Το τρένο σφύριξε... σε κοίταξα στα μάτια... είναι η τελευταία μας ευκαιρία....

σου φώναζε η ματιά μου....σε ικέτεψε... δεν υπάρχει επιστροφή...σου ψιθύρισε...

Δεν ήθελες να ακούσεις.... αγέρωχος έστεκες κοιτώντας με να φεύγω...

με ένα εισητήριο στα χέρια....ΧΩΡΙΣ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ...

Το τρένο έφυγε... κι εγώ μαζί του....σε αντίθετη κατεύθυνση απο σένα....

κι εσύ έτρεχες παράλληλα...φωνάζοντας το όνομα μου...

Μα η φωνή σου χάθηκε... την πήρε ό άνεμος... ήταν πια πολύ αργά....

Το τρένο δεν γυρίζει πίσω.... η ματιά μου έμεινε εκεί....

η καρδιά μου χτυπάει δίπλα σου...

μακριά απο μένα...κι όμως ζω...γιατί ζει μαζί σου....

Γιατί η κάθε μου μέρα είναι γεμάτη απο σένα....

απο όλα όσα δεν έζησα....

Κοντά μου θα είσαι πάντα... ακόμα κι όταν το τρένο της ζωής μου...

ξεκινήσει για το τελευταίο του ταξίδι.... ακόμα και τότε...

Εγώ θα ψιθυρίζω τ'όνομα σου.... ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ....