Σήμερα είναι η μέρα της σταύρωσης του Χριστού! Μου αρέσει να πηγαίνω στην εκκλησία με το βιβλιαράκι και να διαβάζω τα Ευαγγέλια στο ημισκόταδο της εκκλησίας. Μου αρέσει η πένθιμη μελωσία της καμπάνας και με συγκινεί! Η μυρωδιά από το λιβάνι που σε ζαλίζει ελαφρώς.Νιώθεις μια γαλήνη μετά που γυρίζεις σπίτι άλλο πράγμα!

Σήμερα ότι μπορούσε να πάει στραβά απλά πήγε! Δοκιμάζεται η υπομονή μου Μεγάλη Πέμπτη και δεν ξέρω πως να το διαχειριστώ όλο αυτό. Όταν τρομάζω θυμώνω και δε θέλω να είμαι θυμωμένη, είναι ένα συναίσθημα που δε μου πάει.

Αλλάξαμε φάρμακο σήμερα. Αλλάξαμε συνήθειες και το νέο φάρμακο έχει πολλές παρενέργειες.Τις ίδιες με το προηγούμενο αλλά έλα που τώρα εκδηλώθηκαν. Γιατι? Γιατί δεν μπορείς να πίνεις ένα ισχυρό σιρόπι με άδειο στομάχι πρωί-βράδυ! Δεν μπορώ να σου αλλάξω συνήθεια 50 χρόνων ρε μανούλα μου!Είμαι σε απελπισία πάλι, δεν έπρεπε να σε ακούσω. Αυτοκόλλητο και πάλι αυτοκόλλητο. Γιατί δε μου τρώς και το ρυζάκι που σου φτιαξα τόσο στριμμένο άντερο είσαι με φέρνεις έξω από τα ρούχα μου? Ότι μπορείς να κάνεις να μου πάς κόντρα το κάνεις με τεράστια επιτυχία.... Και κάθε φορά φροντίζεις να τα παθαίνεις όλα σε αργίες. Να με σταυρώσεις να ησυχάσεις . . .

ΟΥΦ! πάω στην εκκλησία να ηρεμήσω!
Δως μου Θεέ μου τον τρόπο να το διαχειριστώ όλο αυτό! ΚΟΥΡΑΣΤΗΚΑ!