Θέλω να γράψω αλλά φοβάμαι πως θα αναλωθώ στα ίδια…Καλύτερα να μην επεκταθώ...

Χθες πέρασα μια πολύ ωραία βραδιά και αν και νιώθω κουρασμένη , αισθάνομαι μια ευφορία…

Όμως πάλι σήμερα σκέφτομαι πράγματα που δεν θα έπρεπε. Ίσως να είναι και ανούσια. Δεν υπάρχει κανένας λόγος να τα σκέφτομαι!

Γιατί μου το κάνω αυτό;

...Δεν μου απαντάς…

...Δεν πειράζει...έχω συνηθίσει...

Καλά είμαι…

...Νυστάζω απλώς…και εσύ...

…Στέκεις μπροστά μου θολός

Και το μέσα μου τρομάζει

Με κοιτάς βλοσυρός

Κι η ψυχή μου αναστενάζει… 

(στίχοι: Κώστας Λεμονίδης)

Μια ώρα ακόμα...μια ώρα και παω σπίτι!!!

Καλό Σαββατοκύριακο!