«…Η ποίηση και ο ποιητής, ως θεατές του εαυτού τους, δημιουργούν ένα σύμπαν τόσο συναρθρωμένο, ώστε να κάνουν συχνά τη γνωστή μας πραγματικότητα να φαίνεται λιγότερο πραγματική. Με το να κατέχει η ποίηση την τελευταία λέξη εκεί που συναντιούνται το φως με το σκοτάδι, μεταβάλλει το κτηνωδώς γνωστό σε αβέβαιο, το δυσδιάκριτο σε παραμυθία παρηγορητική και τον υπαρξιακό πανικό σε απρόσμετρο πλούτο…»

1.Σχόλια στην ποίηση

Λοιπόν όταν άλλοτε έγραφα, να κρύβω ήθελα μερικά, εκείνα που νόμιζα ότι οι άλλοι δεν τα χρειάζονται και γιατί από μένα να ξέρουν περισσότερα, το πώς και το τι, καθένας έλεγε τα δικά του και μαζί του τα παίρνει, ύστερα, όταν πεθάνη τα βρίσκουνε διάφοροι άλλοι ποια ήταν αυτά μας κολακεύει μάλιστα μια τέτοια περιέργεια τους πιο πολλούς

-Κανένας λοιπόν ποιητής και γυναίκα δεν το απόφυγε αυτό- μα έτσι έπρεπε να βρεθώ, που άλλος τρόπος δεν έμεινε κάποιον στα τελευταία να ελπίζω κοντά μου, παρά και την αυτοκτονία να χάσω της ποίησης

-Καθώς το λογαριάζω πως είναι η ποίηση-

Και τώρα ούτε να ξέρω ποιο θα ήταν το πιο καλό

ΕΛΕΝΗ ΒΑΚΑΛΟ

2.Ars Poetica

Το ποίημα δεν είναι σαν τα φύλλα

που ο άνεμος σέρνει στους δρόμους.

Δεν είναι η ακίνητη θάλασσα,

το αραγμένο καράβι.

Δεν είναι ο γαλάζιος ουρανός

και η καθαρή ατμόσφαιρα.

Το ποίημα είναι ένα καρφί

στην καρδιά του κόσμου.

Ένα φωτεινό μαχαίρι

μπηγμένο κάθετα στις πόλεις.

Το ποίημα είναι σπαραγμός,

κομμάτι γυαλιστερό μέταλλο,

πάγος, σκοτεινή πληγή.

Το ποίημα είναι σκληρό,

πολυεδρικό διαμάντι.

Συμπαγές –λαξευμένο μάρμαρο.

Ορμητικό- Ασιατικός ποταμός.

Το ποίημα δεν είναι φωνή,

πέρασμα πουλιού.

ΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΒΙΣΤΩΝΙΤΗΣ      

3.Ποιητική

Όπως στον έρωτα.

Απλά και με ένταση.

Τα άλλα, για τους δυστυχισμένους.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΓΕΡΑΛΗΣ

4.Ποίηση

Ρωτάνε τι είναι ποίηση.

Ποίηση είναι το άλλο όνομα της ζωής’

το πιο αληθινό της’ αυτό που μένει.

Δεν είναι πάντα τραγούδι’  συχνά

είναι μαρτυρία’  κάτι άλλο’

ακόμα και μια είδηση σαν και τούτη

δημοσιευμένη σε μια παλιά εφημερίδα

στις 17 του Αυγούστου του 1940:

«Το πολεμικόν εβυθίσθη φέρον

τον μέγαν σημαιοστολισμόν

λόγω της εορτής της Μεγαλόχαρης».

ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ ΔΑΛΜΑΤΗ

5.[Γράφω ποιήματα παλιομοδίτικα]

Γράφω ποιήματα παλιομοδίτικα

ξεπερασμένα που λένε το ξέρω

όμως σ’ τα γράφω αντί για γράμματα

κάτι σαν άλλοθι

για κλέφτες κι αστυνόμους

Με τους στίχους φτηνούς κρύβω την αλήθεια

τώρα που ψέματα

ξεχειλίζουν στα βιβλία και στα λόγια

κι εγώ ακούω άλλο ήχο

Αν κατάλαβες, κατάλαβες

αν όχι θα φταίει η ασάφεια η έλλειψη ειρμού

η απουσία του καινούριου της άλλης φωνής

είναι που δεν θέλω να γράψω

εκείνη τη λέξη του Θεού

που θα τα έλεγε όλα

ΝΙΚΟΣ ΚΑΡΥΔΥΗΣ

…….

ΑΝΤΩΝΗΣ ΦΩΣΤΙΕΡΗΣ-ΘΑΝΑΣΗΣ Θ. ΝΙΑΡΧΟΣ, Ποίηση για την ποίηση, εκδόσεις Καστανιώτη.