Νότες… Μουσικές… Και ύστερα λέξεις…

Ένα σφίξιμο στο χέρι. Διαπεραστική ματιά.

Σιωπές περισσότερες απ’ τις λέξεις…

Συναισθήματα περισσότερα εντός από οσα φαίνονται.

Πλούτος ψυχής.

Φιλικές κουβέντες.

1994.

Ένα κορίτσι.

1995.

Στα  στενά σοκάκια των 19…

Μια ανθοδέσμη. Ένα βιβλίο. Ένα τραγούδι… Μια επίσκεψη… Συμπαράσταση…

Ξέρεις εσύ…

Δεν θα πω ‘’ευχαριστώ’’. Φτωχή λέξη…

1996.

Στούντιο. Άγιοι Ανάργυροι.

Ένα όνειρο μου που εκπληρώθηκε. Να είμαι κι εγώ σε μια διαδικασία ηχογράφησης.

Φόρεσα τα ακουστικά και παρακολουθούσα τα πάντα, ρουφούσα τις εικόνες γύρω μου και τους ήχους.

Ατέλειωτες συναυλίες.

Άγιοι Ανάργυροι, Αργυρούπολη, Αυλάκι, Κατράκειο, Λυκαβηττός, Ζάκυνθος…

Ατέλειωτος κατάλογος… Με αφετηρία το υπογειάκι στην Κοδρικτώνος… ’’Καφεθέατρο’’.

Καφές στην πλατεία… Ιστορίες απ’ τα παλιά…

Κάρτες γενεθλίων…

Πόσα χρόνια πριν… Δεν θυμάμαι…

15/5. Αυτό το θυμάμαι.

Ενα ποτήρι νερό σε μια κουρασμένη περαστική,από τη μητέρα σου...

‘’Παππού’’… Ο ‘’πειρατής’’ το έλεγε.

Φωτογραφίες…

Τηλέφωνο στα γενέθλια μου… Απ’ το Λιτόχωρο…

Όλα τα θυμάμαι… Λεπτομέρειες… Θα ήθελα καιρό να τα εξιστορήσω.

Χαμογελώ… Θυμάμαι όλες τις στιγμές. Πολλές συναυλίες τις είδα απ’ τα παρασκήνια.

Πόσα θυμάμαι…

Ενηλικιώθηκα με αυτά τα τραγούδια.

''Πευκώνας''…

''Δίπλα στο ποτάμι''...

Χρονολογίες, τοποθεσίες, στιγμές, νότες, εικόνες, όλα ένα…

Είναι τόσα αυτά που θυμάμαι...

Ας ήταν ψέμα…

15/5/1953-13/4/2010… Έκλεισε ο κύκλος…