Όταν με αγκαλιάζεις σφιχτά αισθάνομαι ένα τρέμουλο, το ξέρεις?

Το σκέφτομαι στην εκκλησία πρώτα με αγκάλιασες με μια τρεμουλιαστή θεόσφιχτη αγκαλιά κι ακολούθησε ένα δειλό πεταχτό φιλί λες και ήμασταν στο Λύκειο.

Εκεί γυρίζω όταν με αγκαλιάζεις, σε μια άλλη εποχή.

Δικό σου, δικό μου τρέμουλο δε με νοιάζει

κι ούτε με νοιάζει να το προσδιορίσω.

Η αλήθεια είναι πως μπορεί να είναι όλα στο μυαλό μου αφού

συνέχεια τρέμω μεταφορικά όταν έχω τις μαύρες μου!

τρέμω στη σκέψη ότι δεν έχω να σου προσφέρω όλα όσα θες,

τρέμω όταν βλέπω όνειρα στενάχωρα ότι ξαναγυρίσαμε στα παλιά,

τρέμω μη σε χάσω,ή μου πάθεις τίποτα!

όταν με αγκαλιάζεις σφιχτά ο κόσμος όλος χάνεται απ'το οπτικό μου πεδίο, το ξέρεις?

Τώρα ξέρω γιατί τελικά κάναμε νέα αρχή.

Όχι για μια αγκαλιά, μα για την "τρεμουλιαστή" αγκαλιά σου που δεν περιγράφεται με λέξειες.

Δεν υπάρχει πιο τέλειο συναίσθημα από αυτό που μου μεταδίδεις.

Ξέρω ότι δεν μπορώ να αφήσω αυτή τη σπάνια αγκαλιά να πάει χαμένη....

Ούτε με νοιάζει αν θα το πάρεις πάνω σου αρκεί να με αγκαλιάζεις συνέχεια για να το αισθάνομαι.

Αυτό το τρέμουλο και τη ζέστη και τη μυρωδιά από το κορμί σου που δεν θέλω να φεύγουν ποτέ από δίπλα μου.

Μου τη σπάει που αλλάζουν την πλατεία μας.

Αυτό σημάινει ότι πάει το παγκάκι μας κι οι αγκαλιές εκεί -"τρεμουλιαστές" κι αμήχανες- πάνε όλες.

Ίσως όμως καλύτερα, νέα αρχή νέο παγκάκι ε?

Μην πεις τίποτα, πες μόνο ναι............

Αφιερωμένο το τραγουδάκι, από τα αγαπημένα τραγούδια που θέλω να ακούσουμε αγκαλιά!