Ο ήχος σου στιγμάτισε το είναι μου
Όσα χρόνια και αν περάσουν θα ζεις μέσα μου
Σαν τη μοναδική χαρά που γεύτηκα
Αλλά δεν πρόλαβα να κατοχυρώσω…
Μου λείπει η φωνή σου
Και ο αυθεντικός χαρακτήρας σου…
Και τι δεν θα΄δινα να σε ακούσω πάλι
Να σ΄αγγίξω όπως δεν πρόλαβα…
Να σου μιλήσω, πριν κομματιαστεί η στιγμή…
Δεν θα άλλαζα τίποτα από σένα
Γιατί είσαι το αντικαθρέφτισμα του εαυτού μου…
Και αν δεν πρόλαβα να στο πω ή να στο δείξω
Άγγιξες τις ευαίσθητες χορδές μου…
Και στο άκουσμα της φωνής σου
Αναπτερώθηκε η χαμένη μου ελπίδα…
Ήξερα ότι ήρθες για να μείνεις
Χωρίς όρια και κανόνες…
Όμως, αγάπη μου, ποτέ δεν πίστεψα σ΄αυτά…
Γιατί η αγάπη είναι ελεύθερη
Και δεν διστάζει να χρησιμοποιήσει τα πάντα…
Μου λείπει η ματιά σου
Η φωνή σου…
Ο χαρακτήρας σου…
Μου λείπεις εσύ και όλα όσα γνώρισα μαζί σου…
Και αν δεν σε ξαναδώ να θυμάσαι
Ήσουν η αφετηρία για την έναρξη ζωής μου…
Και αν δεν προλάβω να στο πω, όσο ζω
Να ξέρεις, είσαι τυχερός που αγαπήθηκες από μένα…
- Στείλε ΣχόλιοΑΛΗΘΕΙΕΣ Αλήθειες Αλήθειες. Αναζήτηση Αστυνομικά. Δημοσιογραφία δημοσιογραφία ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΑ Διαίσθηση... Ευχές Θέατρο Κοινωνικά. ΜΟΥΣΙΚΗ Μουσική ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ Οι φίλοι μας τα ζώα. Οικογενειακά και άλλα... Οικογενειακά. Περί συγγραφής και ποίησης λόγος Ποίηση ποίηση ΠΟΙΗΣΗ Σκέψεις Σκέψεις. Φιλία