Κοιτάς τον καθρέφτη και βλέπεις το τζάμι να ραγίζει.Να σπάει να να ξαναφαίνεσαι εσύ.Και ξανα και ξανα,αλλα άλλος κάθε φορά.Πόσα είδωλα θ αλλάξεις μέχρι να φτάσεις τον αληθινό σου εαυτό?

Πόσα θρύψαλα θα γίνεις και θα ξαναγεννηθείς πεθαίνοντας?

Μην κοιτάς τον καθρέφτη ρεεεεεε....

κοίτα εσένα...εκεί είναι η αλήθεια...ποτέ δεν έσπασες ποτέ δεν ράγισες...αλλά και ποτέ δεν κοίταξες εκεί που πρέπει...

μόνο παρασύρθηκες από ένα άψυχο γυαλί που νομίζεις πως σε δείχνει.

ακάλαμ ε ακάλαμ.