Γαλάζιος ουρανός, γκρίζο περιβάλλον.
Στάλες από πύρινη βροχή καίνε τα πρόσωπα.
Αχνά είδωλα περπατούν στους δρόμους, χαιρετιούνται μνησίκακα.
Μα κάπου ανάμεσα τους, υπάρχουν δυο άνθρωποι.
Που η λαλιά τους είναι φως, κελάηδισμα η ματιά τους.
Που ο κόσμος όλος λαμποκοπά οι δυο τους σαν κοιτιούνται.
Είμαστ’εμείς…
- Στείλε Σχόλιο