Ο ήχος σου στιγμάτισε το είναι μου

Όσα χρόνια και αν περάσουν θα ζεις μέσα μου

Σαν τη μοναδική χαρά που γεύτηκα

Αλλά δεν πρόλαβα να κατοχυρώσω…

Μου λείπει η φωνή σου

Και ο αυθεντικός χαρακτήρας σου…

Και τι δεν θα΄δινα να σε ακούσω πάλι

Να σ΄αγγίξω όπως δεν πρόλαβα…

Να σου μιλήσω, πριν κομματιαστεί η στιγμή…

Δεν θα άλλαζα τίποτα από σένα

Γιατί είσαι το αντικαθρέφτισμα του εαυτού μου…

Και αν δεν πρόλαβα να στο πω ή να στο δείξω

Άγγιξες τις ευαίσθητες χορδές μου…

Και στο άκουσμα της φωνής σου

Αναπτερώθηκε η χαμένη μου ελπίδα…

Ήξερα ότι ήρθες για να μείνεις

Χωρίς όρια και κανόνες…

Όμως, αγάπη μου, ποτέ δεν πίστεψα σ΄αυτά…

Γιατί η αγάπη είναι ελεύθερη

Και δεν διστάζει να χρησιμοποιήσει τα πάντα…

Μου λείπει η ματιά σου

Η φωνή σου…

Ο χαρακτήρας σου…

Μου λείπεις εσύ και όλα όσα γνώρισα μαζί σου…

Και αν δεν σε ξαναδώ να θυμάσαι

Ήσουν η αφετηρία για την έναρξη ζωής μου…

Και αν δεν προλάβω να στο πω, όσο ζω

Να ξέρεις, είσαι τυχερός που αγαπήθηκες από μένα…