Καλή χρονιά σε όλους!! Ο, τι επιθυμείτε να γίνει πραγματικότητα μες τη νέα χρονιά!!

Πάνω από όλα υγεία, γιατί, αν δεν την έχουμε, δεν μπορούμε να παλέψουμε για τίποτα.

Μ’ αρέσει να είμαι αισιόδοξη. Είμαι αισιόδοξη. Αυτό με βόηθησε στο παρελθόν και ξεπέρασα πολύ πιο δύσκολες καταστάσεις. Αυτό με βοηθάει και τώρα. Δύο άνεργοι σε ένα σπίτι είναι ζόρικη κατάσταση. Κι όμως.. Το ξεπερνάμε.

Κάθε μέρα είναι διαφορετική. Δεν ξέρεις τι θα φέρει.

Ας κάνω μια μικρή ανασκόπηση των τελευταίων 30 ημερών, μια και δεν γράφω τόσο συχνά τελευταία.

Τον περασμένο μήνα είχαμε κατέβει Αθήνα, μείναμε λίγο στους γονείς μου. Ο Στέλιος είχε δηλώσει συμμετοχή για το deal. Να εξηγήσω σε όποιον δεν το βλέπει τι είναι, είναι ένα τηλεπαιχνίδι κάθε απόγευμα στον ΑΝΤ1, 7 η ώρα. Τελικά βέβαια με τόσο κόσμο, θα έπρεπε να είναι πολύ τυχερός ο Στέλιος για να κληρωθεί (για να μην πω μια άλλη λέξη από κ……). Πήγαμε 2 μέρες, Δευτέρα και Τρίτη. Πολλές ώρες.. Κανονικό 8ωρο, έπρεπε να μας κολλήσουν κι ένσημα και να μας δώσουν ημερομίσθιο κανονικό. Ήμασταν από τις 17.00 μ.μ μέχρι τις 2 π.μ  τη Δευτέρα και από τις 17.30 μ.μ μέχρι τις 1.30 π.μ την Τρίτη. Στα Σπάτα, στο στουντιο Κ. Ωραία εμπειρία. Είχα ξαναβρεθεί πολύ παλιά σε στουντιο που γύριζαν τηλεπαιχνίδι. Το μόνο σπαστικό που πρέπει να χειροκροτάς συνέχεια. Μιλάνε; Χειροκροτάς. Βήχουν; Χειροκροτάς; Συνέχεια. Λένε μια χαζομάρα; Χειροκροτάς; Βαρεμάρα… Αλλιώς ωραία είναι, δεν λέω.

Αυτά τα επεισόδια θα τα δείξει 10-14/1 και 17-19/1. Αν κάποιοι το βλέπουν, μπορεί όπως περνάει η κάμερα, κάπου να φαινόμαστε κι εμείς.

Η πλάκα είναι ότι οι παίχτες σε κάθε επεισόδιο αλλάζουν ρούχα για να φαίνεται ότι είναι άλλη μέρα και το κοινό αλλάζει θέσεις, για τον ίδιο λόγο. Χαλαρό κλίμα, γελάσαμε αρκετά. Καλά ήταν, αλλά πιάνεσαι να κάθεσαι συνέχεια. Τέσσερα επεισόδια τη μέρα. Και λέω, εντάξει, εμείς πιαστήκαμε μια φορά, αυτοί που πάνε και γυρίζουν συνέχεια; Η τηλεόραση τελικά δεν είναι μόνο γκλαμουριά, έχει και την κούραση της από πίσω..

Αλλιώς, στην Αθήνα, στο σπίτι περισσότερο, αφού πέσαμε σε εβδομάδα απεργιών, κάτι εξαιρετικά πρωτότυπο για την Αθήνα(λέμε και καμιά βλακεία να περάσει η ώρα). Μα αν κάποια μέρα δεν υπάρχει απεργία, ανησυχείς.. Οι γονείς μου βγάζουν κάρτα απεριορίστων διαδρομών για να πηγαίνουν στη δουλειά τους και τελικά χαλάνε τα διπλά σε ταξί και βενζίνη ο πατέρας μου.

Κάτι τέτοιες στιγμές συνειδητοποιώ πόσο τυχερή είμαι που έφυγα από αυτή τη σαρκοφάγα πόλη.

Αλλά φυσικά περισσότερο τυχερή είμαι που βρήκα έναν άνθρωπο που νοιάζεται πραγματικά για μένα..Πάνω που είχα πειστεί ότι δεν υπάρχει.. Πολύ σοφά λέει ο λαός όμως ‘’συν Αθηνά και χείρα κίνει’’ .. Δεν κάθεσαι και περιμένεις την επιφώτιση μες το σπίτι..Όταν κάτι το σκέφτεσαι για να το κάνεις, για να σου έχει περάσει από το μυαλό, το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι απλά να το ακολουθήσεις, να το κάνεις. Σε καλό θα σου βγει. Εμένα μου βγήκε.

Ούτε μετάνιωσα ούτε θα μετανιώσω για τον τελευταίο χρόνο. Για όσα έγιναν και για όσα φρόντισα εγώ, ρισκάροντας, για να γίνουν.

Επιστρέφω, μετά την μεγάλη παρένθεση που άνοιξα.

Είμαστε σε φάση αναζήτησης δουλειάς.

Παρεπιπτόντως, αν κάποιος έχει υπόψη τη διαδικασία για να δημιουργήσω site ηλεκτρονικών πωλήσεων, θα το εκτιμούσα αν μου έδινε κάποια συμβουλή. Διαδικαστικά δεν ξέρω πώς να κινηθώ. Γραφειοκρατικά, πιο σωστά. Δεν ξέρω πώς να ξεκινήσω. Έχω συσσωρεύσει ένα σωρό πραγματάκια, που ζητάνε να πάρουν ένα δρόμο για άλλα σπίτια, για δωράκια, και δεν ξέρω με ποιον τρόπο.. Είμαι σχεδόν στο μηδέν..

Από την παραμονή Χριστουγέννων είχαμε τους γονείς μου στο σπίτι. Είχε κι ο πατέρας μου άδεια και κάθισαν μέχρι τώρα, αύριο πρωί πρωί (σήμερα για την ακρίβεια) φεύγουν. Είχαν και το αμάξι και πήγαμε και εκκδρομούλες.

Πήγαμε μια φορά Θεσσαλονίκη, όπου ήταν και το παζάρι του xariseto ,είχα μαζέψει 2-3 τσάντες πράγματα και πήγα. Ήταν στο Χορτιάτη. Είδα κι αυτή την πλευρά της Θεσσαλονίκης που δεν είχα ξαναδεί και αποκλείεται με το Στέλιο να βλέπαμε, χωρίς αμάξι. Δεν πήρα σχεδόν τίποτα από το παζάρι, ο Στέλιος πήρε κάτι ρούχα.

Πήγαμε άλλη μια εκδρομή, πιο κοντινή, εντός νομού, στο Λιτόχωρο, που είναι Φ-Α-Ν-Τ-Α-Σ-Τ-Ι-Κ-Ο ,με θέα τον Όλυμπο και στα πόδια σου ο ποταμός Ενιπέας, παραμυθένιο μέρος, περάσαμε από Λεπτοκαρυά, και σταματήσαμε κάτω από το κάστρο του Πλαταμώνα. Μετά ανηφορήσαμε για Παλαιό Παντελεήμονα. Είχα ακούσει τα καλύτερα και όντως ήταν τέλεια!!!Πέτρινος παραδοσιακός οικισμός, πλακόστρωτα, αφήνεις τα αμάξια και περπατάς. Θεικό μέρος!! Έβγαλα εκατοντάδες φωτογραφίες εκείνη τη μέρα!!

Ήταν κι ένας λυράρης που έπαιζε καταπληκτικά!!Πάνω στα βουνά ακούσαμε Ερωτόκριτο!! Κουφό…

Τη μέρα των Χριστουγέννων μαγείρεψα, με βοηθό τη μάνα μου και φάγαμε οικογενειακά, με γονείς,  πεθερικά και τον κουνιάδο μου.

Παραμονή Πρωτοχρονιάς πήγαμε και αλλάξαμε το χρόνο στα πεθερικά μου.

Σήμερα κάναμε μια βόλτα στον πεζόδρομο, φτάσαμε μέχρι το πάρκο. Πολύ ωραία!! Αυτό το παρκάκι αξίζει με χίλια!! Αν εξαιρέσεις ότι συναντάς το Μίκυ(Μάους) και την παρέα του να κάνει βόλτα στις λιμνούλες. Όλα μια χαρά κατά τα’αλλα ,ένα πάρκο που δεν βρίσκεις εύκολα σε Ελληνικό έδαφος. Νομίζεις ότι είσαι εξωτερικό.

Αυτά τα νέα μας μέχρι στιγμής.

Καλή χρονιά σε όλους, με υγεία, χαρά και θετική διάθεση πάνω από όλα. Μην κάνετε σε κανέναν τη χάρη να σας κλέψει το χαμόγελο. Αυτό θέλουν κάποιοι να λυγίσουμε. Δεν θα τους κάνουμε τη χάρη.

‘’Θα μείνω εδώ και θα υπάρχω όπως μπορώ και για το πείσμα σας γουρούνια θα αντέχω’’

Θα περιμένω άλλες μέρες……