Φίλοι, φίλες, σήμερα θα επεκταθώ στη σφαίρα της εικονικής φαντασίας. Και θα μιλήσω περίπου υποκειμενικά, με όνειρο που είδα χθες βράδυ, που δεν λέει να φύγει από το ταλαιπωρημένο μυαλό μου.

Ήμουν λέει στις Βρυξέλες, που το μόνο που ξέρω γι’ αυτές είναι πως είναι πρωτεύουσα του Βελγίου, μιας πόλης  που την κάνανε πρωτεύουσα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και πολλά άλλα, χωρίς να το αξίζει αυτό. Εκεί να δείτε κομπιναδόρους , εκεί να δείτε τεμπέληδες. Μπορώ να γράψω γι’ αυτή τη χώρα πολλά αρνητικά στοιχεία, αλλά δεν είναι του παρόντος.

ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ!

Ήταν συγκεντρωμένοι σε μια πολυτελέστατη σάλα χορού πάρα πολλοί  μεγαλοσχήμονες..

Η κ. Μέρχελ ήταν ντυμένη άνδρας και έμοιαζε πολύ με τον Μπόμπο. Ο Γιωργάκης ήταν ντυμένος γυναίκα. Είχε όμως το  μουστάκι του και στα μάγουλα   είχε μπόλικο ρουζ. Δίπλα του στεκόταν ο άλλος Γιώργος , το σαϊνι της οικονομίας, αυτό που δεν ξέρει ότι «την υπογραφή σου και την …… σου να σκέπτεσαι που την βάζεις»….

Στην  απέναντι μεριά στεκόταν ο Στρος Σκαν περιστοιχισμένος από καμιά δεκαριά καμαριέρες. Εκεί ήταν και διάφοροι παρατρεχάμενοι του Δ.Ν.Τ. και όλοι οι αρχηγοί των κρατών της Ε.Ε. Όλοι χαριεντιζόντουσαν μεταξύ τους. Ήταν μες στην τρελή χαρά.

Και ένας, ένας χόρεψαν τον Γιωργάκη. Μάλιστα όταν ακουμπούσαν το πρόσωπό τους στον ώμο του, άλλαζαν μούρη. Αποκτούσαν την μούρη αγριεμένου λύκου. Ήταν πολύ περίεργο αυτό, αλλά εγώ εύκολα το ερμήνευσα. Ο Γιωργάκης αισθανόταν πως ήταν το πρόσωπο της νύχτας και το έδειχνε μάλιστα  αυτό.

Ό άλλος ο Γιώργος τους έβλεπε και ο τρόμος ζωγραφιζόταν στο πρόσωπό του. Μόνο του Σαρκοζί το πρόσωπο δεν άλλαξε, γιατί έτσι κοντός που είναι, έφθανε μέχρι τις μασχάλες του Γιωργάκη αλλά και γιατί θυμόταν πως γεννήθηκε στην Θεσσαλονίκη και του χαριζόταν μάλιστα. και έτσι δεν άλλαζε μούρη. Δεν έγινε λύκος.

Ένα γρήγορο βάλς ήταν για όλους ο χορός, που με αγωνία χόρευε ο Γιωργάκης. Οι καβαλιέροι τον χόρευαν φοβερά γρήγορα. Ήξεραν καλά να χορεύουν και ο Γιωργάκης κατέβαλε μεγάλη προσπάθεια να τους ακολουθεί.

Η Μέρχελ τον χόρεψε τον Γιωργάκη 3-4 φορές . Δεν τον χόρταινε και του έλεγε κάτι στο αυτί. Κάποια στιγμή μάλιστα τον δάγκωσε τον Γιωργάκη. Και αυτός πόνεσε, όπως πονάει όπως λέει για τα σκληρά μέτρα που έχει λάβει ή λαβαίνει κάθε μέρα.

Κάπου σε μια γωνιά ήταν ένας τεράστιος  Τσολιάς, τόσο μεγάλος που ακουμπούσε σχεδόν στο ταβάνι. Ήταν και πολύ γεροδεμένος.  Ένας γέρος μου είπε πως τον έλεγαν Ελληνικό Λαό. Άλλαζε, όπως παρακολουθούσε τον χορό συνέχεια μούρη και γινόταν μια πανέμορφη αλεπού. Τους κοίταζε όλους με ένα απίστευτα πονηρό ύφος.  Έχετε δει τσολιά αλεπού; Και όμως εγώ είδα… στο όνειρό μου βέβαια. Δεν μπόρεσα να το εξηγήσω αυτό το όνειρο.  Το είπα αργότερα και στην μάνα μου που είναι 94 χρονών, μα και εκείνη μου είπε πως δεν μπορεί να δώσει ερμηνεία.

Σαν ξύπνησα τρομαγμένος και για να ηρεμήσω, πήγα και  άνοιξα την τηλεόραση.

Πέτυχα ένα κανάλι που έβγαιναν συνέχεια όλοι όσοι είδα στο όνειρό μου. Απειλούσαν τον Ελληνικό Λαό. Πως θα χάσει την Εθνική της κυριαρχία η χώρα..., πως θα πετάξουν έξω την χώρα από την ευρωπαϊκή Ένωση oi άχρηστοι φίλοι μας της Ευρώπης, πως θα πτωχεύσει η χώρα, πως θα πεινάσει η Ελλάδα, αυτή που τάϊσε  όλα τα βαλκάνια, Πολωνία ,Ρουμανία, ουκρανία, όλες τις χώρες της ανατολικής Ευρώπης, μέχρι και την Ρωσία ακόμα , την Αφρική και όλο τον τρίτο κόσμο, ΜΗΠΩΣ ΚΑΙ ΑΦΗΣΕ ΚΑΝΕΝΑΝ ΝΗΣΤΙΚΟ; αν είναι δυνατόν, και χίλια άλλα δυο.

Μετά έδειξε το κανάλι ένα δημοσιογράφο, που σταματούσε τον κόσμο και του έκανε   την ίδια στερεότυπη ερώτηση:

«Τι λέτε για τις απειλές που εκτοξεύουν εναντίον μας οι του Δ.Ν.Τ και οι «ληστές-εκμεταλλευτές» της Ε.Ε ;»

-Στα τέτοια μου έλεγαν ο ένας μετά τον άλλον.

Μπράβο βρε παιδιά αναφώνησα εγώ. Και εγώ το ίδιο θα τους έλεγα, αν με ρωτούσαν.

ΜΗΠΩΣ ΤΕΛΙΚΑ μας ζαλίσαιτε φακιράκια τα .......;

Πάρτα όλα ρε Γιωργάκη, πάρε μας και το σώβρακο.

Πολλοί το έκαναν εδώ και κάτι αιώνες, διάφοροι.

ΜΑ Η ΕΛΛΑΔΑ ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ… και σύντομα θα σας φωνάξει:

Άει σιχτίρ ανεπρόκοπτοι.

Άει σιχτίρ ακαμάτηδες…

Άει σιχτίρ κοπρόσκυλα και ο ΛΑΟΣ  θα λύσει το θέμα. ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ.

Αυτά βγήκαν από ένα όνειρο, εφιάλτη. Όνειρο ήταν.. σας λέω αλήθεια.. Μόνο μην τρομάζετε.. Γιατί φαίνεται πολύ τρομακτικό, ίσως και προφητικό.  Μήπως δεν τον χορεύουν στο ταψί τον Γιωργάκη  η Μέρχελ και οι άλλοι;

Εσείς όμως συσπειρωθείτε και  διαμαρτυρηθείτε ειρηνικά.

Θα ξεβουλώσουν τα αυτιά των κυβερνώντων. Αλλά θα ξεβουλώσουν τα αυτιά και  των τριακοσίων, αν ο λαός που συγκεντρώνεται στο σύνταγμα, κάνει ένα κόμμα. Ένα κόμμα που Δημοκρατικά θα πάρει την εξουσία.Σίγουρα μέσα από τους αγανακτισμένους θα υπάρξουν φωτισμένοι άνθρωποι που θα ηγηθούν.

Και αυτοί οι 300 και όσοι οπαδοί τους μείνουν θα πάρουν θέση στο χώρισμα που βάζει η αστυνομία για να προστατέψει την Βουλή, σαν καινούριοι αγανακτησμένοι.Όλα ένας κύκλος είναι...

Adreo

Υ.Γ Ένα όνειρο ήταν, περίεργο θα μου πείτε, αλλά δεν παύει να έχει πολλές αλήθειες μέσα του. Ίσως το επόμενο όνειρο να είναι αισιόδοξο. Άμα το δω, θα σας το πω.

ΝΑ ΜΕ ΣΥΓΧΩΡΕΣΕΤΕ ΠΟΥ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΑ ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΒΡΙΣΙΑ, αλλά μου αρέσει να γράφω αυτή την λέξη, αντί να βρίζω ωμά.