Πριν είκοσι μέρες, στο αεροδρόμιο της Φρανκφούρτης. Πτήση προς Θεσσαλονίκη. Κάνω τσεκ ιν, θυμάμαι τελευταία στιγμή να ρωτήσω τι δικαιούμαι να έχω στις χειραποσκευές. Το είχα κοιτάξει και στην ιστοσελίδα του αεροδρομίου την προηγούμενη νύχτα, αλλά το να ξαναρωτήσω, δεν με χαλούσε. Έτσι, αναγκάστηκα να χώσω το αποσμητικό στο βαλιτσάκι και την κρέμα σώματος να την πετάξω στο καλάθι. Πήρα και την διαφανή, πλαστική σακουλίτσα μου και κάθισα εκνευρισμένη σε ένα καφέ. ’δειασα το περιεχόμενο της τσάντας στο τραπέζι και άρχισα να σκέφτομαι να παίζω «πούντο το υγρό;». Διότι, μπορεί να φαίνεται απλό, αλλά δεν είναι. Το αποσμητικό, ενώ είναι σπρέι, μετρά ως υγρό. Η πούδρα, ενώ είναι σε μορφή σκόνης, μετράει ως υγρό. Το κοκκινάδι επίσης. Ε, στο παιχνίδι μπήκε και μια κοπέλα από το διπλανό τραπέζι και τελικά, καταλήξαμε να κακοχαρακτηρίζουμε, όχι τους τρομοκράτες αλλά τους νόμους, που δημιουργούν την πραγματική αναστάτωση.
Έφτασα στον έλεγχο χειραποσκευών. Πέρασα χωρίς πρόβλημα. Η μαυροντυμένη Ελληνίδα γριά πίσω μου, ταλαιπωρήθηκε αφάνταστα. Της κάνανε χίλιες δύο ερωτήσεις για τα φάρμακα που κουβαλούσε μαζί της, 75 χρονών γιαγιά, σε σημείο, που την τρομάξανε και φαινότανε να έχει ανάγκη το χάπι της πίεσης. Της αδειάσανε όλες τις τσάντες και την αφήσανε μόνη της να τις μαζέψει. Αγανάκτησα, και φυσικά τους την είπα. Μια αστυνομικός, ένιωσε άσχημα και με βοήθησε να συγυρίσουμε τις τσάντες της γιαγιάς, που στο μεταξύ, είχε ακουμπήσει στην κολώνα και έφτιαχνε το μαντήλι στο κεφάλι της. Σκούπιζε κρυφά και κάποια δάκρυα.
Ένα λεπτό, μετά που πήρα τα πράγματα μου να φύγω, άκουσα φασαρία και φωνές. Κατασχέσανε ολόκληρο το νεσεσέρ μιας μεσήλικης, και μάλλον αρώματα και κρέμες εκατοντάδων ευρώ καταλήξανε στο καλάθι για τα άχρηστα. Μα έτσι είναι οι νόμοι, βλέπεις.
Στα Αδασμολόγητα, μπορούσες να αγοράσεις ότι υγρό ήθελες, Από κρασί μέχρι άρωμα. Έμπαιναν κι αυτά όμως σε κλειστή, διαφανή σακούλα. Διαφήμιση του τι αγόρασε ο καθένας.
Φτάνοντας στη Θεσσαλονίκη, ανακάλυψα στην τσέπη μου, την κρέμα χεριών. Πως ξέφυγε από τον έλεγχο; Έλεος! Τόσο κακό αλλά η κρέμα κυρία, πέρασε πρώτη θέση στην τσέπη και όχι σαν σαρδέλα μέσα στο πλαστικό σακούλι. Ε, μα έτσι είναι!
Στο ταξίδι της επιστροφής, από Θεσσαλονίκη προς Φρανκφούρτη δηλαδή, μπροστά από την αστυνομικό, στον έλεγχο χειραποσκευών, αγόρασα το γνωστό πλαστικό σακουλάκι και ένα μπουκάλι νερό. Με είδε, αλλά το νερό δεν μου επέτρεψε να το περάσω, παρόλο που ήξερε πως το είχα μόλις αγοράσει. Μπαμ μπαμ μπουμ!
Κυριακή, 18 του μήνα, πάλι στο αεροδρόμιο της Φρανκφούρτης. Αυτή τη φορά για Λάρνακα. Δύο έλεγχοι χειραποσκευών. Στον πρώτο, τρόμαξα λίγο γιατί μου άνοιξαν τη τσάντα με τα βιβλία. Τελικά, είχαν φοβηθεί ένα βιβλίο. Έβλεπαν ένα μεγάλο πρίσμα και δεν ήξεραν τι ήταν. Ναι, το μέγεθος του, είναι όντως τρομακτικό. Που να βλέπανε και το πυκνογραμμένο του περιεχόμενο. Στον δεύτερο, μου επέτρεψαν να μεταφέρω το μπουκάλι νερό, που είχα αγοράσει. Πάλι καλά. Φτάνοντας στο σπίτι, ανακάλυψα πως είχα ξεχάσει το αποσμητικό (175ml) στην τσάντα. Ναι, σε αυτήν που είχανε ανοίξει, γιατί τους ανησύχησε το βιβλίο.
Αλήθεια, αν πρέπει να βάζουμε όλα αυτά τα υγρά (δηλαδή ό,τιδήποτε υγρό έχουμε σε συσκευασίες άνω των 100μλ) στις αποσκευές, τότε γιατί να μην έχουμε το δικαίωμα αύξησης του βάρους που φέρουν; Όχι, πείτε μου!
Στο τέλος, θα μας βάζουν και μας στις αποσκευές. Σε κλουβιά, παρέα με τα σκυλιά. ’ραγε θα μας κοιμίζουνε κιόλας;
...................................................................................
Απομεσήμερο, στις ειδήσεις της ΝΕΤ, είδα ότι η συνέχεια έχει ήδη γραφτεί με πιλοτικό έλεγχο ακτίνων Χ, στο αεροδρόμιο του Φοίνιξ. Μέσω αυτού του ελέγχου, θα έχουνε την ... άδεια να βλέπουνε όλους τους επιβάτες γυμνούς. Αν επιτραπεί ποτέ, δηλαδή αυτό το μέτρο. Ας ελπίσουμε πως όχι.
2 σχόλια - Στείλε Σχόλιοαρτικ grow-ups as in push-ups Απορίες Απορίες εκτός τόπου και χρόνου αρτίκ επέτειος ημερολογιακά ημερολογιακα ιδεογραφικά Κύπρου εικόνες Κύπρου είκονες μεταφράσεις της Μωβ μορφές Μορφές Παράφωνοι διάλογοι Σκέψεις σΤίχΟι συνείδηση συνταγές Σφηνάκια σφηνάκια Σφηνάκια! τραγούδια για καλημέρα τραγούδια για καληνύχτα τσάγια Τσάγια! τσάγια! Τσάγια Χαμόγελα