Τη μια μέρα είσαι ανεβασμένος στον ουρανό και την άλλη στον πάτο. Αυτα έχει η ζωή.... Τη μια σου λέει το βαφτιστήρι σου φοβερό το παγωτό σου νονά,(τρις) σ'αγαπάω νονά και σε σφίγγει τόσο που θα σε πνίξει και πέφτεις κάτω ξερός στα ψέματα κάνοντας ότι λιποθύμησες.Και την άλλη πέφτεις ψυχολογικά. Πέφτεις αμα πρέπει να χαπακωθείς πάλι αντιβίωση. Τρίτη φορά στο καπάκι.Μαρτύριο ............
Πάει και η δίαιτα γιατί με την αντιβίωση και το στρες αναγκάζομαι να τρώω σα μοσχάρα.Πάνε όλα και το στρές στα ύψη. Τι άλλο να κάνω πια? Πήγα στο Μαράκι μου και παίξαμε αποκλειστικά παρέα.Πέρασα τέλεια σήμερα αλλά τα χαπάκια θα τα καταπιώ τελικά δεν τη γλιτώνω και δεν μπορώ την πίεση και τις παραξενιές κανενός, έχω ήδη πολλές παραξενιές δικές μου.ΟΥΦ τι γκρινιάρα......
1 σχόλια - Στείλε ΣχόλιοΠΡΟΣΩΠΙΚΑ-ΑΝΘΡΩΠΙΝΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΑΘΛΗΤΙKA ΑΣΤΕΙΑ ΑΘΛΗΤΙΚΑ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑ ΜΟΥΣΙΚΗ ΔΙΑΤΡΟΦΗ-ΥΓΕΙΑ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑ - ΣΚΕΨΕΙΣ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ-ΙΝΤΕΡΝΕΤ-ΜΜΕ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ-ΠΟΙΗΣΗ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΤΑΞΙΔΙΑ ΜΟΥΣΙΚΗ-ΣΚΕΨΕΙΣ ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΠΟΝΤΟΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ - ΑΝΘΡΩΠΙΝΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΤΑΙΝΙΕΣ ΤΕΧΝΕΣ