Το προβλημα της ισοτητας των δυο φυλων δεν εχει λυθει οριστικα.Βεβαια τα επιτευγματα σ' αυτον τον τομεα ειναι μεγαλα αλλα υπαρχουν ακομα προβλητα και διεκδικησεις.

Μια αναδρομη στο παρελθον:   

•  Πρωτογονη εποχη: Μητριαρχια
•  Οργανωμενες κοινωνιες   :Πατριαρχια
•  Χριστιανισμος:  εξιψωση της γυναικας-καταργηση ανισοτητας με <<επαναστατικο>> κηρυγμα Χριστου :"ουκ ενι αρσεν, ουδε θηλυ, παντες γαρ εσμεν εν Χριστω Ιησου"
• Σημερα(βιομηχανικη επανασταση)   :σεβαστη θεση της γυναικας ,αποκτα κοινωνικη θεση & δικιαωματα,γινεται ισοτιμη με τον ανδρα,συμμετεχει στα κοινα και την ασκηση εξουσιας.    


Κατωτεροτητα:(λογοι)

• Σωματικη υπεροχη των ανδρων στις χειρονακτικες εργασιες.
• Μητροτητα
• Διαιωνιση κυριαρχιας του ανδρα
• Στερηση δικαιωματων-καταπιεση
• Ελλειψη παιδειας


Ισοτητα:

• Επαναστασεις 18ου αιωνα :κατοχυρωση ελευθεριας,ισοτητας,ατομικων δικαιωματων.
• Εξοδος γθναικας στον εργασιακο χωρο-ενδυναμωση της.
• Β' Παγκοσμιος πολεμος:σημαντικη συμβολη της γυναικας.
• Φεμινιστικο κινημα


Γυναικιες κατακτησεις:(μετα τον Β παγκοσμιο πολεμο)

1. δυνατοτητες εργασιας σε επαγγελματα μεχρι τοτε ανδρικα
2. καταργηση προικας
3. δικαιωμα ψηφου(δικιαωμα εκλαιγειν και εκλεγεσθαι)
4. αναθεωρηση οικογενειακου δικαιου
5. ανοδος ποσοστου γυναικων στα ανωτατα εκπαιδευτικα ιδρυματα
6. απελευθερωση στα ηθη και απομακρυνση απο τις στειρες προκαταληψεις
7. ελευθερια στον τροπο ντυσιματος.

-Γράφει ο Κωστής Παλαμάς εκεί κάπου στις αρχές του 20ου αιώνα…

«Όσοι φοβούνται πως άμα χειραφετηθούν οι γυναίκες κι έμπουνε κι αυτές με τα όλα τους στον αγώνα της ζωής, θα χάσει η γυναίκα τη χάρη της και την ποίησή της, μου θυμίζουν τα επιχειρήματα του Ruskin και άλλων πως τάχα με τους σιδηροδρόμους και με τον πολιτισμό θα χάσει την ομορφιά η φύση. Και τι είναι το στρώσιμο και το πέρασμα ενός σιδηροδρόμου στ’ απέραντα του φυσικού κόσμου γύρω του; Αφήνω πως μπορεί κανείς να υποστηρίξει πως κι ένα τρένο πλουτίζει τη φύση μ’ ομορφιά.  Ανάλογα κι οι φόβοι για τη χειραφετημένη γυναίκα μου φαίνονται ρομαντικοί. Όπως κι αν αποκατασταθούν οι γυναίκες, σε όλα ισότιμες με τον άντρα, η γυναίκα- το αιώνιο “θηλυκό” του ποιητή- δε χάνεται. Πάντα θα ζει, θα ζώνεται και θα ξεζώνεται.»

(Κ. Παλαμάς, Άπαντα, τ. 10, Γκοβόστης)

-Νίκος Καρούζος…

«Γυναίκα, πείσμα της Ασίας»

Είσαι μια ήπειρος του στήθους απ΄ τα βάθη των φυλών
είσαι πλανόδια σαν το φεγγάρι
ο πόνος είναι πλοκαμός κι η αγάπη σου υδράργυρος
γυναίκα, πείσμα της Ασίας.
Όταν αφήνεις ένα βλέμμα στις κοιλάδες να ωριμάζει
καθώς οι άνεμοι το ταξιδεύουν ως τα ύψη
νέμεσαι τα κλαδιά και χύνεις δηλητήρια μες στο φεγγάρι.
Μόνη σα φόνος κατοικείς τη συνείδηση
συνωμοτώντας αντίκρυ στις θεότητες των πουλιών
εσύ με μαύρα ποταμικά μαλλιά
εσύ πάλι και πάλι με σκοτεινά μάτια.
Λέω στον ήλιο να σταθεί χωρίς την αγαθότητα
σχίζοντας το μεγάλο χρώμα του ονείρου
στον ήλιο να σε πολεμήσει με βοερό θειάφι
και να γκρεμίσει όλη τη θύμηση που με παιδεύει.
Να οι καιροί στα βήματα σου μʼ έφεραν
οι φυτικοί δεινόσαυροι τα ουράνια πλάτη
μια δέσμη χαλαρή του αίματος έτοιμη να σκορπίσει
τότε που φώναζα δίχως απόκριση: Θέλω να γίνω γαλάζιος.
Ήρθες να μείνεις ως το θάνατο
με πορφυρές ανταύγειες απʼ τα μέλη
ρώτησα μα δεν έμαθα που βρήκες το σκοτάδι
σε μυστικά ρυάκια κλειδώνεις τον ήχο σου
μόνη με την εκρηκτική φωνή της σιωπής.
Ήρθες να μείνεις ως το μακρινό χάραμα
σώματα πέρασες ακόμη ταξιδεύεις.
Εγώ δεν έζησα κι η ομορφιά της Αττικής είνʼ όλο το ταξίδι μου.
Σε τόσους καημούς τραγουδώντας
δεν ξέρω τʼ όπλο της λησμονιάς.

(Νίκος Καρούζος, Ποιήματα, εκδ. Ίκαρος)

 «Πίσω από κάθε μεγάλο άντρα κρύβεται μία μεγάλη γυναίκα»........εσεις τι λετε γι' αυτο??