...Άγγελε, που παράστεκες την παιδική ψυχή μου,

που τα μεγάλα σου φτερά μου τ΄ άπλωνες σκεπή μου

τις άγριες νύχτες που η βροχή τα τζάμια κροταλούσε

κι ο μανιασμένος άνεμος όλο το σπίτι εσειούσε

κι εγώ αγρυπνούσα κι έτρεμε σαν το πουλί η καρδιά μου

μη σπάσουν τα παράθυρα-και μπουν στην κάμαρά μου

με χάχανα και μουγκρητά, για να σταθούν εμπρός μου

τζουτζέδες, καλικάντζαροι, στοιχειά του κάτου κόσμου...

Άγγελε, που δινες ζωή, λαλιά σε κάθε πράμα,

που κανες κάθε ημέρα μου καινούριο να ναι θάμα...

σαν περιστέρι να σε βρει στέλνω την προσευχή μου,

για να ρθεις παραστάτης μου και πάλι στη ζωή μου...

Άγγελε στείλε μου ξανά τα παιδικά μου χρόνια,

όπως γυρνάνε στις παλιές φωλιές τα χελιδόνια,

και στόλισέ μου τη ζωή την άχαρη με μάγια

όπως στολίζουν μια εκκλησιά με σμύρτα και με βάγια...

ΚΑΛΗΜΕΡΑ, ΚΑΛΗ ΒΔΟΜΑΔΑ :)