«Αν είναι να ‘ρθει θε να ‘ρθει αλλιώς ας προσπεράσει…»

Την χρησιμοποιώ πολύ αυτή την φράση…

Για την ακρίβεια είναι μια φράση που συχνά μου λέει η μητέρα στις συζητήσεις μας περί σχέσεων και αγάπης….

«Αν είναι να ‘ρθει θε να ‘ρθει αλλιώς ας προσπεράσει παιδί μου» και συμπληρώνει…

«Αν είναι να σε κάνει να πονέσεις , ας μην έρθει ποτέ!»

Κι όμως , έχουν έρθει τόσες «αγάπες» και αναρωτιέμαι αν δεν ήταν έτοιμες να αγαπήσουν , αν δεν ήθελαν να αγαπήσουν γιατί στάθηκαν; Γιατί δεν προσπέρασαν;

Αλλά και εκείνες που ήθελαν να νιώσουν , να αγαπήσουν, που ήταν έτοιμες, γιατί στάθηκαν και έπειτα  προσπέρασαν;

Δεν έχω την απάντηση….απλά έτσι είναι…ίσως και έτσι να πρέπει να είναι…

Ίσως τελικά να ισχύει ότι...Τα καλύτερα έρχονται όταν δεν τα περιμένεις…

Η ΑΓΑΠΗ 

Κώστας Ουράνης

Α! τι ωφελεί να καρτεράς όρθιος στην πόρτα του σπιτιού
και με τα μάτια στους νεκρούς τους δρόμους στυλωμένα,
αν είναι να’ρθει θε να’ ρθεί, δίχως να νοιώσεις από πού,
και πίσω σου πλησιάζοντας με βήματα σβησμένα

θε να σου κλείσει απαλά με τ' άσπρα χέρια της τα δυο
τα μάτια που κουράστηκαν τους δρόμους να κοιτάνε
κι όταν, γελώντας, να της πεις θα σε ρωτήσει: "ποια είμαι εγώ;"
απ' της καρδιάς το σκίρτημα θα καταλάβεις ποια 'ναι.

Δεν ωφελεί να καρτεράς! Αν είναι να’ ρθει, θε να’ ρθει'
κλειστά όλα να’ ναι, αντίκρυ σου να στέκεται θα δεις ορθή
κι ανοίγοντας τα χέρια της πρώτη θα σ' αγκαλιάσει.

Αλλιώς, κι αν είναι ολόφωτο το σπίτι για να την δεχτείς
κι έτσι ως την δεις τρέξεις σ' αυτήν κι ομπρός στα πόδια της συρθείς,
αν είναι να’ ρθει θε να’ ρθει, αλλιώς θα προσπεράσει.

Καλημέρα και Καλή Εβδομάδα!