Ωραία ταινία με τον Δημήτρη Χορν στο ρόλο ενός φτωχού υπαλλήλου τραπέζης...

Φτωχού στην τσέπη πλούσιου στην καρδιά...

Κάποια στιγμή ανακαλύπτει ένα πλεόνασμα 101.101.100 και 10 δραχμών στο ταμείο της εμποροπιστωτικής τράπεζας που εργάζεται και...το τσεπώνει για να κερδίσει την καρδιά τςη αγαπημένης του ΒιΒής...

Τα λούσα τα γλέντια οι χοροί και οι κρεπάλες της ζωής,όπως όλα τα εφήμερα έχουν ένα τέλος όμως...

Έχοντας προσφέρει 1000 λίρες για το φιλί της αγαπημένης του σε μια δημοπρασία κόντρα με κάποιους άλλους bussinessmen τελικα καταφερνει να κερδισει δυο μεταλλικα βραχιόλια που τον οδηγουν στη φυλακή...η απάτη ξεσκεπάστηκε...

6 μήνες μετα μόνος στη φυλακή περιμένει να δικαστεί για το έγκλημά του...

Κανείς δεν του κάνει παρέα στο κελί παρά μόνο ένας συμπαθής δεσμοφύλακας,ένα τσιγάρο και οι αναμνήσεις  μιας νύχτα έρωτος και στροφεγγιάς με την αγαπημένη του Βιβη,κατα τη διαρκεια της οποιας εκτος απο τα ρουχα του κορμιου της αφαιρέθηκαν και τα ρουχα της ψυχης της...''ένα ταξίδι στα κύθηρα με μια βάρκα που τη έσερναν αγγέλοι...''

Ξαφνικα,εντελώς από το πουθενά,δέχεται επισκέψεις στο μοναχικό του κελί...ένας κλητήρας του ανακοινώνει, πως εβρεθη τροπος αποπληρωμης του χρεους του, απο την επιτυχη εκβαση ενος συμβολαιου που ειχε υπογραψει με μια Γερμανικη αυτοκινητοβιομηχανια ενώ ήταν ακόμη υπό την επήρεια του πυρετού της κατάχρησης του '''λαθρου'' χρυσου...

Αποφυλακίζεται,αποπληρώνει τα χρεη του προς την τράπεζα και οι εφημερίδες τον τιτλοφορουν ψευδως ως επιχειρηματικη ιδιοφυια και μεγιστανα ξανα...

Ο ίδιος,μην έχοντας στον ήλιο μοίρα και στην τσέπη πενταρα,αφου ολα πηγαν στην εξοφληση των χρεων του,ετοιμαζεται να αποχωρισει για τα ξενα ακτοπλοικως...

Η παρακατω σκηνη ειναι στο καραβι...τον βρισκει η Βιβη νομιζοντας πως ειναι πλουσιος ξανα...

Ομως οι τιτλοι του κιτρινου τυπου την ειχαν παραπληροφορησει...

Το τελος αναπαντεχα συγκινητικο...απαρνιεται το κηνυγι του πλουτου και χανει τα μαργαριταρια που της βαραιναν το λαιμο για χαρη της αγαπης...ομως το δακρυ εχει κυλησει απο τα ματια της αργα...το καραβι εχει φυγει...

Δακρυα αγαπης τα πιο ακριβα μαργαριταρια,σκεφτηκα...

Δακρυα και στα δικα μου ματια...μα τι ομορφη παλια ταινια...