Καβάλα πάνω στ’ όνειρο του

χάιδευε  πάντα τ’  άλογο του

έφευγε πέρα, πέρα μπρός εκεί

που έφεγγε το φως.

Κοιτά δεξιά κοιτά ζερβά

και συλλογιέται τα στενά.

Τ’ όνειρο είναι σαν το φως

τρέχει  σαν άνεμος τρελός

αν το πιστέψεις σ’ ανεβάζει  

κι όλο  τον κόσμο τον αλλάζει.

Καβάλα πάνω στ’ άλογό του

σκεφτόταν πάλη τ’ όνειρό του

έτρεχε πέρα, πέρα μπρός εκεί

που έφεγγε το φως.