ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΚΑΡΥΤΣΑΣ

Ένας  χαρισματικός λογοτέχνης.

Μήπως και στην λογοτεχνία όλα είναι προγεγραμμένα;

Γιατί υπάρχουν λογοτέχνες που έπρεπε όλοι να γνωρίζουμε, αλλά βρίσκονται  έξω από ομάδες και κλαμπ και έτσι δεν έχουν την ανάλογη δημοσιότητα. Και δεν είναι λίγοι αυτοί. Όμως το έργο τους θα μείνει.

Αγαπητοί φίλοι, αγαπητές φίλες,

έχω πει κάποτε πως ο κάθε άνθρωπος είναι ξεχωριστός σαν προσωπικότητα.

 Σε κάποιους τομείς, ειδικούς όμως, κάποιοι ξεχωρίζουν γιατί έχουν την σφραγίδα του Θεού. Ναι, υπάρχει και αυτή για κάποιους ανθρώπους. Και είναι φανερή.

 Πριν μερικά χρόνια διάβασα ένα αφιέρωμα σε μια  εφημερίδα της ιδιαίτερης πατρίδας μου για τον συμπατριώτη μου Συγγραφέα και ποιητή, τον Γιάννη Β.  Καρύτσα, και μέσα από αυτό έμαθα για τα όσα είχε επιτύχει με την συγγραφή των βιβλίων του.

Είμαστε συμπατριώτες, αλλά δεν ήξερα και πολλά για το έργο του. Που είναι τελικά πολύ μεγάλο.  Και γι’ αυτό το έργο και ότι το ακολούθησε, πάντα ήμουν ενήμερος. Πάντα χαίρομαι για τις επιτυχίες των συμπατριωτών μου.

Και αισθάνομαι πολύ υπερήφανος που στην στρατιά των ξεχωριστών συμπατριωτών μου έχει προστεθεί με την αξία του και ο Γιάννης Καρύτσας.

Εγώ τον ήξερα τον Γιάννη, σαν έναν ήσυχο, σεμνό άνθρωπο, που στο Θέρμο , την ιδιαίτερη πατρίδα μας, σαν ερχόταν, έχαιρε απεριόριστης εκτίμησης και αγάπης.

Θυμάμαι τότε που κυκλοφόρησε το εκπληκτικό βιβλίο  του, για το αρχαίο Θέρμο.

Ένα μοναδικό ιστορικό πόνημα.

Μάθαινα τόσα πολλά για τους Αρχαίους συμπατριώτες μου, που μέσα σε τρεις--τέσσερις μέρες διάβασα το ογκωδέστατο βιβλίο του, πράγμα που εγώ ποτέ μου δεν το κάνω.

 Διαβάζω αργά και λίγες σελίδες κάθε φορά, από το βιβλίο που με ενδιαφέρει και μου παίρνει αρκετό χρόνο να το τελειώσω.

Το βιβλίο του αυτό, λεπτομερές και στοιχειοθετημένο, με έρευνα που του πήρε τότε του συγγραφέα επτά χρόνια, όπως μου είχε πει ο ίδιος, για να φθάσει στο τυπογραφείο, είναι ένα πολύτιμο βιβλίο για την Ιστορία και για την Αιτωλική Συμπολιτεία και γι’ αυτό τον λόγο έκανε μια σπουδαία διαδρομή και διαβάστηκε πολύ.

Τίτλος του: «Η Ομοσπονδιακή Αιτωλική Πολιτεία και το Αρχαίο Θέρμο.» Αθήνα 1996.

Πριν λίγες μέρες απόκτησα ένα νέο συγκλονιστικό βιβλίο του Γιάννη Β. Καρύτσα που επιγράφεται «ΕΠΟΣ ΚΑΙ ΤΡΑΓΩΔΙΑ», που είναι «Φύλλα Πολεμικού Ημερολογίου» του αειμνήστου πατέρα του,   Βασιλείου Ιωάν. Καρύτσα, Ταγματάρχου Πυροβολικού.

Γραμμένο σε τετράδια διά χειρός του πατρός του στα πεδία των μαχών, όπου για πολλά χρόνια πολέμησε, στο ταραγμένο πρώτο μισό του περασμένου αιώνα, ο Γιάννης Καρύτσας το έκανε βιβλίο.

Περιγράφει γεγονότα που δεν είναι γνωστά, μια και γράφτηκε υπό την κλαγγή των όπλων και την εξέλιξη των μαχών. Είναι τόσο πραγματικό που αναλογίζεται ο καθένας, τι αντοχές έχει ο άνθρωπος κάτω από δύσκολες καταστάσεις.

Είναι φοβερή εμπειρία η συνεχής συμμετοχή σε πολέμους. Αλλά έξω από αυτή, σαν πολεμά κάποιος τόσα πολλά χρόνια, μόνο από τύχη γυρίζει στο σπίτι του. Παρόλα αυτά πολλοί πρόγονοί μας πολέμησαν για πολλά χρόνια στα διάφορα μέτωπα του περασμένου αιώνα. Και δυστυχώς λίγοι είχαν την τύχη να γυρίσουν ζωντανοί.

 Ανάμεσα σε αυτούς και ο Ταγματάρχης Βασίλειος Ιωαν. Καρύτσας.  Και μαζί του έφερε γραμμένες σε τετράδια, τις ματωμένες εμπειρίες  του, και τις άφησε παρακαταθήκη, σε χειρόγραφα τετράδια, στον γιο του συγγραφέα Γιάννη Β. Καρύτσα.

Σε αυτό το τελευταίο βιβλίο ο Γιάννης Καρύτσας, έχει την επιμέλεια της Έκδοσης και το ιστορικό πλαίσιο και χρονολόγιο των γεγονότων.

Δηλαδή το έκανε ένα βιβλίο που οι σελίδες του, λιτά αλλά ρεαλιστικά περιγράφουν βήμα- βήμα, γεγονότα,  αρχίζοντας από το 1912, 29 Φεβρουαρίου και τελειώνοντας την αποφράδα ημέρα της 18ηςΣεπτεμβρίου του 1943, όταν οι Γερμανοί σε αντίποινα κατέκαυσαν ολοσχερώς το Θέρμο.

Πρόκειται για ένα ημερολόγιο που μας δίνει πληροφορίες των πολέμων που έλαβε μέρος  ο Βασίλειος Ι. Καρύτσας με λίγες αλλά μεστές λέξεις, μια ιστορική διαδρομή των συγκλονιστικών γεγονότων που βασάνισαν την Πατρίδα μας, την περίοδο 1912-1943. Περιλαμβάνει και τον πόλεμο στην Μικρά Ασία που κατέληξε στην Μικρασιατική καταστροφή, από πρώτο χέρι, γεγονότα πραγματικά, χωρίς τοποθετήσεις κομματικές, που ήταν εξάλλου και μια από τις αιτίες να χάσουμε αυτόν τον πόλεμο. Τα γράφει απλά, όπως τα έζησε, με την αληθινή τους διάσταση.

Θεωρώ πολύ σπουδαία την απόφαση του Γιάννη Β. Καρύτσα να εκδώσει το Πολεμικό ημερολόγιο του Πατέρα του, που όπου τον κάλεσε η Πατρίδα ήταν παρών.

Και πιστεύω πως η ψυχή αυτού του μεγάλου αγωνιστή, του Βασιλείου Ι. Καρύτσα, θα αγαλλιάζει για την εκπλήρωση της δημοσίευσης του ημερολογίου του από τον γιο του..

Βέβαια στο βιβλίο αυτό έβαλε και το συγγραφικό του δαιμόνιο ο Γιάννης Καρύτσας, γράφοντας μια ωραία εισαγωγή, κάποια γεγονότα όπως του τα αφηγήθηκε ο πατέρας του, αλλά και αυτούσιες περιγραφές, πιο λεπτομερείς, όπως τις έγραψε στα τετράδιά του ο Πολεμιστής, που απ’ ότι φαίνεται χειριζόταν τον λόγο στην τότε γλώσσα της καθαρεύουσας με πολύ άνεση και λογοτεχνικό ταλέντο.  

 Αλλά ας επανέλθω στον Γιάννη Β. Καρύτσα.

 Τι να πρωτογράψω;

 Έχει κυκλοφορήσει 16 βιβλία , αν τα μέτρησα καλά, που είναι Ποιητικά, Ιστορικά, Δοκίμια, Μελέτες, Λευκώματα.

Έχει κάνει δε και  πολλές μεταφράσεις.

Ποιήματά του έχουν μεταφραστεί, στα Αγγλικά, Σέρβικα, Αλβανικά και Πολωνικά.

Από την συλλογή ποιημάτων «ΕΝ ΠΛΩ» παραθέτω το ποίημά του:

                              ΓΕΝΕΤΕΙΡΑ

Περήφανη, πεντάπικρη, καρπός του Απολλώνιου,

ρίζα του πρωτοήλιου μου, αιματοσταλαγμένη,

πάνω στα καταράχια σου φυτρώνει’ αμάραντος ανθός

 κι ειν΄ο καϋμός σου απλάνταχτος

 κι ο στεναγμός σου ζωντανός.

Δικά σου οι κάμποι, τα βουνά κι οι λαγκαδιές 

δικές σου,

 κι οι νιοί με σταυραετών φτερά,

με γερακιών σβελτάδα,

 που δρασκελούν τα πέλαγα

και των γκρεμνών τις σάρες,

τα ύψη και τις απλωσιές

και των καταραχιώνε, αντάρες και ησκιώματα.

Θέρμο μου γέννα ηλιόσταλτη,

το σύθαμπο σε παίρνουν

στην αγκαλιά τους  τα βουνά

και σε γλυκοκοιμίζουν

πέρα στ’ Αραποκέφαλα,

της Κυρα-Βγένας οι κορφές.

Χάραμα κι αξημέρωτα  το Δωρικό κορμί σου,

 του πρωτοήλιου οι κόρες σου,  το λούζουν και το πλένουν

κι ανατριχιάζει το νερό της λίμνης  που σ’ αγγίζει.

 Ώρια, στητή κι αγέρωχη, φύτρα μου και γενιά μου

κλείσε με μες στο κάστρο σου

και την περπατησιά μου

πέτρα την πέτρα χτίστηνε και σκέπη πάνωθέ μου

και στων χρονών το πέρασμα, μέχρι του νου τα βάθη.

Υ.Γ. Το βιβλίο «ΕΠΟΣ ΚΑΙ ΤΡΑΓΩΔΙΑ» όποιος θέλει , μπορεί να το αγοράσει από το Βιβλιοπωλείο Α. Καρδαμίτσα, Ιπποκράτους 8 Αθήνα