Κοιτάζω τις φωτογραφιες... Ένα πρόσωπο μου μοιαζει αλλά δεν είμαι εγω. Δεν ξέρω ποιος είναι κι ας ζούσε τη ζωή μου.  Δεν μπορώ καν να ανακαλεσω στιγμές και συναισθηματα από τοτε- ισως μόνο κάτι ψιθυρους που ελεγαν λαθος. Σαν να μην υπήρξε ποτέ αυτη η εποχη, εκείνη που σύμφωνα με τις επιταγές του κόσμου έπρεπε να ειναι η "ευτυχεστερη" της ζωής μου.

Σε δέκα χρόνια θα ψάχνω φωτογραφίες του σήμερα.  Δεν θα βρίσκω τίποτα σχεδόν. Θα υπάρχει άραγε πάλι ένα άγνωστο προσωπο στα ελάχιστα δείγματα;