07 Φεβρουαρίου 2014, 13:03
Μια αγάπη σαν αλάνα...
ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ
SimosKouskounis (07.02.2014)
Θηλυκή οπτική γωνία.
Πολύ θηλυκή θα έλεγα.
Αλλά όμορφη .sillia (07.02.2014)
Δεν γίνεται αλλιώς ... όταν φτάνεις στα όριά σου γίνεσαι κραυγή αν χρειαστεί!
Ευχαριστώ :)SakisKouroupos (07.02.2014)
Κι΄όταν ξεπεράσεις ..... τα όριά σου ;
Ας μη το σχολιάσουμε .......sillia (07.02.2014)
Επαναφέρεις εαυτόν με οποιοδήποτε τρόπο!Το οφείλουμε σε μας !Orfeus (08.02.2014)
Αυτό που οφείλουμε σε μας, δεν είναι η επαναφορά με οποιονδήποτε τρόπο, αλλά η προώθηση, η άνοδος και η βελτίωση με οποιονδήποτε -θεμιτό εννοείται- τρόπο. Φαντάσου δηλαδή έναν αθλητή εις ύψος με όριο το 2.10, κάθε φορά που ξεπερνάει το όριο του και πιάνει το 2.12, να επιστρέφει πίσω στο 2.10, αντί να προσπαθεί π.χ. για το 2.15. Μα έτσι μένουμε στάσιμοι και δεν κάνουμε τίποτα. Τα όρια είναι για να ξεπερνάμε και κάθε φορά να βάζουμε καινούργια. :) sillia (08.02.2014)
Ετσι ....σωστός !!!Σε ότι έχει να κάνει με αυτά τα όρια !
Με τα όρια αντοχής μας τι γίνεται?Chrysanna (08.02.2014)
Τα όρια αντοχής (δυστυχώς/ευτυχώς) είναι ελαστικά.Ακόμα κι όταν δεν θέλεις, αντέχεις κι άλλο...sven (08.02.2014)
Μπορεί να μου πει κάποιος γιατί ορισμένες φορές συνεχίζουμε να αγωνιζόμαστε για την αγάπη, ενώ δεν υπάρχει καμιά ελπίδα, και άλλες φορές πάλι παραιτούμαστε πριν καν αρχίσουμε να αγωνιζόμαστε για αυτήν;sillia (08.02.2014)
Καποιες φορές χάνουν την ελαστικότητά τους και εκει γίνεται η έκρηξη !!!
Χρυσσάνα κιςςς.............sillia (08.02.2014)
Λάθος εκτιμήσεις λάθος συμπεριφορές λάθος,,,λάθος λάθη,,που όμως πάνω σε αυτά χτίζουμε κομμάτι κομμάτι ζωή ...την ζωή μας !
Αδυναμίες και πάθη είναι γεμάτη και αυτή είναι η μαγεία της !!!
Chrysanna (08.02.2014)
Τα όρια δεν χάνουν την ελαστικότητα τους. Η έκρηξη έρχεται όταν δεν θέλεις άλλο.. και είναι ακόμα χειρότερη αν συνειδητοποιήσεις ότι δεν άξιζε να τα τεντώσεις τόσο :)Chrysanna (08.02.2014)
Sven... όταν "ψάχνεις" σε λάθος μέρος γίνεται αυτό ακριβώς που περιγράφεις. Σαν να προσπαθείς να φυτέψεις ένα λουλούδι σε "σάπιο" έδαφος κι όλη αυτή την ώρα (μέρες, μήνες, χρόνια) να έχεις γυρισμένη την πλάτη σε μια ήδη ανθισμένη γλάστρα. Επιλεκτικά θολή όραση.Γιατί; Αυτό που είπε η Silla... λάθη...Orfeus (08.02.2014)
@Sillia: Τα όρια αντοχής, όσο δεν τα διευρύνεις, σημαίνει ότι δεν τα έχεις φτάσει ούτε καν -ίσως- αγγίξει ακόμα και όσο δεν "επαναστατείς" σημαίνει ότι ακόμα ...αντέχεις!!! sillia (08.02.2014)
Συμφωνώ ως προς την ελαστικότητα που λέει η Χρυσσάνα !Εσύ Ορφέα μου το λες διεύρυνση ....δάνειο .. θα συμφωνήσω !Το καμπανάκι μέσα μας χτυπάει όταν είμαστε στον τελευταιο γύρο !Κι ανάλογα οι πηγές μας νευρικού ρευστού σε τι στάθμη είναι !!!
Άρα αν το έχουμε ακούσει ,σημαίνει ότι είμαστε η πιο σωστά βρεθήκαμε μια στροφή πριν το τέλος !
Και...ή χρησιμοποιούμε το υλικό απο τις δικές μας πηγές που πάντα πρέπει να έχουμε φροντίσει να υπάρχει για να καλύπτει την οποιαδήποτε κατάσταση ...ή προστρέχουμε σε δανεισμό να υπερκαλύψουμε αυτήν ....κι εδώ μπαίνει στην σκηνή η κραυγή που αναφέρω πιο πάνω !
Διαφορετικά ............
Καλημέρες πολλές και ζεστές!Orfeus (08.02.2014)
Να τσεκάρουμε λοιπόν τον γύρο μήπως καταλάβουμε τι μας γίνεται (πού βρισκόμαστε εννοώ) :p Καλημέρες... :) sven (08.02.2014)
Η αγάπη δεν είναι κάτι που απλά μας πλήττει απρόσμενα, λες και είναι μπουρίνι ή σεισμός, αλλά ενεργητική επιλογή που προϋποθέτει να μπορούμε να είμαστε συναισθηματικά δεκτικοί και ταυτόχρονα να αποδεχόμαστε και να μη φοβόμαστε την ευαλωτότητά μας.
Η αγάπη προς τους άλλους ξεκινά πάντα από την αγάπη προς τον εαυτό μας, κάτι που είναι εντελώς διαφορετικό από το να κοιτάμε το συμφέρον και την «πάρτη» μας. Εάν δεν τρέφουμε αγάπη για τον εαυτό μας, δεν είναι δυνατόν να αγαπήσουμε αληθινά. Απλά, θα ερμηνεύουμε την εξάρτηση και την υποσυνείδητα υστερόβουλη «αυτοθυσία» μας ως αγάπη. Με την έννοια αυτή, δεν ισχύει αυτό που συχνά λέγεται: «Έπεσε θύμα της αγάπης του/της». Όταν συμβαίνει κάτι τέτοιο, τότε έχουμε πέσει για μία ακόμη φορά «θύματα» των κενών που υπάρχουν εντός μας εξαιτίας της ανεπαρκούς αγάπης που λάβαμε ως παιδιά ή της παντελούς απουσίας της. Οι οποιεσδήποτε κατοπινές μας απόπειρες δημιουργίας σχέσεων αγάπης θα καθορίζονται από τα ελλείμματα αυτά και από την άσβεστη προσπάθειά μας να εισπράξουμε στο παρόν αυτό που δεν μας δόθηκε απλόχερα στο παρελθόν…
Όταν εγκλωβιζόμαστε σε μια αδιέξοδη σχέση -ιδιαίτερα αν αυτό έχει συμβεί και στο παρελθόν- τότε κατευθυνόμαστε από την πυξίδα του εσωτερικού μας χάρτη, δηλαδή από το φόβο, και όχι από την αγάπη, όπως θέλουμε να πιστεύουμε για να…αντέχουμε…sillia (08.02.2014)
Sven αν εκουσίως έχουμε μπει σε μια αδιέξοδη όπως την λες σχέση η λογική λέει ότι έχουμε βάλει τους χάρτες μας κάτω και έχουμε μελετήσει την διαδρομή !
Αλλιώς καλώς το μας το πάθημα και ας μας γίνει μάθημα !
Αν λάθος κάναμε, χρωστάμε πληρώνουμε ξεχρεώσαμε !Δεν πετάμε απόδειξη θα μας χρειαστεί όταν κάνουμε ταμείο !
Πάντως το θέμα μας είναι....Βρίσκουμε την δύναμη παραμερίζουμε τα πάντα και απλώνουμε την αρίδα μας στην αλάνα της αγάπης του έρωτα να λιαστεί ......όπως λέει και η Παπαδάκη !
Το φωνάζει ....ρε σεις είναι πολύ αυτό που ονειρεύτηκα?
Δεν μιλάμε για αδιέξοδους έρωτες μα για έναν εσωτερικό φόβο που μέσα μας (βρήκε πόρτα ανοιχτή μπήκε) ..στρογγυλοκάθησε και δεν κάνει τίποτα άλλο παρά να βρίσκει κάθε φορά εμπόδια με σκοπό να μην φτάσουμε ποτέ στην αλάνα !
SakisKouroupos (08.02.2014)
Καμιά φορά ο έρωτας ή η αγάπη στη ζωή μας, μας κάνει να μη βλέπουμε την πραγματική εικόνα του άλλου, αλλά να φτιάχνουμε στην καρδιά μας, στη ψυχή μας, στη ζωή μας, την εικόνα του, όπως θα θέλαμε να είναι... Βέβαια κάποια στιγμή τα όνειρα γκρεμίζονται όταν βγαίνει η αλήθεια... και η προσγείωση μας είναι τελείως ανώμαλη, μέχρι καταστροφική... Από κεί και πέρα είναι θέμα δύναμις του χαρακτήρα καθ ενός πως θα το αντιμετοπίσης για να συνεχίσεις να ζεις.Προσοχή λοιπόν! Ας δουλεύει και λίγο το μυαλό και ας χαλάει την μαγεία του έρωτα... ίσως έτσι να μην αναγκαστούμε " να υπερβούμε τα όριά μας"... έστω από δω και μπρός !!!sven (08.02.2014)
Sillia,
ο καθένας μας έχει το δικαίωμα να ονειρεύεται και αυτό είναι -για πολλούς λόγους- πολύ σημαντικό να μπορεί να το κάνει. Δεν αναφέρομαι, όμως, σε αυτό, θεωρώντας το δικαίωμα αυτό ως αδιαπραγμάτευτο. Τα όνειρά μας, όμως, δεν είναι ταυτόσημα με τη δυνατότητά μας να μπορούμε να τα ζήσουμε, όσο και αν το θέλουμε. Εδώ ακριβώς υπεισέρχεται ο εσωτερικός χάρτης του καθενός μας στον οποίο αναφέρομαι και που καθορίζει το βαθμό του κατά πόσο αυτό που ονειρευόμαστε είναι εφικτό.
Ποτέ δεν μπαίνουμε ΕΚΟΥΣΙΑ σε μια σχέση αγάπης αλλά μόνο σε μια σχέση πάθους/έρωτα, πράγμα πολύ διαφορετικό. Δυστυχώς, το μάθημα ΣΠΑΝΙΑ γίνεται μάθημα, όταν ο εσωτερικός μας χάρτης έχει μονάχα μονόδρομους, γκρεμούς και κακοτοπιές. Στην περίπτωση αυτή, η πυξίδα δείχνει μονίμως προς την κατεύθυνση αυτού που προσομοιάζει τις συνθήκες που βιώσαμε -όσο τραγικές και αν ήταν- με την προσθήκη μιας υποσυνείδητης ελπίδας πως τη φορά αυτή ΙΣΩΣ καταφέρουμε και πάρουμε αυτό που ποτέ δεν μας δόθηκε.
Οι σχέσεις ΑΓΑΠΗΣ ποτέ δεν είναι το αποτέλεσμα ασκήσεων επί χάρτου και προϊόν λογικών επιλογών. Όταν λέω «…η αγάπη είναι ενεργητική επιλογή που προϋποθέτει να μπορούμε να είμαστε συναισθηματικά δεκτικοί και ταυτόχρονα να αποδεχόμαστε και να μη φοβόμαστε την ευαλωτότητά μας», κάθε άλλο παρά λογική επιλογή σημαίνει. Σημαίνει μια ΣΥΝΕΙΔΗΤΗ επιλογή του ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΥ Άλλου και όχι Αυτού των ονείρων μας…
Και φυσικά δεν μιλάμε για αδιέξοδους έρωτες. Όταν, όμως, μιλάμε για άτομα που έχουν «…βαρεθεί να χώνουν τη ρημάδα την ψυχή τους στα ντουλάπια...και…να περπατούν με την πλάτη κολλημένη στα ντουβάρια…», δηλαδή για άτομα που έχουν επανειλημμένα ματαιωθεί ή που δεν έζησαν ποτέ την αγάπη έτσι όπως θάθελαν, έχοντας ταυτόχρονα και μια ηλικιακή ωριμότητα, τότε θα πρέπει να κοιτάξουν εντός τους για το τι μπορεί να φταίει και όχι να μεταθέτουν μονίμως την ευθύνη στον/-ους Άλλον/-ους, αναθεματίζοντας την «ατυχία» τους ή ανάγοντας τον εαυτό τους σε μόνιμο «θύμα»…
ΥΓ. Μια πολύ μεγάλη και έγκυρη έρευνα δείχνει πως ένα ποσοστό άνω του 87% των γυναικών, που ήταν παντρεμένες/συμβίωναν και χώρισαν από άνδρες που είχαν σοβαρά προβλήματα με το αλκοόλ, ξαναπαντρεύτηκαν/συμβίωσαν με άνδρες που είχαν και πάλι προβλήματα με το… αλκοόλ…sven (08.02.2014)
ΔΙΟΡΘΩΣΗ: "Ποτέ δεν μπαίνουμε ΑΚΟΥΣΙΑ..." αντί για "ΕΚΟΥΣΙΑ"sillia (08.02.2014)
Tα στοιχεία της έρευνας που παραθέτεις καλέ μου με φρικάρουν !Δεν μπορώ να τα δεχτώ !Το βρίσκω παράλογο να πληγώνεσαι και να αποζητάς μόνιμη παρέα σου το αγκάθι που σε πληγώνει !
Διόρθωσες οκ συμφωνώ... Εκουσίως μπαίνουμε σε μια σχέση όποια μορφή και κατάληξη έχει αυτή !
Το ότι τα όνειρα δεν είναι ταυτόσημα με τις δυνατότητές μας ε λογικό αλλιώς δεν θα τα λέγαμε όνειρα !
Δεν μίλησα για ασκήσεις επι χάρτου στην αγάπη ..... αλλά όταν μπαίνεις σε μια σχέση γιατί το θέλεις είσαι υποτίθεται έτοιμος γι αυτήν !
Τώρα ...
"Βαρέθηκα να χώνω τη ρημάδα την ψυχή μου στα ντουλάπια και να της κρεμώ αρωματικά σακουλάκια να μην τη φάει ο σκόρος."
Εσύ λες κάτι άλλο ...Πετάς το μπαλάκι στους άλλους που ονομάζεις θύτες απο την στιγμή που αναφέρεις την λέξη θύμα ...
Η συγγραφέας λέει κάτι άλλο ...τουλάχιστον έτσι το μεταφράζω εγω!
Είναι τόσο δύσκολο ανήκει στην σφαίρα του ονείρου για να μπορέσω ν'απλώσω την αρίδα μου κλπ.......
φιλιά
Chrysanna (08.02.2014)
Η αγάπη δεν είναι επιλογή, είναι ικανότητα! Ούτε αφορά μόνο τις ερωτικές σχέσεις.. είναι πολλοί άνθρωποι εκεί έξω συναισθηματικά ανάπηροι που όχι μόνο δεν μπορούν να νιώσουν αγάπη αλλά δεν μπορούν καν να την δεχτούν. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορούν να ερωτευτούν ή να παθιαστούν με κάποιον/κάτι.Μπορεί να ερωτευτείς έναν τέτοιον άνθρωπο και μόλις καταλαγιάσει η καταιγίδα του έρωτα, εκεί που οι συναισθηματικές "απαιτήσεις" περνάνε σ' άλλο επίπεδο, να δεις τις ανεπάρκειες και τις "αναπηρίες". Το μετά δεν είναι επιλογή. Ή περνάς στο στάδιο του μηδενισμού ή της αγάπης, όσο παράλογο κι αν φαίνεται αυτό. Της αγάπης σαν γενική έννοια όμως κι όχι αυτής με ερωτική χροιά. Αγαπάς τον άνθρωπο που επέλεξες, για όσο και όπως, με τα όσα κουβαλάει απλά επιλέγεις να μην τον έχεις στην ζωή σου. Αυτό πάντα θα είναι ένα αγκάθι και πάντα θα σε πληγώνει και για κάποιους ίσως "θυματοποιεί" το αντικείμενο.In the end όμως, όταν τα όσα πονάνε σβήνουν, είναι ξεκάθαρο το ποιος μπορεί - και θα μπορέσει ξανά - και το ποιος δεν μπορεί - και δεν θα μπορέσει ποτέ. Κάποιοι δρόμοι είναι δύσκολοι και να τους ακολουθήσεις αλλά και να τους δεις με καθαρή ματιά.. η ουσία όμως βρίσκεται ακριβώς σ' αυτά τα μονοπάτια!Orfeus (08.02.2014)
And in the end, the love you take, is equal to the love you make... sillia (09.02.2014)
Eτσι είναι Χρυσσάνα ! Αυτά τα βιώνουν κάποιοι δυστυχώς και σε υπερθετικό βαθμό !Είτε έτσι είτε αλλιώς η αγάπη με όποια μορφή της το παλεύει!Εμείς αντιθέτως την κακοποιούμε!Δυστυχώς !
Ορφέα μου θα συμφωνήσω !
Καλημέρες :)Orfeus (09.02.2014)
@ Νάντια: Παρ'το αλλιώς... Δεν εννοώ τον έρωτα και βέβαια ούτε καν το σεξουαλικό. Την Αγάπη εννοώ Νάντια και μόνο την Αγάπη!!! Orfeus (09.02.2014)
Και επειδή φυσικά είναι όντως πολύ βαθύτερο όπως λες, γι αυτό ακριβώς: In the end, the love you take, is equal to the love you make!Orfeus (10.02.2014)
@ Νάντια: Διαφωνώ οριζόντια, κάθετα και διαγώνια. Το θα πει "worst"? Και πώς γίνεται να είναι "worst? Το "worst" σημαίνει ότι δηλαδή δεν παίρνεις αυτό που προσδοκάς να πάρεις; Το μετράς δηλαδή; Το μετράς και το συγκρίνεις; Μα αν το μετράς και το συγκρίνεις, τότε δεν είναι Αγάπη αυτό. Και αν περιμένεις ανταπόδοση, τότε πάλι δεν είναι Αγάπη, γιατί η Αγάπη δεν είναι ανταπο-δοτική. Η Αγάπη είναι -δοτική χωρίς το ανταπο-. Και εν πάση περιπτώσει, αυτό το "love you take, is equal to the love you make", δεν σημαίνει ότι η Αγάπη που έδωσες θα σου επιστραφεί απαραίτητα από το ίδιο πρόσωπο. Με λίγα λόγια, εάν μοιράζεις Αγάπη παντού γύρω σου, το Σύμπαν θα φροντίσει να σου επιστραφεί η Αγάπη που σου αξίζει. Απλά με λίγα λόγια: Θα αγαπηθείς τόσο, όσο αγάπησες!
Για να στείλετε σχόλιο πρέπει να έχετε συνδεθεί ως μέλος. Πατήστε εδώ για να συνδεθείτε ή εδώ για να εγγραφείτε.
Επιστροφή στο blog
Μια αγάπη σαν αλάνα...
ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ
...Βαρέθηκα να χώνω τη ρημάδα την ψυχή μου στα ντουλάπια και να της κρεμώ αρωματικά σακουλάκια να μην τη φάει ο σκόρος.. ......Βαρέθηκα να περπατώ με την πλάτη κολλημένη στα ντουβάρια, γιατί νιώθω γύρω μου το θόρυβο από τα μαχαίρια που ακονίζονται.. Είναι πολύ, ρε σεις, αυτό που ονειρεύτηκα..; ............. Μιαν αγάπη λέω, σαν αλάνα.. Ν’ απλώσω την αρίδα μου να λιαστώ...
Α...Παπαδάκη
Η ζωή έχει τα ζόρια της.... Μα δεν θα σε αφήσω κούκλα μου να με συρρικνώσεις σε μια μιζέρια συναισθημάτων που μου προτείνεις για να μην με πάρει και με σηκώσει ο Βοριάς !!!
Θα τον φυσήξω με όλη την δύναμη που μου δίνει η καρδιά και θα τον στείλω όσο γίνεται πιο μακρυά μου ......
Θα μπω σ'ένα όνειρο θα το κατασκευάσω απ' την αρχή του ....Τις νύχτες θα το ταξιδεύω την μέρα θα σε παλεύω ..........
Πάρε με στα σοβαρά γιατί αυτή την φορά δεν αστειεύομαι ΕΓΩ...
30 σχόλιαSimosKouskounis (07.02.2014)
Θηλυκή οπτική γωνία.
Πολύ θηλυκή θα έλεγα.
Αλλά όμορφη .sillia (07.02.2014)
Δεν γίνεται αλλιώς ... όταν φτάνεις στα όριά σου γίνεσαι κραυγή αν χρειαστεί!
Ευχαριστώ :)SakisKouroupos (07.02.2014)
Κι΄όταν ξεπεράσεις ..... τα όριά σου ;
Ας μη το σχολιάσουμε .......sillia (07.02.2014)
Επαναφέρεις εαυτόν με οποιοδήποτε τρόπο!Το οφείλουμε σε μας !Orfeus (08.02.2014)
Αυτό που οφείλουμε σε μας, δεν είναι η επαναφορά με οποιονδήποτε τρόπο, αλλά η προώθηση, η άνοδος και η βελτίωση με οποιονδήποτε -θεμιτό εννοείται- τρόπο. Φαντάσου δηλαδή έναν αθλητή εις ύψος με όριο το 2.10, κάθε φορά που ξεπερνάει το όριο του και πιάνει το 2.12, να επιστρέφει πίσω στο 2.10, αντί να προσπαθεί π.χ. για το 2.15. Μα έτσι μένουμε στάσιμοι και δεν κάνουμε τίποτα. Τα όρια είναι για να ξεπερνάμε και κάθε φορά να βάζουμε καινούργια. :) sillia (08.02.2014)
Ετσι ....σωστός !!!Σε ότι έχει να κάνει με αυτά τα όρια !
Με τα όρια αντοχής μας τι γίνεται?Chrysanna (08.02.2014)
Τα όρια αντοχής (δυστυχώς/ευτυχώς) είναι ελαστικά.Ακόμα κι όταν δεν θέλεις, αντέχεις κι άλλο...sven (08.02.2014)
Μπορεί να μου πει κάποιος γιατί ορισμένες φορές συνεχίζουμε να αγωνιζόμαστε για την αγάπη, ενώ δεν υπάρχει καμιά ελπίδα, και άλλες φορές πάλι παραιτούμαστε πριν καν αρχίσουμε να αγωνιζόμαστε για αυτήν;sillia (08.02.2014)
Καποιες φορές χάνουν την ελαστικότητά τους και εκει γίνεται η έκρηξη !!!
Χρυσσάνα κιςςς.............sillia (08.02.2014)
Λάθος εκτιμήσεις λάθος συμπεριφορές λάθος,,,λάθος λάθη,,που όμως πάνω σε αυτά χτίζουμε κομμάτι κομμάτι ζωή ...την ζωή μας !
Αδυναμίες και πάθη είναι γεμάτη και αυτή είναι η μαγεία της !!!
Chrysanna (08.02.2014)
Τα όρια δεν χάνουν την ελαστικότητα τους. Η έκρηξη έρχεται όταν δεν θέλεις άλλο.. και είναι ακόμα χειρότερη αν συνειδητοποιήσεις ότι δεν άξιζε να τα τεντώσεις τόσο :)Chrysanna (08.02.2014)
Sven... όταν "ψάχνεις" σε λάθος μέρος γίνεται αυτό ακριβώς που περιγράφεις. Σαν να προσπαθείς να φυτέψεις ένα λουλούδι σε "σάπιο" έδαφος κι όλη αυτή την ώρα (μέρες, μήνες, χρόνια) να έχεις γυρισμένη την πλάτη σε μια ήδη ανθισμένη γλάστρα. Επιλεκτικά θολή όραση.Γιατί; Αυτό που είπε η Silla... λάθη...Orfeus (08.02.2014)
@Sillia: Τα όρια αντοχής, όσο δεν τα διευρύνεις, σημαίνει ότι δεν τα έχεις φτάσει ούτε καν -ίσως- αγγίξει ακόμα και όσο δεν "επαναστατείς" σημαίνει ότι ακόμα ...αντέχεις!!! sillia (08.02.2014)
Συμφωνώ ως προς την ελαστικότητα που λέει η Χρυσσάνα !Εσύ Ορφέα μου το λες διεύρυνση ....δάνειο .. θα συμφωνήσω !Το καμπανάκι μέσα μας χτυπάει όταν είμαστε στον τελευταιο γύρο !Κι ανάλογα οι πηγές μας νευρικού ρευστού σε τι στάθμη είναι !!!
Άρα αν το έχουμε ακούσει ,σημαίνει ότι είμαστε η πιο σωστά βρεθήκαμε μια στροφή πριν το τέλος !
Και...ή χρησιμοποιούμε το υλικό απο τις δικές μας πηγές που πάντα πρέπει να έχουμε φροντίσει να υπάρχει για να καλύπτει την οποιαδήποτε κατάσταση ...ή προστρέχουμε σε δανεισμό να υπερκαλύψουμε αυτήν ....κι εδώ μπαίνει στην σκηνή η κραυγή που αναφέρω πιο πάνω !
Διαφορετικά ............
Καλημέρες πολλές και ζεστές!Orfeus (08.02.2014)
Να τσεκάρουμε λοιπόν τον γύρο μήπως καταλάβουμε τι μας γίνεται (πού βρισκόμαστε εννοώ) :p Καλημέρες... :) sven (08.02.2014)
Η αγάπη δεν είναι κάτι που απλά μας πλήττει απρόσμενα, λες και είναι μπουρίνι ή σεισμός, αλλά ενεργητική επιλογή που προϋποθέτει να μπορούμε να είμαστε συναισθηματικά δεκτικοί και ταυτόχρονα να αποδεχόμαστε και να μη φοβόμαστε την ευαλωτότητά μας.
Η αγάπη προς τους άλλους ξεκινά πάντα από την αγάπη προς τον εαυτό μας, κάτι που είναι εντελώς διαφορετικό από το να κοιτάμε το συμφέρον και την «πάρτη» μας. Εάν δεν τρέφουμε αγάπη για τον εαυτό μας, δεν είναι δυνατόν να αγαπήσουμε αληθινά. Απλά, θα ερμηνεύουμε την εξάρτηση και την υποσυνείδητα υστερόβουλη «αυτοθυσία» μας ως αγάπη. Με την έννοια αυτή, δεν ισχύει αυτό που συχνά λέγεται: «Έπεσε θύμα της αγάπης του/της». Όταν συμβαίνει κάτι τέτοιο, τότε έχουμε πέσει για μία ακόμη φορά «θύματα» των κενών που υπάρχουν εντός μας εξαιτίας της ανεπαρκούς αγάπης που λάβαμε ως παιδιά ή της παντελούς απουσίας της. Οι οποιεσδήποτε κατοπινές μας απόπειρες δημιουργίας σχέσεων αγάπης θα καθορίζονται από τα ελλείμματα αυτά και από την άσβεστη προσπάθειά μας να εισπράξουμε στο παρόν αυτό που δεν μας δόθηκε απλόχερα στο παρελθόν…
Όταν εγκλωβιζόμαστε σε μια αδιέξοδη σχέση -ιδιαίτερα αν αυτό έχει συμβεί και στο παρελθόν- τότε κατευθυνόμαστε από την πυξίδα του εσωτερικού μας χάρτη, δηλαδή από το φόβο, και όχι από την αγάπη, όπως θέλουμε να πιστεύουμε για να…αντέχουμε…sillia (08.02.2014)
Sven αν εκουσίως έχουμε μπει σε μια αδιέξοδη όπως την λες σχέση η λογική λέει ότι έχουμε βάλει τους χάρτες μας κάτω και έχουμε μελετήσει την διαδρομή !
Αλλιώς καλώς το μας το πάθημα και ας μας γίνει μάθημα !
Αν λάθος κάναμε, χρωστάμε πληρώνουμε ξεχρεώσαμε !Δεν πετάμε απόδειξη θα μας χρειαστεί όταν κάνουμε ταμείο !
Πάντως το θέμα μας είναι....Βρίσκουμε την δύναμη παραμερίζουμε τα πάντα και απλώνουμε την αρίδα μας στην αλάνα της αγάπης του έρωτα να λιαστεί ......όπως λέει και η Παπαδάκη !
Το φωνάζει ....ρε σεις είναι πολύ αυτό που ονειρεύτηκα?
Δεν μιλάμε για αδιέξοδους έρωτες μα για έναν εσωτερικό φόβο που μέσα μας (βρήκε πόρτα ανοιχτή μπήκε) ..στρογγυλοκάθησε και δεν κάνει τίποτα άλλο παρά να βρίσκει κάθε φορά εμπόδια με σκοπό να μην φτάσουμε ποτέ στην αλάνα !
SakisKouroupos (08.02.2014)
Καμιά φορά ο έρωτας ή η αγάπη στη ζωή μας, μας κάνει να μη βλέπουμε την πραγματική εικόνα του άλλου, αλλά να φτιάχνουμε στην καρδιά μας, στη ψυχή μας, στη ζωή μας, την εικόνα του, όπως θα θέλαμε να είναι... Βέβαια κάποια στιγμή τα όνειρα γκρεμίζονται όταν βγαίνει η αλήθεια... και η προσγείωση μας είναι τελείως ανώμαλη, μέχρι καταστροφική... Από κεί και πέρα είναι θέμα δύναμις του χαρακτήρα καθ ενός πως θα το αντιμετοπίσης για να συνεχίσεις να ζεις.Προσοχή λοιπόν! Ας δουλεύει και λίγο το μυαλό και ας χαλάει την μαγεία του έρωτα... ίσως έτσι να μην αναγκαστούμε " να υπερβούμε τα όριά μας"... έστω από δω και μπρός !!!sven (08.02.2014)
Sillia,
ο καθένας μας έχει το δικαίωμα να ονειρεύεται και αυτό είναι -για πολλούς λόγους- πολύ σημαντικό να μπορεί να το κάνει. Δεν αναφέρομαι, όμως, σε αυτό, θεωρώντας το δικαίωμα αυτό ως αδιαπραγμάτευτο. Τα όνειρά μας, όμως, δεν είναι ταυτόσημα με τη δυνατότητά μας να μπορούμε να τα ζήσουμε, όσο και αν το θέλουμε. Εδώ ακριβώς υπεισέρχεται ο εσωτερικός χάρτης του καθενός μας στον οποίο αναφέρομαι και που καθορίζει το βαθμό του κατά πόσο αυτό που ονειρευόμαστε είναι εφικτό.
Ποτέ δεν μπαίνουμε ΕΚΟΥΣΙΑ σε μια σχέση αγάπης αλλά μόνο σε μια σχέση πάθους/έρωτα, πράγμα πολύ διαφορετικό. Δυστυχώς, το μάθημα ΣΠΑΝΙΑ γίνεται μάθημα, όταν ο εσωτερικός μας χάρτης έχει μονάχα μονόδρομους, γκρεμούς και κακοτοπιές. Στην περίπτωση αυτή, η πυξίδα δείχνει μονίμως προς την κατεύθυνση αυτού που προσομοιάζει τις συνθήκες που βιώσαμε -όσο τραγικές και αν ήταν- με την προσθήκη μιας υποσυνείδητης ελπίδας πως τη φορά αυτή ΙΣΩΣ καταφέρουμε και πάρουμε αυτό που ποτέ δεν μας δόθηκε.
Οι σχέσεις ΑΓΑΠΗΣ ποτέ δεν είναι το αποτέλεσμα ασκήσεων επί χάρτου και προϊόν λογικών επιλογών. Όταν λέω «…η αγάπη είναι ενεργητική επιλογή που προϋποθέτει να μπορούμε να είμαστε συναισθηματικά δεκτικοί και ταυτόχρονα να αποδεχόμαστε και να μη φοβόμαστε την ευαλωτότητά μας», κάθε άλλο παρά λογική επιλογή σημαίνει. Σημαίνει μια ΣΥΝΕΙΔΗΤΗ επιλογή του ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΥ Άλλου και όχι Αυτού των ονείρων μας…
Και φυσικά δεν μιλάμε για αδιέξοδους έρωτες. Όταν, όμως, μιλάμε για άτομα που έχουν «…βαρεθεί να χώνουν τη ρημάδα την ψυχή τους στα ντουλάπια...και…να περπατούν με την πλάτη κολλημένη στα ντουβάρια…», δηλαδή για άτομα που έχουν επανειλημμένα ματαιωθεί ή που δεν έζησαν ποτέ την αγάπη έτσι όπως θάθελαν, έχοντας ταυτόχρονα και μια ηλικιακή ωριμότητα, τότε θα πρέπει να κοιτάξουν εντός τους για το τι μπορεί να φταίει και όχι να μεταθέτουν μονίμως την ευθύνη στον/-ους Άλλον/-ους, αναθεματίζοντας την «ατυχία» τους ή ανάγοντας τον εαυτό τους σε μόνιμο «θύμα»…
ΥΓ. Μια πολύ μεγάλη και έγκυρη έρευνα δείχνει πως ένα ποσοστό άνω του 87% των γυναικών, που ήταν παντρεμένες/συμβίωναν και χώρισαν από άνδρες που είχαν σοβαρά προβλήματα με το αλκοόλ, ξαναπαντρεύτηκαν/συμβίωσαν με άνδρες που είχαν και πάλι προβλήματα με το… αλκοόλ…sven (08.02.2014)
ΔΙΟΡΘΩΣΗ: "Ποτέ δεν μπαίνουμε ΑΚΟΥΣΙΑ..." αντί για "ΕΚΟΥΣΙΑ"sillia (08.02.2014)
Tα στοιχεία της έρευνας που παραθέτεις καλέ μου με φρικάρουν !Δεν μπορώ να τα δεχτώ !Το βρίσκω παράλογο να πληγώνεσαι και να αποζητάς μόνιμη παρέα σου το αγκάθι που σε πληγώνει !
Διόρθωσες οκ συμφωνώ... Εκουσίως μπαίνουμε σε μια σχέση όποια μορφή και κατάληξη έχει αυτή !
Το ότι τα όνειρα δεν είναι ταυτόσημα με τις δυνατότητές μας ε λογικό αλλιώς δεν θα τα λέγαμε όνειρα !
Δεν μίλησα για ασκήσεις επι χάρτου στην αγάπη ..... αλλά όταν μπαίνεις σε μια σχέση γιατί το θέλεις είσαι υποτίθεται έτοιμος γι αυτήν !
Τώρα ...
"Βαρέθηκα να χώνω τη ρημάδα την ψυχή μου στα ντουλάπια και να της κρεμώ αρωματικά σακουλάκια να μην τη φάει ο σκόρος."
Εσύ λες κάτι άλλο ...Πετάς το μπαλάκι στους άλλους που ονομάζεις θύτες απο την στιγμή που αναφέρεις την λέξη θύμα ...
Η συγγραφέας λέει κάτι άλλο ...τουλάχιστον έτσι το μεταφράζω εγω!
Είναι τόσο δύσκολο ανήκει στην σφαίρα του ονείρου για να μπορέσω ν'απλώσω την αρίδα μου κλπ.......
φιλιά
Chrysanna (08.02.2014)
Η αγάπη δεν είναι επιλογή, είναι ικανότητα! Ούτε αφορά μόνο τις ερωτικές σχέσεις.. είναι πολλοί άνθρωποι εκεί έξω συναισθηματικά ανάπηροι που όχι μόνο δεν μπορούν να νιώσουν αγάπη αλλά δεν μπορούν καν να την δεχτούν. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορούν να ερωτευτούν ή να παθιαστούν με κάποιον/κάτι.Μπορεί να ερωτευτείς έναν τέτοιον άνθρωπο και μόλις καταλαγιάσει η καταιγίδα του έρωτα, εκεί που οι συναισθηματικές "απαιτήσεις" περνάνε σ' άλλο επίπεδο, να δεις τις ανεπάρκειες και τις "αναπηρίες". Το μετά δεν είναι επιλογή. Ή περνάς στο στάδιο του μηδενισμού ή της αγάπης, όσο παράλογο κι αν φαίνεται αυτό. Της αγάπης σαν γενική έννοια όμως κι όχι αυτής με ερωτική χροιά. Αγαπάς τον άνθρωπο που επέλεξες, για όσο και όπως, με τα όσα κουβαλάει απλά επιλέγεις να μην τον έχεις στην ζωή σου. Αυτό πάντα θα είναι ένα αγκάθι και πάντα θα σε πληγώνει και για κάποιους ίσως "θυματοποιεί" το αντικείμενο.In the end όμως, όταν τα όσα πονάνε σβήνουν, είναι ξεκάθαρο το ποιος μπορεί - και θα μπορέσει ξανά - και το ποιος δεν μπορεί - και δεν θα μπορέσει ποτέ. Κάποιοι δρόμοι είναι δύσκολοι και να τους ακολουθήσεις αλλά και να τους δεις με καθαρή ματιά.. η ουσία όμως βρίσκεται ακριβώς σ' αυτά τα μονοπάτια!Orfeus (08.02.2014)
And in the end, the love you take, is equal to the love you make... sillia (09.02.2014)
Eτσι είναι Χρυσσάνα ! Αυτά τα βιώνουν κάποιοι δυστυχώς και σε υπερθετικό βαθμό !Είτε έτσι είτε αλλιώς η αγάπη με όποια μορφή της το παλεύει!Εμείς αντιθέτως την κακοποιούμε!Δυστυχώς !
Ορφέα μου θα συμφωνήσω !
Καλημέρες :)Orfeus (09.02.2014)
@ Νάντια: Παρ'το αλλιώς... Δεν εννοώ τον έρωτα και βέβαια ούτε καν το σεξουαλικό. Την Αγάπη εννοώ Νάντια και μόνο την Αγάπη!!! Orfeus (09.02.2014)
Και επειδή φυσικά είναι όντως πολύ βαθύτερο όπως λες, γι αυτό ακριβώς: In the end, the love you take, is equal to the love you make!Orfeus (10.02.2014)
@ Νάντια: Διαφωνώ οριζόντια, κάθετα και διαγώνια. Το θα πει "worst"? Και πώς γίνεται να είναι "worst? Το "worst" σημαίνει ότι δηλαδή δεν παίρνεις αυτό που προσδοκάς να πάρεις; Το μετράς δηλαδή; Το μετράς και το συγκρίνεις; Μα αν το μετράς και το συγκρίνεις, τότε δεν είναι Αγάπη αυτό. Και αν περιμένεις ανταπόδοση, τότε πάλι δεν είναι Αγάπη, γιατί η Αγάπη δεν είναι ανταπο-δοτική. Η Αγάπη είναι -δοτική χωρίς το ανταπο-. Και εν πάση περιπτώσει, αυτό το "love you take, is equal to the love you make", δεν σημαίνει ότι η Αγάπη που έδωσες θα σου επιστραφεί απαραίτητα από το ίδιο πρόσωπο. Με λίγα λόγια, εάν μοιράζεις Αγάπη παντού γύρω σου, το Σύμπαν θα φροντίσει να σου επιστραφεί η Αγάπη που σου αξίζει. Απλά με λίγα λόγια: Θα αγαπηθείς τόσο, όσο αγάπησες!
Για να στείλετε σχόλιο πρέπει να έχετε συνδεθεί ως μέλος. Πατήστε εδώ για να συνδεθείτε ή εδώ για να εγγραφείτε.
Επιστροφή στο blog
Συγγραφέας
sillia
Aναστασία Νικολάου " Μουσικό Ονειροδρόμιο"
Στον διαφημιστικό τομέα ραδιοφώνου ....ερασιτεχνικά με το musicheaven !!!
από ΚΟΥΚΟΥΤΣΟ_χώρι
Περί Blog
blogs.musicheaven.gr/sillia
Tags
Επίσημοι αναγνώστες (20)
Τα παρακάτω μέλη ενημερώνονται κάθε φορά που ανανεώνεται το blog
Πρόσφατα...
Δημοφιλέστερα...
Αρχείο...
Links
sillia
Aναστασία Νικολάου " Μουσικό Ονειροδρόμιο"
Στον διαφημιστικό τομέα ραδιοφώνου ....ερασιτεχνικά με το musicheaven !!!
από ΚΟΥΚΟΥΤΣΟ_χώρι
Περί Blog
blogs.musicheaven.gr/sillia
Αν θεωρήσω τον εαυτό μου μαγνήτη... με ανησυχεί το ΤΙ ελκύω!!!!
Tags
ON AIR ΑΣΤΕΙΑ ΑΝΕΚΔΟΤΑ ΚΑΙ ΑΛΛΑ... ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ ΒΙΒΛΙΑ ΠΟΥ ΑΓΑΠΗΣΑΜΕ ΒΙΝΤΕΟ-ΦΩΤΟ ΕΓΩ ΕΣΥ ΚΑΙ ΤΟ ΚΟΚΚΑΛΟ ΜΟΥ ΕΜΠΕΙΡΙΩΝ ΣΟΦΙΕΣ ΕΣΕΙΣ ΚΙ ΕΓΩ Η ΓΩΝΙΑ ΤΟΥ ΦΙΛΟΣΟΦΟΥ ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ ΛΑΙΚΑ ΑΠΟΦΘΕΓΜΑΤΑ ΜΕΤΑΛΛΙΑ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ "Μουσικό Ονειροδρόμιο" ΜΟΥΣΙΚΟ ΟΝΕΙΡΟΔΡΟΜΙΟ ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ
Επίσημοι αναγνώστες (20)
Τα παρακάτω μέλη ενημερώνονται κάθε φορά που ανανεώνεται το blog
- Orfeus
- axilleas23
- CROSS
- mary_omikron
- ilio
- alkyoni
- despinakontogianni
- sillia
- margot
- skolakas
- demtsek
- TRAVELOGUE
- stauross
- Lykos88
- faidonalkinoos
- zeta490
- rea31
- koukida
- Antonia-Kassina
- dinastixos
Πρόσφατα...
- Μια ατέλειωτη φυγή...
- Χαθήκαμε !!!
- Να προσέχεις.... να προσέχεις το βλέμμα περισσότερο .-
- ΚΑΝΕ ΤΗΝ ΣΩΣΤΗ ΚΙΝΗΣΗ...ΕΝΑ ΚΛΙΚ ΚΑΙ...
- "Μουσικό Ονειροδρόμιο" Eπιστρέφουμε κι εμείς ....
- Μουσικό Ονειροδρόμιο παρέα με τον Αρη Κλειδαρά ...
- Τα λέμε με τον Άρη ...
- Μαζί με την Μαίρη και με τραγούδια του 4ου διαγωνισμού του Μusicheaven...
Δημοφιλέστερα...
- Θέμα προτεραιοτήτων....
- ΟΛΟΙ μαζί και ο ΨΩΡΙΑΡΗΣ χώρια...
- Μια αγάπη σαν αλάνα...
- GURUδια το φτασμένο ΜΟΥ !!!
- Το βάζο του γλυκού και δύο κούπες με καφέ.
- Να ζεις να αγαπάς και να μαθαίνεις...
- Ταδε εφη Αισωπος...
- Φιλία... ή απλά ... παρέα;
Αρχείο...
Links