ματιά στην τηλεόραση που ήταν εκεί και βλέπω τα αθλητικά στιγμιότυπα της προηγούμενης μέρας ,και τι να δω !
Τον εαυτό μου ντυμένο στα ερυθρόλευκα να σκοράρει με ανάποδο ψαλίδι στην αντίπαλη εστία !
- Αμάν , ο ξάδερφος !
- Τι έπαθες Μπάμπη μου ;
- Φώντας ...
- Μπάμπη ...
- Φώντας ρέεεε, Φώντας !
Φώντας - Φώντας οε οε οε οε (τρελάθηκα σαν άλλος Γιώργος Κωνσταντίνου στο "ξύπνα Βασίλη ".)
Πήγαινε με όπου θέλεις ταξιτζή είπα στον χαρούμενο γαύρο ταξιτζή , δηλαδή πήγαινε με τώρα σπίτι , σπίτι μου .
Η μάνα μου και η θεία μου χαρούμενες διπλά γιατί είχαν
στο πλάι τους και τους δυο επιστήμονες .
Με την μικροδιαφορά ότι , ο ένας είχε γίνει εκατομμυριούχος και διάσημος .
Ο μαζούτ , ο κουμπούρας !
Να σου κι από μια γωνιά ξεπροβάλλει γκαστρωμένη και η Μαριγούλα υπό του Μπαμποξάδερφου , με ύφος ξιπασμένου κατουρλοκάνατου που το πε και το κανε .
Θα έφτανε ψηλά χάρη στο Τριτσιμπιρδουλαίικο !
- Είναι αλήθεια Φώντα αυτό που μου είπε ο Μπαμπίνος μου ;
Είσαι επίτιμος Δικτάτορας στο Χάρμπουρ ...Χάρβαλ
- Το ...χάρβαλο ! Δικτατορία τώρα! Φράνκο , Πινοσέτ , Παπαδόπουλος,
Γιαγκούλας , ταού κι οξού! Ουστ !
Από τότε καλοί μου φίλοι περπατώ με το κεφάλι σκυφτό και προσέχω μην πατήσω κανέναν άνθρωπο-σκαντζόχοιρο .
Ακόμα αντηχούν στα αυτιά μου τα λόγια του Πρύτανη ,
« δυστυχώς κύριε Τριτσιμπίρδουλα , έχουμε επάρκεια θέσεων και λαμπρών καθηγητών ,αλλά μια στιγμή ... αν ζητούσατε απ τον εξαίρετο ποδοσφαιριστή -ξάδερφο σας και τις γνωριμίες που εχει μπορεί και να... »
Την ξέρετε την ιστορία με τον γιατρό που έβγαλε εκατοντάδες φωτοτυπίες το πτυχίο του και τύλιγε με αυτό , πίτες- γύρο ;
Κι εγώ τέτοιο μαγαζί άνοιξα .
Κι αν με κάνει γούστο και κανένας πελάτης , του λέω ιστορίες για την Ανδρομέδα .
Το παρών αφιερώνεται στην χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας , την Ελλάδα μας ντε !
Τζατζίκι άλλος κανείς ;
Σούβλακος ;
video | |
28 σχόλια - Στείλε Σχόλιο
Κάτι θυμήθηκα! 10...9 ...8...7... Eρχομαι από παντού και ... tajabone Αβάσταχτη ελαφρότητα ... Αναφορές - υπενθυμίσεις Απορίες Αφιερώσεις Βιτριολικόν ! Γλωσσάρι ΕΥΑΙΣΘΗΣΙΕΣ Παπαράτσι αγάπη μου ! Ποίηση Σκέψεις ΣΤΙΧΟΙ ; Τραγούδια που αγαπώ Φιλοσοφικές αναζητήσεις