Χρίστουγεννα 2011. Ενα μεγάλο χαμόγελο, το καινούργιο πουκάμισο, όλα τα πράγματα για την βάφτιση και έξω από τη πόρτα. Αεροδρόμιο μαζί με 30 καλεσμένους και βούρ για τη Ρώμη της Ιταλιάς να γίνω νονός. Προσγείωση στο αεροδρόμιο και ταξάκια στο ξενοδοχείο. Πρώτη μέρα χαλαρή. Βόλτες στα Ισπανικά σκαλοπάτια. Via De Corso, Via de Nazionale....τυρί πεκορίνο και τυρί γκοργκονζόλα, προσούτο με καραμελωμένα σύκα και μασκαρπόνε, απίστευτο ιταλικό παγωτό, κρέπες με διπλή νουτέλα και ο φόβος να μην με χωρέσει το καινούργιο κουστούμι για τη βάφτιση.

Συνεχίσαμε με Κολοσσαίο, Παλαιά Αγορά, Βατικανό, Άγιο Πέτρο. Ευτυχώς έμενα κοντά στη Λεωφόρο που γυρίστηκε και το Dolce Vita τη Via Veneto. Απίστευτα όμορφα ξενοδοχεία με φοβερά εστιατόρια. Elegance. Κάτι που σ αυτό το νησί δεν υπάρχει ουτε για δείγμα.

27.12.2011 Εκκλησία Αγίου Θεοδώρου, Ρώμη. Μια συγκλονιστική ροτόντα που δώθηκε στην Ορθόδοξη Ελληνική Εκκλησία πριν περίπου μια δεκαετία, κοντα στην Παλαια Αγορά σε μια ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΗ τοποθεσία. Μια ακόμα πιο συγκινητική τελετή (με ολα τα ευτράπελα της) και επιτέλους έγινα νονος.

Μια μικρή σημείωση: Τόσα χρόνια ήμουν τοσο μα τόσο κοντα με φίλους και μου έλεγαν οτι θα ήμουν ο κουμπάρος τους και οτι θα βάφτιζα τα παιδιά τους. Μετά από χρόνια, το τοπίο ξεκαθάρισε. Ολοι αυτοί οι φαφλατάδες παντρευτηκαν και με έβαλαν στο χρονοντούλαπο. Δεν πειράζει, ο καθένας κάνει τις επιλογές του. Εγώ ήρθα πολύ πιο κοντα στην οικογένεια μου και οταν ήρθε το πρώτο παιδί του αδελφού μου, ανέλαβα να είμαι ο πνευματικός πατέρας του. Κάτι που ήθελα για χρόνια.

Το μικρό μου άναψε φώτα μέσα μου που δεν ήξερα καν οτι είχα..Σ ευχαριστώ μωρό μου και ελπίζω ο Θεός να μου δίνει χρόνια να σε βλέπω να μεγαλώνεις.