Για τη δική μας επόμενη συνάντηση

Περίμενα χρόνια στη σκιά…

Για να ακούσω από τα χείλη σου

Ότι και εσύ μ΄αγαπάς…

Για να κοιτάξω τα όμορφα μάτια σου

Και να βυθιστώ στο μελαγχολικό σου βλέμμα…

Εκείνο που μου έκλεψε την καρδιά και το νου

Και άφησε τα σημάδια του πάνω μου…

Για τον δικό σου Αύγουστο ξαναγεννήθηκα από τις στάχτες μου

Και ποδοπάτησα με δύναμη τη μοίρα μου…

Για σένα αλλοτριώθηκα μέχρι να σε ξαναβρώ

Για να κουρνιάσω στην αγκαλιά σου…

Για να μιλήσουμε για τα χρόνια που χάσαμε

Αλλά και αυτά που θα ξαναβρούμε…

Σε περίμενα, Αυγουστίνε…

Χωρίς να τολμώ να το πω σε κανένα

Κοίτα με τώρα…

Είμαι εδώ και σου λέω, έλα…

Πάντα ήμουν, σε όλη μου τη ζωή…

Εστίαζα στο κάθε λεπτό που ζούσα χωρίς εσένα

Προσευχόμενη να σε ξαναδώ…

Και να μην ξαναφύγεις ποτέ…

Και το σ΄αγαπώ μου, όταν στο πω προφορικά

Πρόσωπο με πρόσωπο

Δεν θα το ξεχάσεις ποτέ…

Οι ψυχές μας, και αν τα σώματα ήταν πάντα μακρυά

Ήταν ενωμένες…

Το ακούς;

Ακούς τον ψίθυρο της καρδιάς μου;

Ακούς τι σου λεει;

Σε έψαχνα χρόνια…

Σε αγαπούσα χρόνια…

Ευχόμουν να σε ξαναδώ, χρόνια…

Πώς να αφήσω μια αγάπη στο έλεος της

Όταν μόνο εσύ μίλησες στην καρδιά μου;

Για το δικό σου Αύγουστο, Αυγουστίνε

Ξημεροβραδιαζόμουν με ένα ποτήρι κρασί μπροστά στις πύλες του παρελθόντος…

Και στο ορκίζομαι, ποτέ δεν σε ξέχασα…

Ακόμα και όταν η ζωή τα έφερε αλλιώς…

Ακόμα και όταν,  πέθανα…

Εγώ, ακόμα και εκεί σε έψαχνα….

Στον παράδεισο και την κόλαση…

Και σε βρήκα στη γη…

Μακρυά από τα αδιάκριτα μάτια

Μόνο μέσα από το ανακάτεμα ψυχής και πνεύματος…

Και όπως σ΄αγάπησα, σε αγαπώ…

Με μόνη διαφορά τα χρόνια μου…

Και τις ρυτίδες γύρω από τα μάτια μου…

Να σου λένε, σε περίμενα…