...να μετράω μέρες...και μήνες...13 μήνες και 4 ημέρες ακομη...ενταξει δεν ηταν και ισοβια...

Περασα διδακτικες δυσκολιες.Μαθηματα ζωης.Πονους δυνατους.

Πολυ βρωμια.Δεν ειχα συνηθισει.Ηρθα σα πρόβατο στη σφαγη και καταφερνω σιγα σιγα να γινομαι λυκος...

Ενας λυκος που δεν θελει να κανει κακο,θελει απλα να επιβιωσει και να βγει υγιης σωματικακαι ψυχικα μεσα απο αυτη τη δαιμονια δοκιμασια.

Μετα ομως...αυτη ημερα η τελευταια...αχ τι ομορφα που θα ειναι...θα φευγω απο την πυλη μια και καλη...θα αδειασω το ντουλαπι μου που βρισκεται διπλα στο ντουλαπι του καραφλου hellreiser μου...θα τους φτυσω και θα φυγω...

Θα παω σε εκεινη την παραλια...θα χει συννεφια και θα βρεχει...

θα ξαπλωσω εκει και θα σφησω το βροχινο νερο να πλυνει τις πληγες μου...θα κλαψω με ολη μου την ψυχη κι εγω...

θα ουρλιαξουν τα εγκατα της ψυχης μου...\

Πατερα...πηγα στην κολαση που εισαι για να ρθω να σε βρω...οικειοποιηθηκα το πιο βρωμικο περιβαλλον με τους πιο ασχημους ανθρωπους...

Μονο και μονο για να ρθω κοντα σου να σου πω...σ αγαπω...κι ας με πληγωσες...