Ένα θέμα που διχάζει, φανατίζει και εμπνέει... Όπως όλα τα θέματα που έχουν να κάνουν με θρησκείες, πεποιθήσεις, έθνη και πολιτικά... Άραγε αυτό είναι μια θρησκεία; Άλλο ένα πολιτικό ντιμπέιτ μεταξύ πιστών και "άπιστων";

Κατά τα λεγόμενα των χριστιανών, είμαι άθεη και αναρχική... Δεν είμαι άθεη... Πιστεύω σε κάτι, όπως το μεγαλύτερο ποσοστό των ανθρώπων. Άθρησκη είμαι, ναι! Όχι επειδή δε με καλύπτει καμία θρησκεία... Επειδή δεν έχω καταφέρει να μελετήσω όλες τις θρησκείες που υπάρχουν (όχι, δεν έχω μπει καν στη διαδικασία αυτή, γιατί πολύ απλά, μπορώ να ζήσω κι έτσι... δε νιώθω κενή, δε μου λείπει κάτι σε αυτόν τον τομέα...). Ωστόσο οι "γνωστές" θρησκείες -Ορθόδοξος Χριστιανισμός, Καθολικός Χριστιανισμός και Ισλαμισμός- όχι απλά δε με καλύτπουν, αλλά απεχθάνομαι τα επιτεύγματά τους ανά τους αιώνες.

Ωστόσο, ζώντας σε μία ορθοδοξοκρατούμενη χώρα, δεν έχω να αντιμετοπίσω φανατισμένους ισλαμιστές και μουσουλμάνος στην καθημερινότητα μου, αλλά χριστιανούς, οπότε θα εστιάσω σε αυτό. Δεδομένου του ότι όποτε προσπαθώ να ανοίξω μια σοβαρή κουβέντα με κάποιον χριστιανό (του "επαγγέλματος" ή μη) καταλήγουμε στο να φωνάζει αλαφιασμένος ότι είμαι άπιστη και θα καώ στην κόλαση, η γνώμη μου δεν είναι τόσο καλή και γίνεται λιγότερο επιοικής όσο περνάνε τα χρόνια. Αυτό που με ενοχλεί περισσότερο είναι ότι είμαι ένας άνθρωπος που μ'αρέσει να αποκτώ γνώσεις και να κάνω μακροσκελείς συζητήσεις γι αυτά τα "βαρετά" πράγματα, όπως η πολιτική, ο ρατσισμός, ο φανατισμός στις θρησκείες και η ξενοφοβία. Γι αυτό ακριβώς, όποτε μου δίνεται η ευκαιρία, συλλέγω γνώσεις για τέτοιου είδους θέματα. Αλλά δυστυχώς, δεν μπορώ να κάνω μια σοβαρή κουβέντα με κανέναν, μιας που η κατάληξη θα είναι να θίξω το χριστιανό, λόγω δικής του έλειψης επιχειρημάτων και να βάλει τις φωνές...

Ας ξεκινήσω από... τα παλιάαααα τα χρόνια... Οι αρχαίοι έλληνες ήταν πάντα απόλυτοι στο πλαίσιο των δημοκρατικών πολιτευμάτων τους! Στη γεννέτηρα της Δημοκρατίας, πετάγαμε "προβληματικά" παιδιά στον Καιάδα, ξενερώναμε αν υπήρχαν πολλά κορίτσια σε μια οικογένεια και το ρίχναμε στην "αδύναμη" μήτρα της συζύγου και εξοστρακίζαμε κόσμο.

Στην πορεία αποφασίσαμε να απαρνηθούμε το Δωδεκαθεϊσμό και να καταφύγουμε στη θρησκεία της αγάπης, που μέχρι σήμερα έχει κάψει γυναίκες στην πυρά ως μάγισσες γιατί κουβαλούσαν τα παιδιά υψηλόβαθμων του χριστιανικού "στρατού", έχει σφιαγιάσει άπειρους δωδεκαθεϊστές και αλλόθρησκους "ειδολολάτρες" (π.χ.Αγ.Δημήτριος), έχει καταστρέψει ιερά κείμενα αμύθητης αξίας γιατί έγραφαν αλήθειες, έχει γκρεμίσει μνημεία λατρείας άλλων θρησκειών και έχει χτίσει εκκλησίες από πάνω και γενικώς έχει χύσει ποτάμια αίματος στο όνομα της αγάπης του Χριστού.

Αναφέρομαι σε μια θρησκεία που μοιράζει τον πλούτο στους εκλεκτούς της, που φοράει χρυσές κορώνες και διαμαντένιους πολυελαίους στους ιερείς της, την ώρα που πεθαίνουν παιδιά σε όλο τον πλανήτη γιατί δεν τους στέλνει μια κουνουπιέρα να τα προστατέψει από την ελονοσία. Μια θρησκεία που όταν ο θαυμαστός κ.Χριστόδουλος έφυγε από την ζωή, άφησε στη διαθήκη του λεφτά για να χτιστεί μουσείο προς τιμήν του και τα έξοδα συντήρησης αυτού για πέντε έτη. Η περιουσία του φαντάζομαι θα ανήκει πλέον στην ήδη πάμπλουτη ελληνορθόδοξη εκκλησία (ναι, αυτή με τα χωράφια και τα ξενοδοχεία)... Περιουσία που περιλαμβάνει τόνους από διαμάντια και ζαφείρια, άπειρα μετρητά, μεταξωτές κουρτίνες, πιτζάμες και παντόφλες, αρχιερατικές στολές εκατομμυρίων και άλλα πολλά... (παραθέτω link εδώ.)

Θρησκεία αγάπης... Από μικρό παιδί σκεφτόμουν ότι κάνω κάτι λάθος... Δεν ήταν δυνατόν να είμαι μαθήτρια του 20 και να μην τόλμαγα να αρρωστήσω γιατί είχα γεμίσει ωριαίες αποβολές στα θρησκευτικά στην προσπάθειά μου να λύσω τις απορρίες που μου δημιουργούσε η διδασκαλία της θρησκείας της αγάπης. Σαν χθες θυμάμαι τις φωνές που μου έβαλε ο καθηγητής της Α'Γυμνασίου όταν ρώτησα γιατί έχουμε διαφορετικό χρώμα από άλλους ανθρώπους, αφού είμαστε παιδιά του Αδάμ και της Εύας. Όπως επίσης θυμάμαι και την απάντηση που πήρα από έναν ιερέα, λίγο καιρό αργότερα "επειδή τρώμε διαφορετικές τροφές"... Δηλαδή, το ρύζι κιτρινίζει, το κρέας ταράνδου σε κάνει ψηλή, ξανθιά, γαλανομάτα και η έλλειψη τροφής σε κάνει μαύρο... Τρομερό! Δε με ενοχλεί ο Χριστιανισμός, αλλά οι οπαδοί του είναι οι χειρότεροι... Προτιμώ ισλαμιστή καμικάζι, παρά "χριστιανό"...

Θα συνεχίσω το θέμα σε επόμενο post... Προς το παρόν, ένα θα σας πω! Οι γονείς μου δεν έτρεχαν ποτέ στις εκκλησίες, δεν έκαναν νηστεία 100 φορές το χρόνο, δεν έχουν εικόνες της παναγίας σε κάθε γωνιά του σπιτιού, δεν έτρεχαν με ξέκ*λλα φορέματα σε γάμους και βαφτίσια, μπας και πετύχουν κανένα καλό one night stand, δεν ήταν ποτέ fans οποιασδήποτε κατάχρησης (όπως, εσύ, η Χριστιανή που ρίχνεις χριστοπαναγίες όλο το χρόνο, αλλά τη Μ.Παρασκευή την είπες σε μένα που χαμογέλασα, ενώ είναι ημέρα πένθους... Που είσαι ρατσίστρια και κλωτσάς τις γάτες στο δρόμου... Που έχεις πάει με 3000 άντρες, αλλά δε χωρίζεις τον χ-ψ Αντωνάκη σου γιατί τον αγαπάς... Που ξεκατινιάζεσαι για την κάθε "πρωην" κολλητούλα σου και βγάζεις τα άπλυτά της στη φόρα... Που έχεις γίνει η χειρότερη κακομοίρα groupie για να έχεις μια φωτογραφία με τους χ-ψ Metallica... Που έχεις κλέψει από το ταμείο της δουλειάς που σε τάιζε και που έχεις φτύσει σε ποτό της νυν του πρώην σου...). Οι γονείς μου θα καούν στην κόλαση γιατί δεν κάνουν όλα τα παραπάνω και έχουν να κοινωνήσουν από όταν ήταν 15 χρονών... Θα καούν στην κόλαση ενώ βοήθησαν τον Κινέζο που του έμεινε το αμάξι από μπαταρία, θα καούν στην κόλαση γιατί έδωσαν δουλειά στον Τάρυ, τον Ινδό, να καθαρίζει τα τζάμια σε ένα μαγαζί 5χ7 για 20 ευρώ την εβδομάδα, λεφτά που στέλνει στη γυναίκα του στην Ινδία, έκλαψαν για τα γατάκια που έπνιξε σε ένα κουβά νερό ο χριστιανός γείτονάς τους, αφήνουν ένα μπολάκι με νερό για τα αδέσποτα και έχουν μια κόρη που λειτουργεί με την καρδιά και το μυαλό και όχι με το φανατισμό.

Οι γονείς μου θα καούν στην κόλαση και μαζί τους κι εγώ... Αλλά μέχρι τότε θα γεμίζω την ψυχή μου με το χαμόγελο και τα χίλια ευχαριστώ του Κινέζου μετανάστη που πήγαινε στο μαγαζί του και έμεινε από μπαταρία, με το κιτς δώρο που μας έφερε ο Τάρυ όταν πήγε στην Ινδία για να δει την οικογένειά του και το διάλεξε η γυναίκα του για να μας ευχαριστήσει και με το γάτο μου που ότι και να γίνει, όταν γυρνάω στις 5 το πρωί στο σπίτι, έρχεται να με υποδεχτεί και να τυλίξει την ουρά του στην γάμπα μου κι ας μην είναι Περσίας...

Ένας απλός καθαρόαιμος Έλληνας κεραμιδόγατος είναι...

Χαρά.