Όταν έρθει εκείνη η ώρα

ο Άι-Βασίλης με τα δώρα.

Τώρα η πλάση όλη ησυχάζει,

κάποιο θάμα μας ‘τοιμάζει.

Στο άγιο σπήλαιο της νυκτός,

φως, γεννήθηκε ο Χριστός.

Άρχοντες, καλήν ημέρα!

Έρχομαι απ’ το δάσος πέρα.

Από χιόνι έχω παιχνίδια

κι από κρύσταλλα στολίδια.

Μπορεί ο Δεκέμβριος να μην έχει πολλά «καλλιτεχνικά ψευδώνυμα» όπως ο προηγούμενος μήνας, όμως ο λαός δεν τον έχει αφήσει παραπονεμένο μιας και τον αποζημίωσε με ένα πλήθος παροιμιών που αναφέρονται σε αυτόν.

Ας δούμε μερικές ονομασίες και στη συνέχεια ας πάρουμε βαθιά ανάσα για να διαβάσουμε ένα ολόκληρο κατεβατό από παροιμίες για τη χάρη του!

Άσπρος μήνας ή Ασπρομηνάς (για το κρύο και τα χιόνια που φέρνει),

Νικολοβάρβαρα (για τις γιορτές των Αγίων Νικολάου και Βαρβάρας),

Χριστουγεννάς (για τα Χριστούγεννα, τη μεγάλη γιορτή της Χριστανοσύνης).

ΠΑΡΟΙΜΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΔΕΚΕΜΒΡΙΟ

(αντιγράφω κάποιες ενδεικτικά)

«Να ‘ναι Χριστούγεννα στεγνά, τα Φώτα χιονισμένα, και τα Λαμπρά βρεχούμενα, τα αμπάρια γιομισμένα».

«Δεκέμβρη μου, με πάγωσες και πώς να ξεπαγιάσω».

«Δεκέμβριος, Χριστού γέννηση και καλός μας Χρόνος».

«Το τραγούδι με τον τρύγο, το Δεκέμβρη παραμύθι».

«Χιόνι του Δεκεμβρίου, χρυσάφι του καλοκαιριού».

«Αν πρωιμίσει η μυγδαλιά κι ανθίσει το Δεκέμβρη, βαρύς χειμώνας κι όψιμος θε να ‘ρθει να μας εύρει».

ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΜΟΥΡΙΚΗ, Περιοδικό Παράθυρο στην Εκπαίδευση του Παιδιού, τεύχος 84, Νοέμβριος-Δεκέμβριος 2013.

……………………………………..

Καλό μήνα και καλό χειμώνα σε όλους!

Με χιόνια, βροχές, τσουχτερό κρύο, απανωτούς σεισμούς και στολισμό σπιτιού υποδεχτήκαμε τον Δεκέμβριο και τον χειμώνα στη Φλώρινα και στο σπίτι μας…