Δεν έχω ενδοιασμούς να ζήσω την αγάπη

Εκεί που δεν την έφτασε κανείς…

Ούτε να πατήσω στα αγκάθια για χάρη της

Ισοπεδώνοντας τον εαυτό μου…

Όμως θέλω να το κάνω με σένα

Γιατί μόνο εσένα αγάπησα, αγαπώ και θα αγαπώ…

Στα δευτερόλεπτα που σε βλέπω

Μπαίνω στη φυγόκεντρο της αναμονής για σένα…

Και ζαλίζομαι σκεπτόμενη τα όσα έγιναν

Τα όσα περάσαμε, χωρίς λόγο και αιτία…

Και συνειδητοποιώ, πως πλέον

Δεν είναι η ίδια η αγάπη που με έκανε άλλο άνθρωπο

Αλλά εσύ, και αυτό που αντιπροσωπεύεις…

Και όταν ανασταίνομαι μέσα από σένα

Και ξαναγεννιέμαι με μια σου λέξη,

Δηλώνω αγαπημένη σου

Εφ όρου ζωής…

Στα δευτερόλεπτα που η παρουσία σου

Σμίγει με την αύρα της καρδιάς μου,

Λυτρώνομαι χωρίς δεύτερη σκέψη

Στο παρόν και το μέλλον μαζί σου…

Και αν ο ήλιος καίει την ύπαρξη μου

Η ανάσα σου είναι ολοκαύτωμα στη ζωή μου…

Με παρασέρνεις χωρίς σκέψη

Σε ότι δεν θα τολμούσα ποτέ πριν…

Και ανεβαίνω τη σκάλα του μυαλού σου

Για να σε συναντήσω στο απόγειο της σκέψης μου…

Εγώ για σένα, και εσύ για μένα

Δικαιώνουμε την αγάπη ως θεμέλιο…

Και εγώ βαδίζω πλάι σου και ας μην είσαι κοντά μου

Και σε έχω στη θέση που πάντα σου ανήκε…

Και αν της αγάπης ο καημός μου παίρνει τις χαρές μου

Στα μάτια σου ξαναβρίσκω το σκοπό

Για τον οποίο ήρθα στη γη…

Δεν είναι ο έρωτας φαντασία του νου

Ακόμα και αν ο αποδέκτης είναι μακριά…

Μα αν μια μέρα κοιτάξεις την άδεια ζωή σου

Θα συνειδητοποιήσεις την αγάπη μου…

Και θα τρέξεις κοντά μου χωρίς δεύτερη σκέψη

Να υλοποιήσεις το όνειρο ζωής…

Μα αυτό που ποτέ δεν θα καταλάβεις, είναι

Πως ήσουν ανέκαθεν η αιτία και το αποτέλεσμα

Έστω και αν τα γεγονότα το διάψευσαν

Εσύ ήσουν πάντα εκεί…

Στα δευτερόλεπτα ζωής μαζί σου

Δεν θα μάθεις ποτέ πόσο σ΄αγαπώ…

Δεν θα μάθεις ποτέ, ότι είσαι η ζωή μου…

Και η φυγή από την πραγματικότητα

Σε μια γωνιά, της ψυχής μου

Εκεί που πάντα ανήκες…