Πήγα χθες βράδι στο λαιβ της Νατασας Μποφιλιου και έχω μεινει αναυδος. Δεν ξέρω τι να σχολιάσω. Δεν ξέρω τι να πω. Σε ευχαριστω θεεουλη μου που υπαρχουν τετοιοι καλλιτεχνες γιατι αν περιμενα απο κατι αλλες....Η γυναικα ΤΑ ΣΠΑΕΙ - ΕΙΝΑΙ ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΗ - ΕΙΝΑΙ ΦΩΝΑΡΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΚΑΝΕΙ ΕΚΠΤΩΣΕΙΣ ΣΤΗ ΜΟΥΣΙΚΗ ΤΗΣ.

Εχω να ενθουσιαστώ ετσι με λαιβ ελληνα καλλιτέχνη από την αρχη των 00'ς που η Αρβανιτακη, η Αλεξιου και η Πρωτοψαλτη και η Γαλανη εκαναν το κοπο να ψαχτουν λιγο στα ζωντανά προγράμματα τους.

Χωρις συζητηση η καλυτερη παράσταση των τελευταιων 5 χρονων. Σολντ αουτ και αυριο και σολντ αουτ και σημερα. Σου αξιζει!!!!Στο τελος μας ειπε και ευχαριστώ. Εμεις ευχαριστουμε. Πραγματικα ομως. Χαλαλι που θα κοιμηθώ 5 ωρες μονο. Χαλάλι σου!

εισαι θεαααααα και οχι δεν εχω πιει αλλά άρχισα με τις τελευταιες ελληνικες μουσικές κυκλοφοριες να νιωθω το μυαλο μου να νερουλιαζει και να απελπιζεται!!!!

Ενας ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟΣ δισκος τα Εισητηρια Διπλα, και με προικα 2 υπεροχους δίσκους (100 μικρες Ανασες και Μέχρι το τελος) η Νατασα με ταξίδεψε και τα έσκισε τα κομματια στο λαιβ με μια παιδικότητα και μια θεατρικότητα που θυμιζαν την Τσανακλίδου πριν 20 χρονια χωρις όμως σε καννενα σημειο να την αντιγραφει.

Κρύψου, Κοπερτί, Άστο το χεράκι σου, Το αστέρι μου, Εκκρεμότητα, Σ'έχω βρει και σε χάνω, Εν λευκώ.

Τα ειπε υπέροχα!!!

Ηταν η μέση της βδομάδας, ήμουν κουρασμένος αλλα δε το κουνησα ρουπι. Μα το θεο.