Πώς θα ήταν αν μπορούσαμε να ζήσουμε μία μέρα μέσα σε μία ταινία των αδερφών Μαρξ; Οποιαδήποτε ταινία (ίσως πιο καλά στο “Animal Crackers”). Ούτως ή άλλως ο Harpo δεν χρειαζόταν πολλά για να αψηφήσει την όποια λογική, ο Chico για να παίξει πιάνο και ο Groucho για να πετάξει κάποια εξυπνάδα…

Αυτές οι ταινίες έχουν ένα και μοναδικό πλεονέκτημα, εκτός από το γεγονός ότι έχουν κάποιες από τις διάσημες ατάκες του κινηματογράφου. Έχουν την δυνατότητα να διαστρεβλώνουν την πραγματικότητα. Δεν είναι επιστημονικής φαντασίας ούτε έχουν τίποτα θεαματικά εφέ…έχουν αυτή την διακριτική αλλά ευφυέστατη διαστρέβλωση των πραγμάτων, τόση όση χρειάζονταν τα αδέρφια για να προκαλέσουν χάος…και γέλιο.

Από την άλλη, γιατί να θες να ζήσεις μέσα σε μία ταινία; Αν όλα αυτά γίνονταν στην πραγματικότητα οι ταινίες θα έχαναν την αξία τους. Δεν έχει σημασία ποιά είναι η ταινία…από το μεγαλύτερο αριστούργημα του Κουροσάβα μέχρι το πιο φτηνιάρικο splatter…Το μόνο που μπορεί να σου εγγυηθεί σίγουρα ο κινηματογράφος είναι ότι θα  ξεφύγεις για λίγο από την πραγματική ζωή. Ίσως αυτός ήταν και ο λόγος που ξεκίνησε ως φτηνή διασκέδαση των εργατικών και κατώτερων στρωμάτων…και τελικά μετατράπηκε σε 7η τέχνη.

Άρα, μάλλον είναι καλύτερα να παραμείνουν οι αδερφοί Μαρξ στο πανί (ή στην οθόνη πια) και εμείς εδώ που βρισκόμαστε τώρα...όχι, είναι σίγουρα καλύτερα έτσι!