Φέτος θα κάνω χριστούγεννα μακριά από τους δικούς μου...

Με έκοψαν από τη θέση μου στις χιονισμένες βουνοπλαγιές ένα πρωι...

δεν θα ξαναδω τον Μπαμπα Ελατο ουτε τη μικρη χιονουλα...

Τωρα καθομαι φορτωμένο γεμάτο αβάσταχτου βαρους στολίδια και καμαρωνω το σμίξιμο μιας άλλης οικογένειας...

βλέπω να στρώνεται το χριστουγεννιατικο τραπεζι και να ακουγονται μελωδιες που με εξυμνουν απο το στερεο του σαλονιου...ω ελατο ω ελατο...

Μυθος η ομορφια μου γιατι θα σβησει με το τελος των εορτων...

Το βραδυ ολοι θα πεσουν για υπνο και θα μεινω εγω μονο ξυπνιο με τα λαμπιονια να αναβοσβηνουν...

Τοτε ειναι που θα ονειρευτω ενα δικο μου χριστουγεννιατικο τραπεζι...

εμεις τα ελατα να εχουμε τραπεζι και να εχουμε στολισει στο σαλονι μας εναν ανθρωπο...να του εχουμε βαλει φωτακια και γιρλαντες...

Ποσο διασκεδατικο...

Βεβαια εμεις τα δεντρα εχουμε και καρδια...ποτε δε στολισαμε αληθινο ανθρωπο...

θα πεθαινε απο το κρυο εκει στο χιονισμενο παγωμενο σαλονι μας...

εμεις μονο χιονανθρωπους φτιαξαμε...

Γι αυτο παρακληση προς τοςυ ανθιρωπους...

Μην μας κοβετε..θελουμε κι εμεις να περασουμε τις γιορτες με τους δικους μας...

Να στολιζετε μονο ψευτικα ομοιοματα μας!!

Καλα χριστουγεννα!!!!