Ώρες ώρες νιώθω σαν να ζω σε μια σπειρα. Φερνω βόλτες γύρω γύρω και ξαναζώ παρόμοιες καταστασεις. Ισως αλλάζουν κάποια πρόσωπα,  ίσως τα γεγονοτα, το θέμα είναι ωστόσο ότι βιωνω τα ιδια και τα ιδια. Λες και πρέπει να μάθω το μάθημα απ έξω κι ο δασκαλος με τη βέργα μετράει επαναλήψεις. Το μόνο καλό είναι πως πια διερευνω διαφορετικα τις καταστασεις. Αλλά όπως και να χει η σπείρα υπάρχει και με κλείνει συνεχώς στο κέντρο της...