Μια κοινωνία είμαστε

…πολιτισμένη,

στο διαδίκτυο διαρκώς

προσκολλημένη,

για ένα κλικ που

επιβραβεύει το καημό μας,

στον έρωτα, τη μοναξιά

η το Θεό μας!

Μια κοινωνία δυστυχώς,

μ’ άγραφους νόμους

που επικροτεί επιμελώς

τους παρανόμους

δέχεται αυτάρεσκα

να παίζει, στο ίδιο έργο

το δάσος χάνει μα,

καλύπτεται, στο δέντρο.

Κι’ όμως, αυτή η κοινωνία

κάθε μέρα

…απλώνει όνειρα

που μοιάζουν ξεγραμμένα,

παρ’ όλα αυτά

αγκομαχά και επιμένει,

στην ανεπάρκεια να ζει

…πολιτισμένα!