Κάποιες μέρες όταν ξεκινούν ξέρεις ότι είναι ξεχωριστές… (π.χ έχεις γενέθλια, παίρνεις την προαγωγή που σου είχαν υποσχεθεί, γεννάς… κλπ)

Κάποιες άλλες μέρες ξέρεις ότι θα είναι μέσα στη ρουτίνα…

Μια τέτοια μέρα ξεκίνησε και για μένα τις προάλλες

Ξύπνημα, δόντια, καφές στο χέρι, κίνηση στο δρόμο και επιτέλους γραφείο!

Start το pc και ντριιιιιιιιιιιν το τηλέφωνο...

Lv: Παρακαλώ

Αφεντικό: Έρχεσαι σε παρακαλώ να κάτσεις στη γραμματεία γιατί λείπουν όλες οι κοπέλες και χτυπάνε συνέχεια τα τηλεφωνα;

Lv: Ναι, ναι... φυσικά!

Τρεις έχουμε κι έσπασε ο διάολος το ποδάρι του και λείπανε κι οι 3!!! Η μία έφυγε να γεννήσει, η άλλη είναι έγκυος και άρρωστη και η άλλη έκανε χειρουργείο (όχι καισαρική... ένα άλλο χειρουργείο!)

Κατεβαίνω η καλή σου με τουπέ... «Σώπα βρε αδερφέ, σιγά το δύσκολο», κάθομαι σε ένα από τα γραφεία και αντικρίζω με τρόμο τον εχθρό μου.... το τηλέφωνο με τα πολλά κουμπάκια που όμοιό του δεν έχω ξανασηκώσει ποτέ...!!!

Η αυτοπεποίθησή μου κλονίζεται... Σκέφτομαι, πώς άραγε να στέλνεις γραμμή από αυτά τα διαολο-τηλέφωνα και αποφασίζω να κάνω τεστ από το κινητό μου...

Καλώ, στέλνω, πέφτει η γραμμή....

Καλώ, στέλνω, πέφτει η γραμμή....

Εν τω μεταξύ το τηλεφωνικό κέντρο είναι ρυθμισμένο έτσι ωστε να χτυπάει σε ΟΛΕΣ τις συσκευές... κι εγώ δε ξέρω πως να το αλλάξω.... Η αυτοπεποίθησή μου στα κόκκινα και τα νεύρα του αφεντικού μου τσατάλια

Καλώ, στέλνω, πέφτει η γραμμή....

Καλώ, στέλνω, πέφτει η γραμμή....

Ντριιιιιιιιιιν actual τηλεφώνημα (Μη ΜΗ ΜΗΗΗΗ μη καλείς ακόμα, δε ξέρω πως να σε στείλω)

Lv: Παρακαλώ (φωνή σταθερή – δε τρέχει τίποτα)

Άγνωστος Χ : Καλημέρα σας τον Κ. Χ-ογλου

Lv: Δύο λεπτάκια, (κοιτάω τη λίστα με τα εσωτερικά τηλέφωνα-πατάω εσωτερικό –στέλνω - πέφτει η γραμμή)

Αυτός ο χριστιανός ξαναπήρε 2-3 φορές κι αφού χόρτασε να του το κλείνω στα μούτρα σταμάτησε!!!

Πανικόβλητη τηλεφωνώ στην γκαστρωμένη άρρωστη και μου εξηγεί πως περνάω γραμμή... αλλά ήταν δύσκολο να μου εξηγήσει το «γύρισμα» του τηλεφωνικού κέντρου.

Ντριιιιιιιιιιιιιιιιιιιιν

Lv: Παρακαλώ (φωνή όχι και τόσο σταθερή)

Άγνωστος Ψ : Καλημέρα σας τον Κ. Ψ-ογλου

Lv: Δύο λεπτάκια, (κοιτάω τη λίστα με τα εσωτερικά τηλέφωνα-πατάω εσωτερικό –στέλνω - ΕΠΙΤΥΧΙΑ)

Το αποκορύφωμα της ημέρας ήταν το εξής:

Ντριιιιιιιιιιιιιιιιιιιιν

Lv: Παρακαλώ

Άγνωστη Ω : Καλημέρα σας τον Κ. Παπαδόπουλο

Lv: Δύο λεπτάκια, (κοιτάω τη λίστα με τα εσωτερικά τηλέφωνα αλλά δε τον βλέπω... βλέπω όμως μια Παπαδοπούλου... βρε μήπως δεν άκουσα καλά;)

Lv: Μήπως εννοείτε την Κ. Παπαδοπούλου Μαρία

Άγνωστη Ω :Όχι τον Κ. Παπαδόπουλο Κώστα

Lv: Δύο λεπτάκια, (κοιτάω τη λίστα απεγνωσμένα αλλά πάλι δε τον βλέπω...)

Lv: Θέλετε να μου δώσετε ένα όνομα κι ένα τηλέφωνο γιατί έχει πρόβλημα το τηλεφωνικό μας κέντρο;

Άγνωστη Ω :Όχι, όχι δε πειράζει θα τον πάρω στο κινητό!

Tragic που λεει κι η Τασούλα του Κίτσου!!!

Τον πήρε, δεν τον πήρε... δε ξέρω! Πάντως εγώ τον Παπαδόπουλο Κώστα τώρα που τον έμαθα δεν πρόκειται να τον ξεχάσω ΠΟΤΕ!!!!

Μνημόνευσα τις παλιές καλές εποχές στο γραφείο που δούλευα!!! Ήταν ένας χώρος ενιαίος με τους υπαλλήλους και το αφεντικό μαζί.... Όταν ήταν εκεί σήκωνε μόνος του τα τηλέφωνά του... κι όταν δεν ήταν εκεί και τα σήκωνα εγώ... απλά ξέχναγα να του τα πω!!!

Οι επόμενες δουλειές που θα δοκιμάσω είναι καθαρίστρια και ράφτρα διότι είναι ξεκάθαρο πως αν μείνω χωρίς δουλειά σίγουρα δεν θα προσληφθώ σύμφωνα με τις γραμματειακές μου ικανότητες!!!!