...Παρατηρητής,θεατής και πρωταγωνιστής μαζί στη θεατρική παράσταση που λέγεται ζωή...

Δεν έχω κάνει την παραμικρή πρόβα.

Πάντα με πετυχαίνει αδιάβαστο.Λιγότερο γενναίο,λιγότερο δυνατό.Οχι τόσο ετυμόλογο.

Αλλά δε γαμιέται.Τι ωραίο συναίσθημα να μην ξέρεις τι θα φέρει το κύμα Next.

Πότε να βρίσκεσαι σε μοναχικές βόλτες στο κέντρο της Αθηνας,πότε ακάλεστος σε γλεντια άλλων...πότε μια τυχαία γνωριμία να σε πηγαίνει σε μακρινές πόλεις και χώρες...

άλλες φορές να απολαμβάνεις δείπνο σε πολυτελή βίλα κάπου στα νοτια προαστεια με θεα τη θαλασσα,υπεροχη μουσικη και στο διπλο κρεβατι που ειναι ξεστρωτο να σε περιμενει μια πανεμορφη γυναικα με σεξυ εσωρουχα...

Ποτε να εισαι αλητης,ποτε Κυριος.Ποτε μοναχικος οδηγος,ποτε με το αμαξι γεματο κοσμο σαν οδηγος σε σχολικη εκδρομη.

Μα τι γαματη που ειναι η ζωη.

Βεβαια εχει και τη σκοτεινη της πλευρα...

ΑΝτεχεις να ακουσεις?

Μεθυσμενος σ ενα σοκακι με το ενα ματι μαυρο και τη μυτη να αιμορραγει και να μην θυμασαι τιο ακριβως εγινε...μονο το οτι για καποιο λογο καποιοι θυμωσαν μαζι σου και δεχτηκες οργη...

Μονος στο μπαρακι να πινεις το ουισκακι σου ενω πριν λιγο το ραντεβου σου σε απογοητευσε οικτρα...

Να βρεχει και να εχεις γινει μουσκεμα...να νοιωθεις οτι θα αρρωστησεις και να ψηνεσαι σχεδον στον πυρετο.Ο καλυτερος και μονος φιλος σου να ειναι μακρια.

Να εμαθες μολις οτι καποιος αγαπημενος σου ανθρωπος θα ζησει λιγο καιρο.Να φιλοσοφεις και να λες πως και η δικη σου μερα θα ναι κοντα.

Να παιζεις κιθαρα σε ενα κρυο κι αδειο διαμερισμα και να νοιωθεις πιο μονος απο ποτε.

Να λαχταρας να εχεις διπλα σου καποιον να μοιραστεις τις μελωδιες σου.

Μια αγκαλια.Μια γαμημενη ουσιαστικη αγκαλια και ενα χαδι απο χερι που δε σε εχει προδωσει.

Η ζωη ενα νομισμα με δυο οψεις.Η ευτυχια σπαθι με δυο κοψεις.Η κοβεις η κοβεσαι στην προσπαθεια να την φτασεις.