Βαριέμαι ακόμη και να γράψω κάτι επί της ουσίας...πήγα να ανοίξω το μπλογκ μου,έγραψα κάτι πρόχειρο και αμέσως το έσβησα.Απλά βαριέμαι.Κι αφού δεν έχω τίποτε άλλο να γράψω ας αρχίσω να πατάω τα κουμπιά και να χαίρομαι.Πως αλλοιώς να περασει η ωρα εδώ που βρίσκομαι?

Κλειδωμένος μέσα στις σκέψεις μου αντιλαμβάνομαι την πραγματικότητα μέχρι εκεί που οι πεπερασμένες δυνατότητες του νου μου επιτρέπουν.Πόσο θα θελα να άλλαζα για λίγο μυαλά και να φόραγα τη σκέψη κάποιου άλλου ανθρωπου σαν καπέλο.Να είχα μια ολόκληρη καπελοθήκη φαιάς ουσίας στη διάθεσή μου και να τα αλλάζω συνεχώς ανάλογα με τις συνθήκες που αντιμετωπίζω...

Να κουβαλάω κάθε φορά και άλλες απόψεις,ιδέες,ατνιλήψεις κι εμπειρίες...να σχεδιάζω διαφορετικά το χάρτη της πραγματικότητας...

Η ευχή της στιγμής μόλις μου ήρθε...

Κι αμέσως μετά τη στιγμιαία ικανοποίηση πάλι σιγή...

η μάλλον όχι...μια ουρητηροστομία μόλις με ειδοποίησαν πως από κάπου χάνει...

οχι ρε πουστη τη γαμησαμε...