Αγαπητές φίλες, αγαπητοί φίλοι,

από την φύση μου είμαι αισιόδοξος άνθρωπος. Έτσι εξάλλου πέρασα την μέχρι τώρα ζωή μου, μέσα από εύκολα και δύσκολα  μονοπάτια. Δυστυχώς για την Πατρίδα μας λάθη ανάξιων  πολιτικών μαζί με την κακία  των ξένων κυβερνήσεων , που δεν θέλουν το καλό της Ελλάδας, μας έφτασαν στην σημερινή δύστυχη κατάσταση, της φτώχιας, της ανέχειας, της αναζήτησης τροφής στα σκουπίδια από πολλούς συμπατριώτες  μας, της ανεργίας, της θλίψης, της πλήρους οικονομικής κατάρρευσης του μεγαλύτερου μέρους των Ελλήνων. Όμως και εμείς έχουμε κάποια ευθύνη. Αλλά αυτό χρειάζεται πολύ συζήτηση.

Και κατά περίεργο τρόπο δεχόμαστε  ότι ζητάνε οι κυβερνώντες χωρίς καμιά αντίδραση, θεωρώντας τους σωτήρες. Ο καθένας μας μπορεί να το παίξει σωτήρας παραβιάζοντας το Σύνταγμα. Το θέμα είναι τι κάνουμε τώρα.

Αν διαβάζατε  το βιβλίο του Δοξιάδη που δόθηκε μαζί με την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ της Κυριακής και τον δεύτερο τόμο αυτής της Κυριακής,  η Χώρα όταν τέλειωσε ο πόλεμος ήταν σχεδόν στο 70 έως 100% κατεστραμμένη σε όλους τους τομείς.

Η καταστροφή ολοκληρώθηκε με τον εμφύλιο πόλεμο, την πιο μεγάλη πληγή της Ελλάδας, που  τις  συνέπειές του ακόμα πληρώνουμε.

Το θαύμα που ακολούθησε  της ανόδου του επιπέδου της  ζωής των Ελλήνων, οφείλεται στην εργατικότητα και τις φιλοδοξίες των γονέων μας, και της γενιάς μου και των επομένων..

Στην πορεία κάπου  χάλασε η υπόθεση, εξαιτίας κυρίως των ανεξέλεγκτων παροχών, των χαλαρών νόμων που επέτρεψαν σε κάποιους επίορκους και βδελυρούς κλέφτες να βάζουν χέρι στο δημόσιο χρήμα και  άλλα πολλά. 

Τι μπορεί να γίνει για να διορθωθεί η κατάσταση;

 Να ακολουθήσουμε το παράδειγμα εκείνων, που χωρίς να έχουν ειδικούς επιστήμονες, ως συμβουλάτορες, κατάφεραν να ανοικοδομήσουν μια νέα Ελλάδα.

Όσοι μπορούν λοιπόν, να δημιουργήσουν δουλειές, να απορροφήσουν ανέργους και να αρχίσουν να παράγουν τα πάντα. Όπως και τότε. Και όσοι δεν έχουν κεφάλαια να δανειστούν με μικρό επιτόκιο και να κάνουν επίσης δικές τους δουλειές. Ταυτόχρονα το Κράτος να φροντίσει αποτελεσματικά αυτούς που έχουν ανάγκη και οι εργοδότες να προσλάβουν ανέργους.

Αυτά για να γίνουν χρειάζεται το κράτος  να σταματήσει να βλέπει  τον Έλληνα σαν  αγελάδα που συνέχεια να αρμέγει. Να μην πληρώνει φόρους όποιος κάνει νέα επιχείρηση και προσλαμβάνει ανέργους για κάποιο χρονικό διάστημα,  2-3 χρόνια ας πούμε.

Και όσες είναι σε λειτουργία επίσης να ανακουφιστούν φορολογικά. Όχι ανελέητη φορολογία, γιατί θα έρθει η στιγμή που κανείς δεν θα μπορεί να πληρώνει. Τότε δεν θα υπάρχει Πατρίδα, έστω και μισοζώντανη που είναι σήμερα.

Αν όμως υπάρξουν σωστά μέτρα, σε λίγα χρόνια η Ελλάδα  πάλι θα είναι παράδεισος.

Αυτά τα ολίγα έχω να πω, αλλά πιστεύω αλάθητα.

Γεια σας και να ελπίζετε, παρά την αναξιότητα των υπευθύνων, πως κάποια στιγμή θα ανανήψουν. Μην ξεχνάτε πως οι αντίπαλοί τους,, τους περιμένουν στη γωνία. ΕΚΛΟΓΕΣ γαρ!

adreo

 Υ.Γ. Έγραψα πιο πάνω, πριν λίγες μέρες, για τα δυο βιβλία της "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ" που αναφέρονται στις καταστροφές των Γερμανών , των σημερινών οικονομικών μας κατακτητών, στον Β παγκόσμιο πόλεμο  . Της περασμένης Κυριακής το βιβλίο, μου επεφύλασσε μια συγκλονιστική έκπληξη: Το τότε Χωριό μου, το Θέρμο  Αιτωλίας, εντελώς κατεστραμμένο από τη φωτιά που έβαλαν τα άνανδρα κτήνη του χίτλερ. Σοκ έπαθα.

Πολύ ώρα έκανα να το αναγνωρίσω. Η συγκίνησή μου μεγάλη. Ποτέ μου δεν είχα δει φωτογραφία με το Θέρμο κατεστραμμένο και δεν περίμενα μια τέτοια σύμπτωση. Λέτε να μου την έστειλε ο Θεός; Βλεποντας το σημερινό Θέρμο, δεν έχω παρά να εκφράσω τον θαυμασμό μου για τους συμπατριώτες μου αποθανώντας, επιζώντας και συνεχιστές του επίπονου χτισήματος του Θέρμου από την αρχή, με μεγάλες στερήσεις και επίπονη εργασία. Μια πανέμορφη πόλη σήμερα, που συνιστώ σε όλους, όλες σας, να επισκευθείτε. Θα περάσετε ευχάριστα, φθηνά και φιλόξενα.