Η αθρόα προσέλευση των χιλιάδων του κόσμου, για το στερνό αντίο του άτυχου Παντελή Παντελίδη, είναι ότι καλλίτερο για την ανάπαυση της ψυχής αυτού του νέου...
Η αντίθεση όμως έρχεται , από τα κοράκια, τους τυμβωρύχους του ανθρώπινου πόνου, τους στυγνούς ΕΚΜΕΤΑΛΕΥΤΕΣ, της αβάσταχτης θλίψης, της χαροκαμένης Μάνας και του Πατέρα.
Αναφέρομαι κυρίως (όχι σε όλους), αλλά σε εκείνους, τους επώνυμους, ημιεπώνυμους σχολιαστές των ΜΜΕ και ιδιαίτερα της TV, οι οποίοι για να καλύψουν χρόνο παρουσίασης , υπερβατούν, αμαυρώνουν και καπηλεύονται , τον τελείως άδικο θάνατο του συνανθρώπου μας Παντελίδη...
Ομοίως επίσης, και για κάθε άλλη περίπτωση, των οδυνηρών , αβάσταχτων στιγμών, που ζούνε οι άνθρωποι, από την νωπή απώλεια, ενός άμεσα συγγενικού , φιλικού και αγαπητού προσώπου τους....