Τελευταία μέρα του Φεβρουαρίου σήμερα, και δεν νομίζω ότι θα μπορούσα να τον αποχαιρετήσω με καλύτερο τρόπο μια και τα δυο πλασματάκια για το οποία θα γράψω παρακάτω είναι η πιο ευχάριστη σκέψη μου!
Είναι τα ανίψια μου! Οι ζωές μου!
Η Γεωργία και ο Στράτος…
Η Γεωργία μου είναι 10 χρονών. Δεσποινίδα πια!
Για ένα διάστημα έκανε baby sitting στον μικρό , ο οποίος δεν είναι και το ποιο εύκολο και ήσυχο παιδί στον κόσμο! Έτσι στα 10 της , έχει αναπτύξει έντονο το αίσθημα της ευθύνης!
Και ενώ μικρότερη , όπως κλασσικά κάνουν τα κοριτσάκια , φορούσε ρούχα και παπούτσια της μαμάς της , βαφόταν και κοιταζόταν σαν μεγαλοκυρία στον καθρέφτη , πλέον περιορίζεται στο να παίζει με τις φίλες της ακούγοντας Καλομοίρα και Παπαρίζου και φτιάχνοντας χορογραφίες!!!
Παίζουν επίσης το γνωστό παιχνίδι «μαμά και παιδί», σε νέα όμως έκδοση… "Εργαζόμενη μητέρα και παιδί" όπως και πολλά άλλα παιχνίδια για Δεσποινίδες!
Θέλει να ασχολείσαι συνέχεια μαζί της. Να της δείχνεις ότι την αγαπάς. Αφενός γιατί έχει μάθει έτσι μια και είναι το πρώτο εγγόνι και ανίψι και αφετέρου γιατί μετά την γέννηση του μικρού θέλει την επιβεβαίωση ότι δεν την αγαπάς λιγότερο.
Αν έχει όρεξη και κέφια μπορείς να κάτσεις να συζητήσεις μαζί της και να σε αφήσει άναυδο από αυτά που θα ακούσεις!
Το μόνιμο πρόβλημα μας με την Γεωργία είναι το φαί! Από μικρή για να φάει έπρεπε να της κάνουμε χίλια δυο πράγματα! Από τον «Καραγκιόζη» μέχρι να την πηγαίνουμε βόλτες από εδώ και από εκεί.Ακόμα και τώρα, για να φάει, πρέπει να την κάνεις χρυσή!
Σε μικρότερη ηλικία , όταν η μητέρα της , της έβαλε να φάει βράδυ εκείνη απάντησε όλο χάρη :"Οι γυναίκες δεν πρέπει να τρώνε βράδυ! Πρέπει να διατηρούν την σιλουέτα τους!" Άντε να της απαντήσεις μετά!
Ο Στράτος είναι 2 ετών.
Το παιδί είναι «θέατρο», με την καλή έννοια πάντα!
Δεν ησυχάζει ποτέ , είναι υπερκινητικός, και σε αντίθεση με την Γεωργία, τρώει τα πάντα και συνέχεια!Για την ηλικία του είναι και τρομερά πολυλογάς και φυσικά πολύ ζημιάρης!
Δεν χαμπαριάζει και πολλά! Συνέχεια χτυπάει και πέφτει αλλά σηκώνεται (συνήθως) σαν να μη συμβαίνει τίποτα, εκτός και αν πριν τον έχεις προειδοποιήσει και δεν σε έχει ακούσει , οπότε κλαίει μονό και μόνο για να μην τον μαλώσεις!Βέβαια , δύσκολα θα το μαλώσεις και θα κρατηθείς να μη τον αγκαλιάσεις μετά!
Πάντα θα βρει με κάτι να ασχοληθεί και κυρίως πάντα θα βρει κάτι να χαλάσει!
Έχει μανία με τους διακόπτες (μόνιμη ασχολία να ανοιγοκλείνει το φως) και με τα χειριστήρια (τηλεόρασης , cd, dvd κτλ).Έχει "τσακωθεί" επίσης με τα παπούτσια του! Σπάνια θα τον δεις να κυκλοφορεί στο σπίτι με παπούτσια ή παντόφλες!(εξού και η φωτογραφία ανεύ υποδημάτων! )
Κατά διαστήματα , πετάει διάφορες ατάκες που μας στέλνει αδιάβαστους!
Κάποια στιγμή , επικρατούσε "επικίνδυνη" ησυχία στο σπίτι και τον φωνάζει η μητέρα του «Στράτο πού είσαι» , «Εδώ» της απαντάει , «Και τι κάνεις;»
Η κλασσική απάντηση σε αυτές τις περιπτώσεις είναι «Τίποτα» , εκείνος όμως πρωτοτύπησε και απάντησε «Ζημιές» !
Κλασσική επίσης ατάκα η οποία πλέον έχει γίνει επίσημος χαιρετισμός για κάποιους όταν με βλέπουν, είναι η εξής :
Γυρίζω από την δουλειά και σταματάω στο σπίτι της μητέρας μου για να δω τα μικρά που ήταν εκεί.
Εκείνη την ώρα ο Στράτος καθισμένος στο τραπέζι έτρωγε…(Μόνος του να φάει…λέει όταν θες να το ταΐσεις!)
Υπό άλλες συνθήκες μόλις με δει τρέχει αμέσως να τον πάρω αγκαλιά αλλά όταν τρώει δεν τον διακόπτει τίποτα!
Με βλέπει λοιπόν και λέει…
Βρε καώς τη Έμυ μου! (Βρε καλώς την Έμυ μου) – Ο επίσημος χαιρετισμός που αναφέρω παραπάνω!
Ηφες; (ήρθες;)
Τι μου φέες; (Τι μου ‘φερες; )
Τέλος , επίσημη ατάκα είναι και το «Αγκαλίτσα πάρτονε» , την οποία χρησιμοποιεί όπως καταλαβαίνεται όταν θέλει να τον πάρεις αγκαλιά και την οποία χρησιμοποιώ και εγώ και κατ’ επέκταση όσοι συναναστρέφονται μαζί μου!
Καης σας μέρα! :) :) :)
14 σχόλια - Στείλε ΣχόλιοΣκέψεις...Από Καρδιάς...Και Άλλα...