Πάντα θεωρούσα ότι τα ζώα δεν είναι για διαμέρισμα. Δεν είχα ποτέ δικό μου και ποτέ δεν ήθελα. Ένας γείτονας είχε δύο και μάλιστα και τα δύο στο σπίτι μέσα. Όταν φιλοξένησα πρώτη φορά τον Αρκέλ, ένα Jack Russell 1,5 ετών, αρχές Ιουλίου είχα αποφασίσει να τον κοιμίζω έξω. Ήταν όμως πολύ μικρός και πολύ παιχνιδιάρης. Χωρίς να κάνει την παραμικρή ζημιά, καθώς πολύ νωρίς είχε εκπαιδευτεί και την ανάγκη του την έκανε αποκλειστικά έξω, έπαιζε όλη μέρα με ένα μπαλάκι και ζήταγε μόνο τη συντροφιά μας και τα χάδια μας. Καθόμουν θυμάμαι στο μπαλκόνι και είχα τα πόδια κάτω από ένα τραπέζι, άρα και ελάχιστη πρόσβαση προς εμένα, όταν ο μικρός με μηχανορραφία βρήκε και τρύπωσε την μουσούδα του και περίμενε να παίξω μαζί του. Απίστευτα χαδιάρης δεν μας άφησε δευτερόλεπτο χωρίς την παρουσία του δίπλα μας. Όταν έκλαιγε, ήταν γιατί είχε χάσει το μπαλάκι του. Η ουρά του ήταν μία γυριστή - σαν τα γουρούνια - αλλά με τρίχες και την κουνούσε διαρκώς.

Δεν θα ξεχάσω την χαρά που έκανε όταν έμπαινα στο σπίτι και την λύπη του όταν έφευγα για δουλειά.. Πήγαινε στο πίσω μπαλκόνι που το είχα μόνιμα ανοιχτό για να παίρνει αέρα και γαβγιζε φωνάζοντας με. Επιπλέον έμαθα και πολλά πράγματα για τα σκυλιά που ούτε κατά διάνοια υποψιαζόμουν ποτέ.

-Οι ανάγκες τους είναι όπως σε ένα μικρό παιδί. Σε χρειάζονται και για το φαγητό τους και για το παιχνίδι τους, αλλά σε ανταμοίβουν με την χαρά τους ανά πάσα στιγμή.

-Όταν κάνουν την ανάγκη τους, αφήνουν το στίγμα τους σχεδόν σε κάθε σημείο που έχει περάσει σκύλος. Έτσι είναι σαν αρχηγοί της γειτονιάς. Την πρώτη φορά που τον έβγαλε, κυριολεκτικά κατούρησε όλο τον Βύρωνα, αν και τις τελευταίες απόπειρες απλά σήκωνε το πόδι του, ενστικτωδώς.

-Το φαγητό τους είναι κατά προτίμηση ξερά τροφή και οι κονσέρβες το αγαπημένο τους, απαγορεύονται ρητά τα γλυκά, αλλά όταν τρως σε κοιτούν μέσα στο στόμα με λαχτάρα. Αν πάλι κάνεις το λάθος και τους βάλεις μία μυρωδιά από το φαγητό σου, γίνονται τσιμπούρι για να τους βάλεις και άλλο. Μα πιο φαγητό συγκρίνεται με την ξηρά τροφή! Στο στρατό θυμάμαι είχαμε την "ροζαλία" που ότι περίσσευε σε κρεατικό της το δίναμε απλόχερα. Μία φορά ένας δόκιμος την λυπήθηκε και της έφερε ένα τσουβάλι ξερά τροφή. Ε, ούτε την μύρισε ποτέ της.

-Γαβγίζουν σπάνια, αν έχουν μάθει σε ηρεμία. Ο μόνος λόγος που το κάνουν είναι για να υψώσουν τη φωνή τους απέναντι σε άλλους σκύλους. Ο "δικός μας" μόνο στην παρουσία άλλων, έδινε το δικό του παρών. Κατά τ' άλλα ήταν πιο ήρεμος ακόμα και από μένα.

-Η όσφρηση τους είναι απίστευτη. Δεν ξέρω και εγώ πόσους αισθητήρες παρά πάνω από τον άνθρωπο έχουν. Αν σε μυρίσουν μία φορά σε θυμούνται. Δεύτερη φορά τον φιλοξένησα πριν μία εβδομάδα. Κατευθείαν βρήκε τις γωνιές του και συμπεριφέρθηκε σαν να είχε μεγαλώσει μέσα στο σπίτι.

-Τα σκυλάκια μιμούνται συμπεριφορές. Αν είσαι καλός είναι καλά. Δεν υπάρχουν σκυλιά κακά, υπάρχουν κακά αφεντικά. Ο Αρκέλ μισούσε τη βία. Όταν το αφεντικό του μου ζήτησε να τον χτυπήσω φιλικά, δίστασα και δεν το έκανα. Όταν το έκανε αυτός, του γαβγισε με τσαντίλα και νεύρο. Δεν λογάριασε ούτε φιλίες, ούτε δεσίματα. Δεν του άρεσε η βία και αντέδρασε άμεσα.

-Είναι πολύ φιλικά με τα παιδάκια. Κάποιος μου είχε πει κάποτε, ότι ένας σκύλος γαβγίζει σε έναν άνθρωπο, γιατί τον βλέπει σαν εχθρό, λόγω διαφοράς ύψους. Αν σκύψεις στο ύψος του σκύλου, αυτός άμεσα ηρεμεί. Αυτό με τα παιδιά όμως ισχύει, όχι μόνο λόγω ύψους.. Ένας εκπαιδευτής σκύλων, κάποτε μου είχε πει μία ιστορία. Εκπαίδευε έναν σκύλο που όταν του έδινε εντολή "πάρ'τον", αυτός ορμούσε με δύναμη και δάγκωνε τα χέρια, τα πόδια και σπάνια τον αυχένα. Έτσι τον είχαν μάθει. Όταν ένα μωράκι βρέθηκε στον χώρο εκπαίδευσης, ο εκπαιδευτής έδωσε εντολή:
-Παρ'το.
Ο σκύλος έσκυψε κλαίγοντας και δεν αντέδρασε από την θέση του. Χαμήλωσε το βλέμμα του και δεν υπάκουσε.

-Τα ζωάκια δεν ζουν για πάντα. Συνήθως τα μικρόσωμα ζουν περισσότερο, αλλά και πάλι όχι παραπάνω από δεκαπέντε χρόνια. Όταν φεύγει, η οικογένεια που έχει ζήσει μαζί του, θρηνεί όπως όταν έχει χάσει ένα κανονικό μέλος.

-Τα σκυλάκια δεν κατουρούν ποτέ στη θάλασσα. Αυτό που όλοι σιχαίνονται όταν βλέπουν σκύλο στη θάλασσα. Τα σκυλιά κάνουν εμβόλια για τα πάντα και πρέπει να καθαρίζονται τακτικά. Αυτό που δεν αντέχουν είναι το νερό πάνω τους, για αυτό τινάζονται άμεσα μετά την επαφή τους με το νερό.