Τα φώτα έσβησαν, έμεινε μόνος. Παντού σιωπή. Κοίταξε πίσω του να δει μήπως τον ακολούθησε κανείς.

Στον τοίχο απέναντι, του φάνηκε πως είδε μια σκιά.

Σαν σ’όνειρο η σκιά μεγάλωσε, τον πλησίασε. Στάθηκε μπροστά του κι άρχισε να του μιλάει. Η φωνή που ακούστηκε αντήχησε παντού τριγύρω – είχε κάτι το σκοτεινό, το απόκοσμο.

-         Ξέρεις ποιος είμαι;

Δεν μπόρεσε ν’απαντήσει. Σαστισμένος μόνο έμεινε και την κοιτούσε, φοβισμένος.

-         Είμαι ο άλλος σου εαυτός, το σκοτεινό “εγώ” σου. Ήρθα να πάρω αυτό που μου ανήκει…

Ένιωσε κάτι κρύο ανάμεσα στα χέρια του. Σάστισε στη σκέψη του τι μπορούσε να’ναι.

Χαμήλωσε το βλέμμα για να δει κι ο φόβος έγινε βεβαιότητα – κρατούσε ένα μαχαίρι…

-         Χρησιμοποίησε το, του είπε η σκιά.

-         Γιατί, τι ρώτησε.

Δεν πήρε απάντηση.

 .......................................................................................................

Τα φώτα γύρω άναψαν, κόσμος παντού. Όλοι κοιτούσαν αυτόν – άλλοι ούρλιαζαν άλλοι φώναζαν για βοήθεια - μα γιατί;

Χαμήλωσε το βλέμμα και κοίταξε πάλι τα χέρια του – ήταν βουτηγμένα στο αίμα…