Άχρηστες βραδιές με αλκοόλ και βλέμματα στο άπειρο.

Λόγια που δεν βγάζουν πουθενά.

Ένα παρόν που θανατώνει το μέλλον.

Μέσα στη μέθη σου αλλάζεις πρόσωπο – γίνεσαι αυτός που θέλουν.

Το πρωί όμως, όταν ανοίξεις τα  μάτια, η μάσκα θα’ναι στα σκουπιδια. Κι εσύ θα κλαις μία ακόμα χαμένη νύχτα…