...οι νότες ακούγονται σαν από μακριά,απο καποια συναυλια...

Απομακρύνομαι,αλλά ο ήχος της με ακολουθεί...κρύβομαι,αλλά το ηχητικό νταβαντούρι με τη θύμιση της μορφής σου με παραμονέυουν...

ζαλίζομαι...αλλά νοιώθω μια παράξενη ηρεμία...πολύ φως...

είμαι έφηβος και σου ζητάω να χορέψουμε στο παρτυ πριν ξεκινησουν τα σχολεια...δεχεσαι...και εκει στην αγκαλια σου αποκοιμιεμαι για λιγο...και βλεπω ενα εφιαλτη...πως περασαν 20 χρονια και σε γνωρισα μετα...και δεν ημουν ο ερωτας της ζωης σου...