Πόσες φορές λέμε η καλή μέρα απ' το πρωί φαίνεται.. και συνήθως το λέμε για μέρες που όλα πηγαίνουν στραβά. Μία περίπτωση παρόμοια θα σας αφηγηθώ, όπου πρωταγωνιστής ήταν ένας φίλος και συνάδελφος..

Όλα ξεκίνησαν μέσα στον Αύγουστο, σε μία μισοάδεια Αθήνα και στην φαεινή ιδέα που είχε να κατέβει στο κέντρο με αυτοκίνητο. Βρήκε εύκολα παρκάρισμα, όμως επί πληρωμή με κάρτα, δύο ώρες δύο €. Στο πρώτο περίπτερο δεν βρήκε, στο δεύτερο δεν βρήκε, στο τρίτο βρήκε, αλλά δεν είχε να του χαλάσει από πενηντάρικο ο περιπτεράς!! Τελικά χάλασε σε μία καφετέρια και πήρε μία κάρτα. Μετά όταν πήγε στο αυτοκίνητο τον είχαν γράψει!! Η κοπέλα από την δημοτική αστυνομία βρισκόταν λίγο πιο πάνω. Την έπιασε, του είπε να πάει να κάνει ακύρωση στα κεντρικά και ότι αυτή θα συμφωνούσε. Πάει στον Αγ. Κωνσταντίνο, ακυρώνει την κλήση και φεύγοντας του λέει ένας περαστικός ότι τρέχουν κάτι λάδια από το αυτοκινητό του. Φωνάζει την οδική σκεφτόμενος ότι το συμβόλαιο του, λέει μεταφορά από ατύχημα μόλις με 1 €. Ναι, αλλά αυτός είχε πάθει μόνος του την βλάβη και όχι από τρακάρισμα (ου μπλέξεις με ασφαλιστικές). Δίνει 70 € και το πάει στο συνεργείο. Πάει με ταξί στην δουλειά, γυρίζει μαζί μου και η γυναίκα του έχει κλειστεί απέξω. Γυρίζουμε το απόγευμα, τον αφήνω στο σπίτι του, αλλά έχει ξεχάσει τα μοναδικά κλειδιά στο συνεργείο!!

Την επόμενη μέρα του δίνουν αυτοκίνητο αντικατάστασης από το συνεργείο, το οποίο μετά από μία μέρα μένει από μίζα. Μετά του δίνουν το αυτοκίνητο των δοκιμών (test drive) και μία μέρα μετά έρχεται η μαμά εταιρεία και θέλει να δει το αυτοκίνητο. Του ζητούν από το συνεργείο να το επιστρέψει και αυτός στο δρόμο για την επιστροφή παθαίνει λάστιχο!!!